Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2018

Ο νέος Ξέρξης [και ο απών Λεωνίδας]

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, οργανωμένες ορδές χιλιάδων λαθρομεταναστών και λαθροεισβολέων μπουκάρουν στην ημικαταχτημένη Ινδογρεκία, από τον Έβρο και από τις ακτές της Τουρκίας.
Κάθε ημέρα…

Κάποιοι κάμουν λόγο για εκατομμύρια ανθρώπων, που πέρασαν ήδη ή θα περάσουν τα σύνορα στα επόμενα χρόνια, ενώ η κατάσταση αναμένεται να γίνει πολύ χειρότερη, όταν [και αν] ψηφιστεί το
Διεθνές Σύμφωνο Μετανάστευσης του ΟΗΕ.
Η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μάχιμοι άνδρες ηλικίας μέχρι 30 ετών.
Κι αυτές οι τρομερές ασιατικές ορδές έρχονται να εγκατασταθούν σε μία ρημαγμένη χώρα, όπου ο πληθυσμός της φθίνει και γερνάει αδιάκοπα, ενώ οι άνδρες της στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν εκφυλιστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να φρονούν πως το να βαστάς όπλο και να υπερασπίζεσαι την πατρίδα αποτελεί ρατσιστικό αδίκημα…

Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα δέχεται μαζική εισβολή ασιατών, διψασμένων για κούρσο και ελληνικό αίμα. Αρχής γενομένης από την εισβολή του Δαρείου και μετέπειτα τις ατελείωτες ορδές του γιου του, Ξέρξη, οι Εφιάλτες σ’ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο δεν ξέμειναν ποτέ τους άνεργοι.
Ένας νέος Ξέρξης βρίσκεται προ των πυλών.
Με τη διαφορά ότι τώρα τις έχουμε ορθάνοιχτες…

Και μην αυταπατάστε.
Οι σημερνές ορδές αφροασιατών λαθροεισβολέων μπορεί να μην κρατάνε εμφανώς όπλα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δεν τους χρειάζονται. Άλλωστε υπάρχουν εδώ μέσα έτοιμα οπλοστάσια και καλά εξοπλισμένες γιάφκες, υπό την προστασίαν των κρατικοδίαιτων μπράβων της αριστεράς, όπου αναμένεται απλώς το σύνθημα από τους εγχώριους εργολάβους της ελληνικής γενοκτονίας, για να ανοιχθούν και να διαμοιραστούν στους νεαρούς και ρωμαλέους ισλαμιστές προστατευόμενους τους.
Βλέπετε τον καιρό εκείνο, όπου ο παλιός Ξέρξης απαιτούσε την έμπρακτη υποταγή των Ελλήνων, για να μην ισοπεδώσει τις πόλεις τους, οι μηδίσαντες λογιζόντουσαν ως προδότες και οι ελεύθεροι Έλληνες τους έφτυναν κατάμουτρα [όπως τον πατέρα του Αλεξάνδρου του Α΄ της των Ελλήνων Μακεδονίας, που είχε δώκει γην και ύδωρ, όντας αδιαμφισβήτητα Έλληνας, τόσο στα μάτια του Ξέρξη, όσο και στα μάτια όλων των άλλων Ελλήνων…] Ευτυχώς ο γιος του Αλέξανδρος Α΄ κατάφερε αργότερα να ξεπλύνει την ντροπή των Μακεδόνων, ανοίγοντας πόλεμο κατά των ασιατικών ορδών, ως ¨Ελλην φυσικά ανάμεσα σε Έλληνες.
Εκείνοι που δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπλύνουν την ντροπή της προδοσίας τους, είναι οι σημερνοί εφιάλτες, που χαρίσανε το κλέος του Αλεξάνδρου του Α΄ και όλων των μετέπειτα Μακεδόνων βασιλέων, στους αλβανοσλαβοβούλγαρους εποίκους της αρχαίας Δαρδανίας…

Ο νέος Ξέρξης όμως δεν θα χρειαστεί καν να στείλει τους πρέσβεις του για να ζητήσουν Γην και Υδωρ.
Ήδη πολύχρωμες και πολυπληθείς ομάδες “αλληλέγγυων” μεταναστολάγνων, μαζεύουν προμήθειες για να υποδεχτούν τους κατακτητές τους, με ανοιχτές τις αγκάλες και με ανοιχτά τα πόδια.
Οι Έλληνες δεν χωρίζονται πια σε μηδίσαντες και σε Ελεύθερους.
Θεωρούμεθα πλέον όλοι μηδίσαντες και δη οικειοθελώς.
Βλέπετε, στην αρχαία σύγκρουση μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, μεταξύ Δυσης και Ανατολής, μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας, ο ξέρξηδες, οι εφιάλτες, οι δειλοί και οι βολεψάκηδες δεν έλειψαν ποτέ.
Οι Λεωνίδες σπανίζουν…
Ο πάπας ανακοίνωσε στους πιστούς του ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να γλιτώσουν το καθαρτήριο και την κόλαση, αν εγκαταστήσουν λαθρέποικους, στα ίδια τους τα σπίτια.
Μοναστήρια, εκκλησιές, εκκλησιαστικά ιδρύματα, έχουν λάβει εντολή από τον “αντιπρόσωπο του Θεού”, να ανοίξουν τις πύλες τους και να υποδεχτούν τους επερχόμενους αλβανοκογκολέζους, για ατελείωτες πίπες.
Φυσικά, για το ρωμαιοκαθολικο παπαδαριό αυτές οι πρακτικές εξαγοράς των ψυχών δεν είναι κάτι καινούριο. Στον αιώνα της μεταρρύθμισης μοιράζανε “συγχωροχάρτια” στους πιστούς, όπου ανάλογα με το πόσα πλήρωνε ο πάσα ένας αμαρτωλός, του συγχωρούνταν και τα ανάλογα κρίματα!
Το πρόβλημα είναι ότι δεν στάζει μέλι [και καύλα] μόνον ο πάπας.
Σχεδόν όλα τα χριστιανικά, ημιχριστιανικά και παραχριστιανικά δόγματα, φαίνεται να αντιμετωπίζουν τον αφροασιάτη λαθροεισβολέα με τη γαλαντομία, την ενδοτικότητα και τη βουλιμία ενός μόλις αποφυλακισμένου, που τον καλούν σε τσάι ωρίμων κυριών.

Η ηγεσία παραδείγματος χάριν, της δικιάς μας ορθόδοξης εκκλησίας, τηρεί σιγήν πουτάνας, για τις σφαγές χριστιανών από μουσουλμάνους, την ίδια ώρα που ορθόδοξοι παπάδες ψωνίζουν μελαμψούς επιβήτορες στα καμακάδικα της Αγίας Φωτεινής, του πεδίου του Άρεως και της Αγίας Άννης.
Γυμνόστηθες βόρειες διαδηλώνουν υπερ των λαθροεισβολέων και ξανθιές αγάμητες σκίζουν τα ιμάτια τους, προκειμένου να “ανοίξουν” τα σύνορα όλης της Ευρώπης ώστε να εισβάλλουν αμαχητί οι στρατιές του νέου Ξέρξη.
Ολόκληρος ο δυτικός κόσμος μοιάζει να έχει αποτρελαθεί!

Με πρόσχημα τις τάχα μου ενοχές που θα έπρεπε να βασανίζουν τον λευκό άνθρωπο για τους αιώνες των σταυροφοριών, της αποικιοκρατίας και των σκλαβοπάζαρων, τα μεταναστολαγνικά πλήθη προτείνουν μία πρωτοφανή μαζική αυτοκτονία των Ευρωπαίων και του πολιτισμού τους.
Η ρεβάνς των σταυροφοριών του μεσαίωνα, μετατίθεται 10 αιώνες αργότερα.

Οι εκφυλισμένες και γηρασμένες ευρωμάζες, αναζητούν εναγωνίως τον ισλαμικό μεσαίωνα, προκειμένου να σβησουν 10 αιώνες συνειδητής προσπάθειας του λευκού ανθρώπου, να λυτρωθεί από τη δεισιδαιμονία, το παράλογο, τον μεταφυσικό τρόμο, τη βαρβαρότητα και την ασιατικη δεσποτεία.
Οι αιώνες της Λογικής φαίνεται ότι έπεσαν πολύ βαρείς στους απογόνους του Ντεκάρτ και του Νίτσε. Αυτό που ζητούν πλέον είναι να ξαναγυρίσουν στην κατάσταση που τους ταιριάζει. Στην κατάσταση του μεσαιωνικού δουλοπάροικου.
Απλώς αντί για επισκόπους και καρδινάλιους, θα έχουνε μουλάδες.

Ο νέος Ξέρξης ποντάρει ακριβώς σε αυτή την θανατολαγνεία ενός βιολογικά παρηκμασμένου κόσμου, που επιβεβαιώνει με τον πιο ωμό τρόπο, το πόσο βαθιά είχε ερμηνευσει την ανθρώπινη φυση ο Ντοστογιέφσκυ στν Μεγάλο Ιεροεξαταστή.
Όπως οι υπερήλικες που κοιμούνται στο όρθιο, ως πρόβα θανάτου, έτσι και οι υπερήλικες μάζες της Ευρώπης, αναζητούν το μαστίγο του Αλλαχ, για να απαλλαχθούν από το άγος της αυτονομίας τους.
Οι στρατιές του νέου Ξέρξη έρχονται για να τους λυτρώσουν, από μια ελευθερία που δεν την αξίζουν πια…

Στον αρχαίο πόλεμο μεταξύ ανατολής-δύσης, που άρχισε με την επιδρομή των Υξώς εναντίον της Αιγύπτου, τα επεισόδια επαναλαμβάνονται με αμείλικτη περιοδικότητα.
Και ξέρετε η ώρα της Ιστορίας δεν αναβάλλεται. Ακόμα και η νίκη του Αέτιου εναντίον του Αττίλα, στα καταλαυνικά πεδία, δεν εστάθη ικανή να αποτρέψει την πτώση της Ρώμης.
Ο νέος Ξέρξης έρχεται στην κατάλληλη ιστορική στιγμή.
Δεν υπάρχουν πλέον τείχη στη Βιέννη, ούτε Θεμιστοκλής στη Σαλαμινα.
Ο δρόμος για την βαρβαρότητα είναι ανοιχτός, όπως τα σύνορα του κ. Τσίπρα…

Το μόνο που μπορεί να παρηγορήσει τους ελάχιστους εναπομείναντες λευκούς μαχητές, είναι το γεγονός ότι η μπαλάντζα της ιστορίας δεν σταματάει στους Ξέρξηδες.
Κι εκεί που όλα δείχνουν να υποτάσσονται στις στρατιές των βαρβάρων, προβάλλει απάνω από την τάφρο η σκιά ενός Αχιλλέα και ξανά οι βάρβαροι αποσύρονται στις ερήμους και στις στέπες τους.

Η ήττα στο Μαντζικερτ, δεν ήταν η τελευταία λέξη της Ιστορίας, στην παναρχαια συγκρουση μεταξυ Ανατολής και Δυσης. Ακολούθησαν, η επανάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους σταυροφόρους, η νίκη των Ευρωπαίων ιπποτών μπροστά στα τείχη της Βιέννης, η διάλυσις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και εδώ, στα χώματα μας, η επανάστασις του 1821…


Λευτερης Πανουσης
Από το katohika

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου