.jpg)
τετρακόσια σχεδόν έτη.
.jpg)
Δεν είναι όμως της παρούσης στιγμής να περιγράψουμε τα όσα μετά την άλωσιν της Πόλεως ηκολούθησαν.
Το σημερινό μας άρθρο έχει κύριο σκοπό ν' ασχοληθή με τον τελευταίον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου τον "Μαρμαρωμένο Βασιλιά", που έχει πλέον θρυλοποιηθεί στην συνείδησι των Ελλήνων απανταχού της γης και δεν εδέησε να καταξιωθή ακόμη στην συνείδησι των εκκλησιαστικών παραγόντων.
Κι αυτό γιατί ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος, ο μάρτυρας και άγιος της Πίστεως και του Έθνους, ο άνθρωπος που όπως αναφέρει και ο αξιόλογος συγγραφεύς Βασίλειος Πατριαρχέας «ιππεύσας και περί τα τείχη περιερχόμενος κατά την νύκτα εκείνην βρυχώμενος ως λέων και την ρομφαίαν έχων εν τη δεξιά μαχόμενος σώμα προς σώμα περί την πρωΐαν της 29ης Μαΐου του 1453 μ.Χ δεν απέθανε, αλλά έζησε εις την φαντασίαν και την ψυχήν του δούλου λαού ως κατ' εξοχήν εθνικός ήρωας των Ελλήνων μέχρι δε σήμερον παραμένει ο φωτεινός Φάρος, φωτίζων φαεινώς τα αιώνια πεπρωμένα της Φυλής ημών, ως Ιδέα ζωηρά και καθολική εις την συνείδησιν του λαού, αναγεννηθείσα ως το μυθικόν πουλί ο Φοίνιξ που εκ της τέφρας του αναγεννάται και εσυμβόλιζεν την αθανασίαν της ψυχής του αγίου και μάρτυρος αυτοκράτορος και των συν αυτώ εθνομαρτύρων» (1).
Οι τελευταίοι λόγοι του αοιδίμου Αυτοκράτορος δύνανται και πρέπει να υπάρχουν ως Σύμβολα αυτοθυσίας για τους σύγχρονους Έλληνες:
"Α δ ε λ φ ο ί κ α ι σ υ σ τ ρ α τ ι ώ τ α ι !..
Τ α ύ τ α κ α τ ά ν ο υ ν ε ν θ υ μ η θ ή τ ε
ί ν α το μ ν η μ ό σ υ ν ο ν η μ ώ ν
κ α ι η μ ν ή μ η κ α ι η φ ή μ η
Ε λ ε υ θ ε ρ ί α α ι ώ ν ι ο ς γ ε ν ή σ ε τ α ι"!
.jpg)
Ά γ ι ο ν κ α ι ε θ ν ο μ ά ρ τ υ ρ α εις την πίστιν του δουλωθέντος Γένους περί της "με το θέλημα του Θεού" Αναστάσεως!
Αξίζει, όμως, να παραθέσωμεν εδώ τα ακλόνητα, ομολογουμένως επιχειρήματα του προαναφερθέντος συγγραφέως σχετικώς με τον τελευταίον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο:
«Η φήμη των τελευταίων στιγμών περί του ένδοξου και μαρτυρικού θανάτου του, διετράνωσε την πίστιν αυτήν και ενέπνεε την λαϊκήν μούσαν με τον θρύλον, εγαλούχει τας παιδικάς ψυχάς εις τα "Κρυφά σχολεία", καθοδηγεί τους διδασκάλους του Γένους εις τα έργα και την διδαχήν αυτών, και εφώτιζε τον λαόν εις τα Ιδανικά της Φυλής.
Θρησκεία και γλώσσα εκαλλιέργουν επίσης την εθνική Ιδέαν, και οι παραδόσεις γραπαί και προφορικαί, αρρήκτως συνδέουν το παρελθόν με την νεωτέραν Ιστορίαν του Ελληνισμού, επί τετρακόσια σχεδόν έτη.
Από την «τέφραν» του Βυζαντίου εξεπήδησεν ως χάρισμα και κληροδοσία το πουλί του Φοίνικος, η φήμη του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, με το σπαθί που θα κυνηγήση τους Τυράννους ως την Κόκκινη Μηλιά, ο Νέος Ελληνισμός, ως κληρονόμος του μεσαιωνικού ελληνισμού και δημιουργός του νεωτέρου.
Η Εθνεγερσία το 1821 έδωκε το έναυσμα εις την απλωμένην απανταχού της Ελλάδος πυρίτιδα, ως υποβόσκων σπινθήρ, δια να ανάψη η πυρκαϊά της Επαναστάσεως και να εξαπλωθή ως εις πευκόφυτον δάσος ακαριαίως ανά το δούλον Γένος κατά της Τουρκοκρατίας.
Εδονήθη τότε η Οικουμένη με τα ηρωϊκά, αλλά και αποτελεσματικά κατορθώματα και την αυτοθυσίαν, ώστε να καταπλαγή εκ θαυμασμού ο πεπολιτισμένος Κόσμος, όστις έτρεμε προ του πέλματος του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας...»
ΔΙΕΡΩΤΑΤΑΙ όμως εύλογα ο καλόπιστος αναγνώστης:
-Γιατί η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν προέβη ακόμα στις ενέργειες εκείνες για την αγιοποίησιν του μεγάλου εθνομάρτυρος και Αγίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου;
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου