Οικονομία, καθημερινότητα, Πρέσπες και σκάνδαλα εγκλωβίζουν τον Αλ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Η προσπάθεια να παρατείνουν τη θητεία της μέχρι το Φθινόπωρο δείχνει ολοένα και πιο δύσκολη παρά την επιθυμία του ίδιου του Πρωθυπουργού και του συνόλου των βουλευτών του. Το σύνδρομο της αποδόμησης εξελίσσεται με όλο και ταχύτερο ρυθμό σε σημείο που τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών να αποτελούν
καθημερινότητα.
Οι αντιδράσεις των πολιτών, όσα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είδε στη Θεσσαλονίκη μέσα από τις συναντήσεις με τους επιχειρηματίες της Βόρειας Ελλάδας, έναντι της συμφωνίας των Πρεσπών, η έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος για την πορεία της οικονομίας και την ανάπτυξη, η καθημερινότητα και τα σκάνδαλα που χτυπούν την πόρτα του Μαξίμου ακυρώνουν κάθε προσπάθεια ανάκαμψης.
Ουδείς ασχολείται με μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε αποδρομή και ουδείς δίνει σημασία ακόμη και στην προσπάθεια να επαναφέρει στο προσκήνιο δήθεν σκάνδαλα όπως αυτό της Νovartis. Επί της ουσίας, οι επαπειλούμενες διώξεις για το σκάνδαλο μοιάζουν περισσότερο με κινήσεις απόγνωσης, τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Αντιθέτως η σιωπή σχετικά με την υπόθεση Μ. Πετσίτη και η προσπάθεια να τηρηθούν αποστάσεις από ένα πρόσωπο που μπαινόβγαινε στο Μαξίμου με μοναδική άνεση, εμφανιζόμενο επισήμως ως εκπρόσωπος υπηρεσιών του δείχνει ότι δεν υπάρχει μόνο καπνός. Πολύ δε περισσότερο όταν τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι συγκεκριμένα και απτά για τις σχέσεις με πρόσωπα όπως ο Ν. Παππάς.
Η χώρα όμως δε διαθέτει την πολυτέλεια της αναμονής ώστε ο κ.Τσίπρας να αποφασίσει το τι μέλλει γενέσθαι αναφορικά με το πολιτικό του μέλλον και το αν θα καταφέρει να φτάσει η κυβέρνησή του στη λήξη της συνταγματικής της θητείας.
Η οικονομία καρκινοβατεί με τις επενδύσεις να παραμένουν βαλτωμένες. Τα στοιχεία της έκθεσης της ΤτΕ χαρακτηριστικά. Η πρόβλεψη για ανάπτυξη 1,9% το 2019 δείχνει πως η ανάκαμψη δεν έρχεται. Τουλάχιστον με το μείγμα της πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι φόροι καθιστούν αποτρεπτικές τις επενδύσεις που είναι απαραίτητες για να οδηγηθεί η χώρα στην επόμενη ημέρα.
Στον τομέα της καθημερινότητας οι πολίτες βιώνουν έναν φαύλο κύκλο αντιμετωπίζοντας προβλήματα με έναν κρατικό μηχανισμό και μια δημόσια διοίκηση που λειτουργεί σε βάρος και όχι ως αρωγός τους.
Τα αφηγήματα του Μεγάρου Μαξίμου έχουν τελειώσει και καθώς όλες οι επιλογές μοιάζουν να «καίγονται» η μία μετά την άλλη για τον κ.Τσίπρα, αυτό που του απομένει είναι να «εκπλήξει» με το χρόνο των εκλογών, ποντάροντας στο πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, το οποίο διατηρεί ως πρωθυπουργός. Ένας αιφνιδιασμός που ακόμα και αυτός όμως δε θα έχει πλέον την ένταση που χρειάζεται για να καθορίσει τις εξελίξεις. Όταν η αντιπολίτευση σου ζητά να κάνεις εκλογές το συντομότερο δυνατόν, η προκήρυξή τους σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αιφνιδιασμό, αλλά προσομοιάζει περισσότερο σε οδό διαφυγής.
Με την λεγόμενη «χαλαρή» ψήφο να πλήττει περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ παρά την ΝΔ, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται σε όλες τις έρευνες , μυστικές και μη, το Μέγαρο Μαξίμου μοιάζει να έχει πέσει το ίδιο στην παγίδα που έστησε για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Η χαλαρότητα των ευρωεκλογών κάνει τη διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να μεγαλώνει και να προκαλεί πονοκεφάλους στα κυβερνητικά στελέχη.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν ο κ.Τσίπρας δείχνει να έχει δύο πιθανές επιλογές για να στήσει κάλπες:
- Η πρώτη είναι η ταυτόχρονη ή σχεδόν ταυτόχρονη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών με εκείνες των ευρωπαϊκών και των αυτοδιοικητικών, τον Μάιο. Υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα να στήσει κάλπες είτε στις 19 ή στις 26 Μαΐου (όλες μαζί).
Σε αυτό το ενδεχόμενο ο κ.Τσίπρας θα ποντάρει στη λεγόμενη θεωρία του «χάους» με τις πολλαπλές κάλπες. Με δεδομένη, τουλάχιστον δημοσκοπικά, την ήττα στις ευρωπαϊκές εκλογές και μάλιστα με «καθαρή» διαφορά αλλά και την απώλεια της πλειοψηφίας των περιφερειών στις αυτοδιοικητικές κάλπες, ο κ.Τσίπρας, θα θελήσει να συμπυκνώσει επικοινωνιακά τις τρεις ήττες (εθνικές, περιφερειακές, ευρωπαϊκές) σε μία, στο ενδεχόμενο που επιλέξει να κινηθεί βάση του παραπάνω σεναρίου.
- Η δεύτερη επιλογή είναι η εξάντληση της τετραετίας, σενάριο το οποίο επιθυμεί ο ίδιος, αλλά πλέον δείχνει παρακινδυνευμένο. Μία μεγάλη διαφορά στις ευρωπαϊκές εκλογές θα επιταχύνει τη φθορά και το καλοκαίρι θα αποδειχθεί εξαιρετικά θερμό για τον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον ο κ.Τσίπρας επιλέξει να στήσει κάλπες τέλη Σεπτεμβρίου, αρχές Οκτωβρίου.
Σε κάθε περίπτωση πάντως ακόμα και η οδός διαφυγής που ονομάζεται κάλπη, όπως έχουν έρθει τα πράγματα, δεν αποτελεί μία εύκολη απόφαση για το Μέγαρο Μαξίμου. Παρόλα αυτά είναι κάτι από το οποίο ο κ.Τσίπρας δε θα μπορέσει να μην αναμετρηθεί...
Liberal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου