"...κρεβατοκάμαρα...χώλ...σαλόνι...κουζίνα....μπάνιο...."
Διαφήμιζε ο ιδιοκτήτης που το νοίκιαζε....
Σαλόνι....ένα μουσειακό δωμάτιο θα έλεγα που άνοιγε σε εορτές .
Βέβαια κάποιες φορές είχε και ένα μπαουλοντίβανο για να κοιμάται το παιδί
αν δεν ήταν ευρύχωρη η
κουζίνα που συνήθως ήταν.
Το σαλόνι είχε ένα μεγάλο τραπέζι με λιονταρίσια πόδια έξη καρέκλες με ταπετσαρία
(υπήρχαν τότε ταπετσέρηδες που τις άλλαζαν όταν χαλούσαν...
δεν πετούσαν τα έπιπλα ...)
Στο σαλόνι υπήρχε και ο κομμός όπου έβαζαν τα καλά πιατικά και επάργυρα
που έβγαιναν σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Ένας καναπές....
Ανθοστήλες με βάζα όπου έβαζαν λουλούδια όταν δεχόντουσαν κόσμο.
Κάποιο κάδρο στον τοίχο που θα έκρυβε και την υγρασία και φυσικά το πολύφωτο.
Όλα καλά μέχρι που ερχότανε ο χειμώνας και η ονομαστική εορτή και άντε
να ανοίξεις την πόρτα του "ψυγείου"-σαλονιού γνωστού και ως Σιβηρία....
"....ευχαριστούμε περάστε στο σαλόνι ...."
Η υποδοχή στην σιδερένια εξώπορτα....
"...βγάλτε το παλτό σας και καθείστε..."
"...δεν πειράζει σε λίγο να συνέρθουμε πρώτα..."
Αυτοί ήταν οι διάλογοι...τι να σου κάνει η ηλεκτρική σόμπα με τις δύο αντιστάσεις...
έπρεπε να την βάλεις κάτω από την καρέκλα.
Μετά από τα βασικά και τα τυπικά κάποιος θα σηκωνότανε και θα έλεγε....
"...δεν περνάμε ρε παιδιά στην κουζίνα...να είμαστε άνετα..."
Εκεί ήταν η σόμπα πετρελαίου με τα μπουριά που περνούσαν εξεπίτηδες
και από την κρεβατοκάμαρα μοιράζοντας ίχνη ζέστης...απλόχερα.
Στην κουζίνα θα έβγαινε και ο μεζές και η ρετσίνα από το καρβουνιάρικο
και θα έβγαιναν τα παλτά.
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου