Σημαντικά βελτιωμένες πιθανότητες επιβίωσης στον καρκίνο του πνεύμονα

Φίλιππος Ζάχαρης
Ειδικά ρεπορτάζ - Σύλλογοι Ασθενών και ΜΚΟ

Ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν η πιο επικίνδυνη κακοήθης ασθένεια το 2022, με περίπου 1,82 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως και περίπου 2,5 εκατομμύρια κρούσματα. Ωστόσο, υπάρχουν ελπίδες. Μια γαλλική μελέτη κατέγραψε πρόσφατα τις προόδους στη θεραπεία, με εν μέρει σημαντική αύξηση των ποσοστών επιβίωσης.

Τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο πνευμονολόγος Didier Debieuvre από τη γαλλική πόλη Μυλούζ δείχνουν ότι η επιστημονική έρευνα έχει

σημειώσει σημαντική πρόοδο τα τελευταία χρόνια στον τομέα του καρκίνου του πνεύμονα, η οποία έχει ήδη φανεί στην καθημερινή πρακτική.

"Στα εντοπισμένα αδενοκαρκινώματα (πρώιμο στάδιο, χωρίς μεταστάσεις), στα οποία η χειρουργική επέμβαση αποτελεί θεραπευτική επιλογή, το ποσοστό επιβίωσης τριών ετών αυξήθηκε από 49,5% το 2000 σε 78,8% το 2020", έγραψε το ιατρικό περιοδικό "Deutsches Ärzteblatt" σχετικά με την επιστημονική εργασία.

Ο πνευμονολόγος απέδωσε αυτό το γεγονός ειδικά στις προόδους της χειρουργικής. Οι επεμβάσεις γίνονται όλο και πιο συχνά με ελάχιστα επεμβατική χειρουργική και ρομποτική χειρουργική.

"Οι μεγαλύτερες πρόοδοι σημειώθηκαν στα τοπικά προχωρημένα στάδια. Το ποσοστό επιβίωσης τριών ετών αυξήθηκε από 18,3% σε 49,5%. Ο μέσος χρόνος επιβίωσης τριπλασιάστηκε από 10,3 σε 35,6 μήνες", ανέφερε η ιατρική εφημερίδα "Ärztezeitung".

Στο τοπικά προχωρημένο στάδιο του καρκίνου του πνεύμονα, η προτεραιότητα είναι η μακροχρόνια καταπολέμηση της νόσου, κυρίως με φάρμακα.

Στον τομέα αυτό, οι μεγαλύτερες προόδοι έχουν σημειωθεί με τη λεγόμενη στοχευμένη θεραπεία, στην οποία τα φάρμακα χορηγούνται ακριβώς σύμφωνα με τα γενετικά χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων. "Ακόμη και στο μεταστατικό στάδιο, ο χρόνος επιβίωσης διπλασιάστηκε από 5,1 σε 10,1 μήνες.

Αντί για 4,7%, σήμερα το 21,3% των ασθενών επιβιώνει για τρία χρόνια ή περισσότερο.

Ο Debieuvre αποδίδει αυτό το γεγονός στη χρήση θεραπειών που στοχεύουν συγκεκριμένα στις συνέπειες των μεταλλάξεων σε γονίδια όπως τα EGFR, ALK ή ROS1", έγραψε το Deutsches Ärzteblatt. Το αδενοκαρκίνωμα είναι, μαζί με το πλακώδες καρκίνωμα, η πιο συχνή μορφή μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (NSCLC).

Το ποσοστό των αδενοκαρκινωμάτων στη Γαλλία αυξήθηκε από 29,8% το 2000 σε 56,1% το 2020. Τα αδενοκαρκινώματα του πνεύμονα εμφανίζονται σχετικά συχνά σε μη καπνιστές. Αυτές οι παραλλαγές όγκων συχνά χαρακτηρίζονται από γονιδιακές μεταλλάξεις, κατά των οποίων υπάρχουν όλο και περισσότερα στοχευμένα φάρμακα.

Παρόλα αυτά, η διακοπή του καπνίσματος και η έγκαιρη διάγνωση μέσω της λεγόμενης χαμηλής δόσης αξονικής τομογραφίας κάθε δώδεκα μήνες, η οποία είναι ήδη δυνατή για τους μακροχρόνιους καπνιστές, παραμένουν τα σημαντικότερα αντίμετρα για να μην φτάσει η νόσος σε αυτό το στάδιο.

 

Το 80% των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα εξακολουθούν να διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο, στο οποίο δεν είναι πλέον δυνατή η ίαση.

Από το iatronet