Να τι διηγήθηκε σχετικώς κάποια φίλη της Ιταλίδα πριγκίπισσα σε μια ανταπόκρισή της, που είχε αποστείλει στο Παρίσι εκείνον τον καιρό:
“Μια μέρα, η Δούκισσα της Πλακεντίας, συνοδευόμενη από
δεκαπέντε περίπου άντρες, όλοι τους Έλληνες, ξεκίνησε για την Πεντέλη, όπου είχε το εξοχικό της μέγαρο. Στο δρόμο, όμως, τους σταμάτησαν έξι ληστές, οι οποίοι τους διέταξαν να τους ακολουθήσουν με την απειλή της βίας.
Όταν έφτασαν σε μια όμορφη κοιλάδα, ο επικεφαλής των ληστών, ο διαβόητος αρχιληστής Σπύρος Μπίμπισης, ζήτησε από τη Δούκισσα εκατό χιλιάδες τάλιρα ως λύτρα, για να την αφήσει ελεύθερη. Εκείνη, όμως, πριν απαντήσει, ζήτησε ένα ποτήρι νερό από την πηγή, που ήταν εκεί κοντά. Κατόπιν, είπε θαρρετά στον αρχιληστή πως και ζωντανή να την έγδερνε, εκείνη δε σκόπευε να του δώσει σε καμία περίπτωση πάνω από χίλια τάλιρα. Ο Μπίμπισης, μην μπορώντας να διαπραγματευθεί άλλο μαζί της, μιας και είχε αποδειχτεί σκληρότατη στις διαπραγματεύσεις, αναγκάστηκε να αποδεχτεί την αντιπροσφορά της. Έτσι, ο αρχιληστής έστειλε έναν άντρα από τη συμμορία του να λάβει, εξ ονόματός της, το ποσό αυτό από την Τράπεζα.
Ενώ ο απεσταλμένος του επέστρεφε φέρνοντας τα λύτρα, είδε στον δρόμο μια εύθυμη συντροφιά και στη μέση αναγνώρισε τη Δούκισσα, που φορούσε ένα εντυπωσιακό ολόλευκο πέπλο. Αναρωτήθηκε κατάπληκτος τι να είχε συμβεί.
Εν τω μεταξύ, οι χωρικοί, μόλις πληροφορήθηκαν για την αιχμαλωσία της Δούκισσας, βγήκαν με τα όπλα τους και τη γλίτωσαν απ’ τα χέρια των ληστών. Λέγεται, μάλιστα, ότι η Δούκισσα της Πλακεντίας, θέλοντας να τους δείξει την ευγνωμοσύνη της, έχτισε με δικά της έξοδα ένα λουτρό, για να πλένονται οι γυναίκες και τα κορίτσια της περιοχής, ώστε να μάθουν κανόνες υγιεινής, μιας και μέχρι τότε δεν έβαζαν ποτέ νερό επάνω στο κορμί τους”.
Πάντως, ένα από τα μεγαλύτερα ατυχήματα, που έπληξαν τη Δούκισσα της Πλακεντίας, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Αθήνα, ήταν και η αποτέφρωση του μεγάρου της.
Η πυρκαγιά συνέβη το βράδυ της 19ης Δεκεμβρίου του 1847 και μάλλον προήλθε από απροσεξία των υπηρετών της. Όλα τα πολύτιμα προσωπικά αντικείμενα της Sophie de Marbois-Lebrun, όπως ήταν το πλήρες όνομά της, αποτεφρώθηκαν και οι ζημιές ήταν κυριολεκτικώς τεράστιες.
Εκείνο, όμως, που τη συνέτριψε και την μετέτρεψε σ’ έναν εντελώς αγνώριστο άνθρωπο, κλειστό και ακοινώνητο, ήταν ότι μαζί με το σπίτι και τα υπάρχοντά της, απανθρακώθηκε και το λείψανο της πολυαγαπημένης της κόρης, που είχε πεθάνει από φυματίωση. Το ταριχευμένο σώμα της κόρης της Ελίζας ήταν τοποθετημένο σε μια μολυβένια κάσα και φυλασσόταν σε μια υπόγεια κρύπτη του μεγάρου.
Έπειτα από το τραγικό αυτό περιστατικό, η Δούκισσα της Πλακεντίας δε συνήλθε ποτέ.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΜΠΟΥΚΕΤΟ”, στις 25/07/1929…
Από το strangepress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου