Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Χριστιανισμός και ο Σύγχρονος Κόσμος!.

Τι να γνώριζαν – άρα γε – οι Σίβυλλες, που είχαν προβλέψει την Έλευση του θρυλικού Στρατηλάτου, αλλά και του Ιησού Χριστού στη Γη; Μήπως το γεγονός, ότι ο θρυλικός Στρατηλάτης θα «έσπερνε» την Ελληνική Γλώσσα παντού, όπως γράφουν στα βιβλία τους Έλληνες και Ξένοι Συγγραφείς;

ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, σχεδόν, βάση καθιστάμεθα βουβοί και άφωνοι μάρτυρες μιας χυδαίας και συνεχιζομένης σπιλώσεως της προσωπικότητος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πού εδημιούργησε ένα δικό του κόσμο, γεμάτον ανθρωπιά και πολιτισμική ανάπτυξη. Ενός ανθρώπου, που πολλοί εχαρακτήρισαν Πρόδρομο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, όπως για παράδειγμα ο μεγάλος Έλλην συγγραφεύς Χρήστος Ζαλοκώστας με το βιβλίο του « Μέγας Αλέξανδρος : Ο Πρόδρομος του Χριστιανισμού».
Ας διαβάσουμε, όμως, τι λέει ο ως άνω συγγραφεύς:
« Αφού ξεψύχησε ο Αλέξανδρος αναστήθηκε στη φαντασία των λαών. Όσο γρηγορότερα χάθηκε, τόσο ιδανικότερη φάνηκε η μορφή του. Εκείνο πού ποθούσε για τον εαυτό του, να μοιάσει σε θεό, το πέτυχε πεθαμένος, με τα παραμύθια, πού δημιουργήθηκαν για να ιστορήσουν επεισόδια πιο φανταστικά κι από την αφάνταστη ζωή του. Δεν αξιώθηκε να βρει ένα Όμηρο να τον υμνήσει, όμως η ταπεινή Μούσα κάθε φυλής τον τραγούδησε σαν δικό της θρέμμα. Τόση εντύπωση προξένησε στον κόσμο το πέρασμά του, ώστε λαοί που δεν τον γνώρισαν, όπως οι Κινέζοι, οι Λάπωνες, οι Ινδονήσιοι, οι Γιαπωνέζοι, διηγούνται τ΄ άθλα του και τον θέλουν ήρωά τους. Ο θρύλος του απλώθηκε από τη Γαλλία ως τον Ειρηνικό κι από την παγωμένη Ισλανδία ως την Αφρική».

Βεβαίως, υπάρχει και ο άλλος μεγάλος Έλλην και Ορθόδοξος ταγός, ο Επίσκοπος Κατάνης , ΙΑΚΩΒΟΣ ( Γεώργιος) ΠΗΛΙΛΗΣ, ο οποίος, μέσα στο βιβλίο του «Η Μακεδονία, ο Μέγας Αλέξανδρος και η Ελληνιστική Εποχή», μας θυμίζει μία φράση του Ευαγγελίου και συγκεκριμένα μία περικοπή από την Προς Ρωμαίους Επιστολήν του (15,26), πού λέει, ότι « …Μακεδονία και Αχα΄ί΄α κοινωνίαν τινά ποιήσασθαι».
Το παραπάνω περισπούδαστο βιβλίο, πού αποτελεί ηχηρότατο χτύπημα σε όλους τους εχθρούς του Ελληνισμού, είναι αφιερωμένο:
« Εις το Μεγάλο και Αθάνατον Πνεύμα του Ελληνισμού το Οποίον επί Αιώνες Εφώτισεν και συνεχίζει να φωτίζη τους λαούς το Οποίον έθεσε τον Πεπολιτισμένον Κόσμον μέσα εις ένα νέον ρεύμα πνοής και, ούτω, Ήρχισεν μία Νέα Εποχή «η Ελληνιστική» και Εγένετο τούτο μία Αναγεννητική και Γόνιμος Δύναμις εν τω Κόσμω το Οποίον επροχώρησεν τόσον ώστε ουδέν ηδύνατο να γίνη πλέον, ως ήτο πρότερον και πάλιν ο Πυρσός ούτος του Ελληνικού Πνεύματος υποκαίει, ακόμη, και σήμερον ουδέποτε δε έσβησε και ουδέποτε θα σβήση διότι το Περιεχόμενόν του είναι Ανεξάντλητον και η Δύναμίς του Απέραντος και Επιβλητική εις το Πνεύμα τούτο και εις την Δημιουργίαν του Η Μελέτη αύτη αφιερούται Τιμής και Ευλαβείας Ένεκεν»

Συνεχίζοντας, ο Επίσκοπος Κατάνης, κάνει αναφορά στις μαρτυρίες, περί του όρου «Ελληνισμός», τον Ξενοφώντα και τις ιδέες του, τον Ισοκράτη και την πολιτική του σκέψη, φθάνει στον Μέγα Αλέξανδρο, όπου, πλέον, μιλάει για την προσωπικότητά του, την ζωή του, την εκπαίδευσή του, το έργον του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την πορεία του προς την Δόξα, τον θάνατό του και, κατόπιν, εκτιμά το έργον του Μεγάλου Στρατηλάτου.
Να ήσαν, όμως, μόνον αυτοί πού έχουν ασχοληθεί με τον Μέγα Αλέξανδρο; Μήπως υπήρχαν και κάποιοι άλλοι, όπως για παράδειγμα οι Σίβυλλες, πού είχαν προφητεύσει την Ελευση του Θρυλικού Στρατηλάτου στην Γη;
Η Σίβυλλα η Χαλδαία, σύμφωνα με το Λεξικόν της Επιτροπής Σούδα, είχε προφητεύσει, μέσα στην Κιβωτό του Νώε, τον Ερχομό του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την Έλευση του Θεανθρώπου πάνω στη Γη. 

« Σίβυλλα Χαλδαία, η και προς τινων Εβραία ονομαζομένη, η και Περσίς, η κυρίω ονόματι καλουμένη Σαμβήθη, εκ του γένους του μακαριωτάτου Νώε η των κατά Αλέξανδρον τον Μακεδόνα λεγομένων προειρηκυία ης μνημονεύει Νικάνωρ ο τον Αλεξάνδρου βίον ιστορήσας η περι του δεσπότου Χριστού μυρία προθεσπίσασα και της αυτού παρουσίας..».!…

Τίθεται, όμως, το λογικόν και άκρως δικαιολογημένο ερώτημα: 

--Προς τι αυτό το μίσος κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου;

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ