Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ

Ναι ρε, σε σένα μιλάω, που γ@μάς τη ζωή μου τόσα χρόνια.
Από τότε που πίστεψα τις μα@@ακίες σου και κινδύνεψα να διαλύσω τις σχέσεις μου με τους λογικούς ανθρώπους, που ευτυχώς υπήρξαν στο παρελθόν μου.
Σε σένα μιλάω ανέραστο ανθρωπάκι που οι δημοσιοσχεσίτες καραγκιόζηδες σε ανέδειξαν στα δεκάξι σου, πρόσωπο της ημέρας, όταν βολεμένος στα εκατομμύρια του μπαμπά το έπαιζες
επανάσταση και υπεράνω.
Σε σένα μιλάω καταληψία των ονείρων μου.
Σε σένα και τα συντρόφια σου με τον φρέντο στο Κολωνάκι και τις καταθέσεις εκατομμυρίων.
Και στους άλλους καραγκιόζηδες που σε στηρίζουν για να καταστρέψεις ότι απέμεινε.
Κάτι ασήμαντα ανθρωπάκια που είδαν φως και μπήκαν. Κάτι σιχάματα με βρώμικα νύχια που δεν διστάζουν να τα επιδεικνύουν ως το μοναδικό τους προσόν.
Κάτι ανεξάρτητους- εξαρτημένους από την πρέζα της εξουσίας, που σαν μαλάκας τους εμπιστεύτηκα κι αυτούς!

Τι είπες; Είμαι φασίστας;
Όχι ρε ηλίθιε, δεν είμαι φασίστας!
Είμαι στα πεζοδρόμια από 16 χρονών, δίπλα στους οικοδόμους το ΄76, να ξηλώνουμε πεζοδρόμια στην Ομόνοια και την Κουμουνδούρου.
Στις ματωμένες πορείες του Πολυτεχνείου, όταν στα δέκα μέτρα μπροστά μου, έπεφτε νεκρός ο Κουμής, τσακισμένος απ' τις σφαίρες του συστήματος, που εσύ υπηρετείς!
Αλλά τι σου λέω τώρα, τι να σου θυμίσουν εσένα ο Κουμής, η Κανελοπούλου, ο Κομνηνός!
Εσύ έχεις άλλες προτεραιότητες! Εξάλλου έχουν περάσει και τόσα χρόνια!
Όχι ρε βλάκα!
Δεν είμαι φασίστας!
Μπορεί να πέρασαν τα χρόνια, κι όλο και κάτι να άφησαν στο κορμί, όμως η ψυχή και το μυαλό, είναι πάντα "εκεί"!
Στην "πλατεία που ήταν γεμάτη, απ' το νόημα που' χε κάτι απ'τις φωτιές", αγκαλιά με τους πρώτους έρωτες, "κατακόκκινες νιφάδες, σε γιορτή"!
Εσύ, αλήθεια, που ήσουν!
Τα δικά μου όνειρα, τα στρίμωξα σε 56 τετραγωνικά, όσο περίπου η κουζίνα σου, γιατί δεν σύρθηκα και δεν έγλειψα!
Αρνήθηκα υψηλόμισθη θέση, που μου πρότεινε ο πολιτικός φορέας που ανήκα, για να μπορώ να στέκω όρθιος, κι όχι, "να σκύβω και να ντρέπομαι"!
ΕΣΥ;


Και λέω ανήκα, γιατί, ευτυχώς, δεν ανήκω πουθενά πια!

Τώρα πια: "Τα όνειρα μου, προτιμώ να προσκυνώ,
απλός φορέας, μιας υπέρτατης ουσίας.
Κι όχι βουτώντας, στο απόλυτο κενό,
τα πόδια, κάθε διεφθαρμένης εξουσίας"! 
Αυτά, και συγγνώμη, που δεν θα καταλάβεις, τίποτα απ' ότι σου έγραψα!
loading...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου