Οι εργασίες σε οικιστική περιοχή, η οποία επρόκειτο να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο έφεραν στην επιφάνεια άγνωστους, αρχαίους, αγροτικούς οικισμούς και άλλα ευρήματα μερικά από τα οποία έχουν εξάψει την φαντασία των αρχαιολόγων.
Η περιοχή Delbrück-Bentfeld, της επαρχίας Paderborn (στη βορειοδυτική Γερμανία), είναι το σημείο της αρχαιολογικής ανακάλυψης, που έγινε υπό την εποπτεία της περιφερειακής ενότητας της Βεστφαλίας – Λίππε (LWL), κι έφερε στο φως νέα στοιχεία για τη ζωή της
περιοχής.Στο σημείο εργάζεται μια ομάδα ειδικών από τον Νοέμβριο του 2024. Οι μελετητές, έχουν ανακαλύψει ευρήματα τουλάχιστον τριών αγροτικών οικισμών, κοντά στο αρχαίο Ρωμαϊκό στρατόπεδο του Anreppen. Τα πιο πρόσφατα ευρήματα, περιλαμβάνουν μία πολύτιμη πέτρα που έχει χαραγμένη την μορφή του θεού Ερμή και ένα μυστηριώδες μαχαίρι, θαμμένο υπό ασυνήθιστες περιστάσεις.
Οι ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν λόγω της επέκτασης της οικιστικής περιοχής Schafbreite. Αρχικά, μία μελέτη που πραγματοποιήθηκε πριν από οκτώ χρόνια, έδειξε πως στην περιοχή υπήρχε μόνο ένα απομονωμένο αγρόκτημα. Ωστόσο, οι τωρινές έρευνες επιβεβαιώνουν πως, η κατοίκηση ήταν πολύ πιο εκτενής και ετερόκλητη.
Το μαχαίρι 20 εκατοστών με ενσωματωμένες ορειχάλκινες λωρίδες βρέθηκε θαμμένο κάτω από το δάπεδο του μικρού οικήματος (Φωτογραφία: LWL/A. Madziala).
Οι πρώτοι οικισμοί στον βυθό της λίμνης
Ο Δρ. Sven Spiong, από την αρχαιολογική υπηρεσία LWL-Archäologie στο Bielefeld, εξηγεί πώς η λεκάνη του ποταμού Λίππε περιέχει πολλά ίχνη από οικισμούς των πρώτων αιώνων μετά Χριστόν. Οι αρχαιολόγοι πραγματοποίησαν ανασκαφές για να μελετήσουν αναλυτικά την κατανομή και τα χαρακτηριστικά των αγροτικών αυτών κοινοτήτων.
Μία από τις σημαντικότερες συνέπειες της ανασκαφής, ήταν η ακριβής χρονολόγηση ενός από τα αγροκτήματα που βρίσκονταν στο ανατολικό άκρο του σημείου.
Τα ευρήματα της ανασκαφής
Τα νομίσματα και τα κεραμικά θραύσματα, μαρτυρούν πως, ο οικισμός κατοικείτο μεταξύ του 2ου και του 3ου αιώνα μ.Χ. Επίσης, αναγνωρίστηκαν οι κύριες δομές του οικήματος, ανάμεσα στις οποίες ένα μεγάλο κεντρικό κτίριο που χρησιμοποιείτο ως κατοικία.
Τα αποτυπώματα του οικήματος στο έδαφος, δίνει τη δυνατότητα ανασύστασης του αρχικού σχεδίου της οικίας. Στα βόρεια και τα νότια του αγροκτήματος, βρέθηκαν μικρά, ημί – υπόγεια παραρτήματα, τα οποία ίσως χρησιμοποιούνταν για δραστηριότητες όπως η ύφανση.
Η πρόσβαση στο πόσιμο νερό ήταν θεμελιακή για τη ζωή του οικισμού. Για την κάλυψη αυτής της ζωτικής ανάγκης, οι κάτοικοι έσκαψαν ένα ρηχό πηγάδι, ώστε να φτάνουν τον υδροφόρο ορίζοντα. Σημάδια στο έδαφος, μαρτυρούν πως οι τοίχοι του πηγαδιού είχαν επενδυθεί με ξύλο για να είναι πιο εύκολη η χρήση του.
Τα στοιχεία για την οικονομία του οικισμού
Ακόμη μία κατασκευή υπό μελέτη, είναι ένα δεύτερο αγρόκτημα που βρίσκεται νοτιοδυτικά του σημείου. Στην περιοχή αυτή, ανακαλύφθηκαν τα ευρήματα ενός κλιβάνου, υποδηλώνοντας πως, εκτός από την παραγωγή υφασμάτων, στην κοινότητα υπήρχε και μεταλλευτική δραστηριότητα, ειδικά χύτευση χαλκού για την παραγωγή των διακοσμητικών.
Η παρουσία των θραυσμάτων από τα τείχη του κλιβάνου, τα οποία λόγω της θερμότητας και των μεταλλικών υπολειμμάτων, είχαν υαλοποιηθεί, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την ύπαρξη χειροτεχνικής δραστηριότητας.
Οι αρχαιολόγοι επίσης, έχουν ανακαλύψει πολλά νομίσματα σε διάφορες περιοχές της ανασκαφής, οι οποίες συντελούν στην ακριβή χρονολόγηση των οικισμών, μετά την αποκατάσταση και την ανάλυσή τους μαζί με τα κεραμικά που έχουν βρεθεί.
Σύμφωνα με τον Sven Spiong, έτσι θα δοθεί απάντηση στα κυριότερα ερευνητικά ερωτήματα: Αν τα διαφορετικά αγροκτήματα συνυπήρχαν παράλληλα ή αν, αντίθετα, ήταν τμήμα μίας ενιαίας έκτασης που μετακινήθηκε τουλάχιστον δύο φορές λόγω της φυσικής υποβάθμισης των ξύλινων κατασκευών.
Ο θεός Ερμής σε μικροσκοπικό λίθο
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά αντικείμενα που βρέθηκαν στο σημείο, είναι μια μικρή, χαραγμένη, πολύτιμη πέτρα, διαμέτρου μόλις 1.5 εκατοστού. Απεικονίζει τον Ερμή, τον Ρωμαίο θεό του εμπορίου και των ταξιδιών, να κρατά στο ένα χέρι ένα πουγκί για χρήματα και στο άλλο, ένα κηρύκειο, ενώ φέρει την χαρακτηριστική του περικεφαλαία.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η πέτρα ήταν κομμάτι δαχτυλιδιού και πως, δεδομένου του ότι είχε Ρωμαϊκή προέλευση, είναι ακόμη ένα στοιχείο που μαρτυρά το αδιάλειπτο εμπόριο μεταξύ των κατοίκων και των περιοχών υπό αυτοκρατορική διοίκηση, ακόμη μετά την αποχώρηση των λεγεώνων.
Ακόμη μία ανακάλυψη που πυροδοτεί έντονο ενδιαφέρον, είναι ένα σιδερένιο μαχαίρι με χάλκινες διακοσμητικές λεπτομέρειες, το οποίο ανακαλύφθηκε στο έδαφος ενός μικρού, υπόγειου κτιρίου στο δυτικό άκρο του οικισμού.
Η μικρή πολύτιμη πέτρα με τον θεό Ερμή, που αρχικά ήταν κολλημένη σε ένα δαχτυλίδι, τοποθετήθηκε σε ένα εντυπωσιακό πλαίσιο (Φωτογραφία: LWL/A. Madziala).
Εκείνο που ξεχωρίζει, είναι ο τρόπος με τον οποίο ήταν θαμμένο: με τη λεπίδα να κοιτά προς τα πάνω, αλλά αποτεθημένο με τρόπο που να μην κινδυνεύει κάποιος που πλησιάζει. Οι μελετητές ερευνούν αν ήταν μια ενέργεια με τελετουργικό σκοπό, όπως μια συμβολική θυσία για την προστασία του οικοδομήματος, ή αν το αντικείμενο είχε κρυφτεί σκόπιμα.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα πως, το μαχαίρι έχει ρωμαϊκή προέλευση, ενισχύοντας την πεποίθηση πως, οι πολιτιστικές και εμπορικές επαφές μεταξύ των Γερμανικών πληθυσμών και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ήταν μακροχρόνιες και ισχυρές.
Ο δήμαρχος του Delbrück, ο Werner Peitz, παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξη των ανασκαφών και τονίζει τη σημασία της διατήρησης των ιστορικών ευρημάτων. “Η αρχαιολογική μελέτη στην περιοχή επέκτασης στο Schafbreite, προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να κατανοήσουμε καλύτερα το παρελθόν μας. Κάθε εύρημα είναι ένα ακόμη κομμάτι της ιστορίας μας, το οποίο μας φέρνει πιο κοντά στη ζωή των προγόνων μας και συνεχίζει αυτή τη γνώση στις μελλοντικές γενιές”, δηλώνει.
Η μελέτη του τρίτου αγροκτήματος, στο δυτικό άκρο του χώρου των ανασκαφών, έχει περιοριστεί λόγω των σχεδίων αστικοποίησης. Σε κάθε περίπτωση, τα ευρήματα της επιφάνειας, υποδηλώνουν πως, ο οικισμός εκτεινόταν πολύ πέρα από τα σημερινά όρια του χώρου των ανασκαφών, αποτελώντας τμήμα ενός περίπλοκου δικτύου χωριών κατά μήκος του ποταμού Λίππε.
Ακόμη και μετά την εγκατάλειψη του στρατοπέδου τους στο Anreppen από τους Ρωμαίους, το δίκτυο αλληπιδράσεων που είχαν δημιουργήσει με τους ντόπιους πληθυσμούς, εξακολουθούσε να υπάρχει τουλάχιστον για ακόμη δύο αιώνες, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία της περιοχής.
Από το enikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου