Όταν ο Όθωνας έψαχνε τοποθεσία για το παλάτι του
οι αυλικοί του έτρεξαν να αγοράσουν οικόπεδα γύρω από
την Ομόνοια και τον Κεραμεικό και να χτίσουν σπίτια.
Πίστευαν ότι κάπου εκεί θα το έχτιζε....
Και στον Κολωνό φυσικά...άλλοι αγόρασαν και περιβόλια που υπήρχαν και τα
διατήρησαν για αρκετά χρόνια.
Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών ο Κολωνός και το Μεταξουργείο χτυπήθηκαν
από τους Εγγλέζους.
Βομβάρδισαν και το Καπνεργοστάσιο...
Χωρισμένη η Αθήνα βλέπεις....
Μετά τον Εμφύλιο "εχθροί"και "φίλοι"βρέθηκαν μαζί στις αυλές του Κολωνού αποφεύγοντας τις πολιτικές κουβέντες προσπαθώντας να επιβιώσουν.
Έγιναν περισσότερο από φίλοι...συγγενείς θα έλεγα....
Δεν υπήρχαν πολυκατοικίες και η θέα της Ακρόπολης ήταν εφικτή...
Τα σπίτια είχαν αυλές ...μάντρες ψηλές....και φυσικά κήπους...
Θα θυμηθώ μια αυλή εκείνων των χρόνων...
Μεγάλες πλάκες με σχέδια....κήπος με ζαρζαβατικά και τενεκέδες με γλάστρες.
Γεράνια παντού...γιασεμί...στην μάντρα περικοκλάδα με μπλέ χωνάκια...
μια γέρικη ελιά η μόνη που έμεινε μετά από την κατεδάφιση του σπιτιού
από την εφορία αρχαιοτήτων.
Στην μέση το πηγάδι με το μαγκάνι και το σιδερένιο καπάκι με μια μεγάλη
πέτρα επάνω αρχαία την λέγαμε...
Δεν ήταν η μόνη...υπήρχαν κι άλλες διάσπαρτες στην αυλή σαν φυσικό ντεκόρ
που δεν προξενούσαν εντύπωση γιατί υπήρχαν και σε άλλες αυλές
αλλά και έξω από αυτές στο πεζοδρόμιο για σκαμνιά.
Ήταν συνήθεια τα απογεύματα να βγαίνουν και να κάθονται μπροστά
από την αυλόπορτα.
Το πλυσταριό σε μια γωνιά με την ξύλινη πρόχειρη πόρτα και τσίγκο
για σκεπή.
Εκεί έβαζαν τις σκάφες το καζάνι και διάφορα που δεν χρησιμοποιούσαν
συχνά όπως ένα ράντζο για τον επισκέπτη που θα είχαν.
Στην άλλη γωνιά ...η υπαίθρια κουζίνα...
οι αυλικοί του έτρεξαν να αγοράσουν οικόπεδα γύρω από
την Ομόνοια και τον Κεραμεικό και να χτίσουν σπίτια.
Πίστευαν ότι κάπου εκεί θα το έχτιζε....
Και στον Κολωνό φυσικά...άλλοι αγόρασαν και περιβόλια που υπήρχαν και τα
διατήρησαν για αρκετά χρόνια.
Κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών ο Κολωνός και το Μεταξουργείο χτυπήθηκαν
από τους Εγγλέζους.
Βομβάρδισαν και το Καπνεργοστάσιο...
Χωρισμένη η Αθήνα βλέπεις....
Μετά τον Εμφύλιο "εχθροί"και "φίλοι"βρέθηκαν μαζί στις αυλές του Κολωνού αποφεύγοντας τις πολιτικές κουβέντες προσπαθώντας να επιβιώσουν.
Έγιναν περισσότερο από φίλοι...συγγενείς θα έλεγα....
Δεν υπήρχαν πολυκατοικίες και η θέα της Ακρόπολης ήταν εφικτή...
Τα σπίτια είχαν αυλές ...μάντρες ψηλές....και φυσικά κήπους...
Θα θυμηθώ μια αυλή εκείνων των χρόνων...
Μεγάλες πλάκες με σχέδια....κήπος με ζαρζαβατικά και τενεκέδες με γλάστρες.
Γεράνια παντού...γιασεμί...στην μάντρα περικοκλάδα με μπλέ χωνάκια...
μια γέρικη ελιά η μόνη που έμεινε μετά από την κατεδάφιση του σπιτιού
από την εφορία αρχαιοτήτων.
Στην μέση το πηγάδι με το μαγκάνι και το σιδερένιο καπάκι με μια μεγάλη
πέτρα επάνω αρχαία την λέγαμε...
Δεν ήταν η μόνη...υπήρχαν κι άλλες διάσπαρτες στην αυλή σαν φυσικό ντεκόρ
που δεν προξενούσαν εντύπωση γιατί υπήρχαν και σε άλλες αυλές
αλλά και έξω από αυτές στο πεζοδρόμιο για σκαμνιά.
Ήταν συνήθεια τα απογεύματα να βγαίνουν και να κάθονται μπροστά
από την αυλόπορτα.
Το πλυσταριό σε μια γωνιά με την ξύλινη πρόχειρη πόρτα και τσίγκο
για σκεπή.
Εκεί έβαζαν τις σκάφες το καζάνι και διάφορα που δεν χρησιμοποιούσαν
συχνά όπως ένα ράντζο για τον επισκέπτη που θα είχαν.
Στην άλλη γωνιά ...η υπαίθρια κουζίνα...
Ένα σκέπαστρο από τσίγκο...ένας πάγκος από ξύλα οικοδομής...
Ήταν κοινόχρηστη για όλους τους αυλικούς όπως και η τουαλέτα
αλά Τούρκα με το μεγάλο καρφί και τα κομμάτια εφημερίδας.
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου