Τατουάζ: Πόσο επικίνδυνο είναι για το δέρμα [μελέτη]

Φίλιππος Ζάχαρης
Ειδικά ρεπορτάζ - Σύλλογοι Ασθενών και ΜΚΟ

Η τάση για τατουάζ συνεχίζεται αμείωτη. Οι κίνδυνοι αποτελούν περισσότερο αντικείμενο εικασιών παρά ορθολογικής συζήτησης. Αυτό άλλαξε τώρα με μια μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις της συστηματικής έκθεσης σε διαλυτά συστατικά μελάνια για τατουάζ, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν τώρα από ερευνητές του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Αξιολόγησης Κινδύνων (BfR).

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι

μικρότερες ποσότητες από τα μελάνια που χρησιμοποιούνται για τατουάζ παραμένουν στον οργανισμό απ' ό,τι θεωρούταν μέχρι σήμερα.

Όσον αφορά τα σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την τοξικότητα των μελανιών τατουάζ, το ενδιαφέρον επικεντρωνόταν μέχρι σήμερα στις χρωστικές ουσίες, δηλαδή στα σωματιδιακά συστατικά των μελανιών τατουάζ. Εάν δεν εναποτίθενται στο τατουάζ, αυτές οι χρωματικές χρωστικές μεταναστεύουν από τα τατουάζ στους λεμφαδένες, όπου μπορούν εύκολα να ανιχνευθούν και να ποσοτικοποιηθούν.

Πολύ λιγότερα είναι γνωστά για το τοξικό δυναμικό των διαλυτών συστατικών των μελανιών τατουάζ. Ερευνητές από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Αξιολόγησης Κινδύνων (BfR) επικεντρώθηκαν σε αυτή την πτυχή και δημοσίευσαν τώρα τα αποτελέσματα της εργασίας τους στο επιστημονικό περιοδικό "Archives of Toxicology".

Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μικρότερες ποσότητες από τα μελάνια που χρησιμοποιούνται για τατουάζ παραμένουν στον οργανισμό από ό,τι θεωρούσαμε μέχρι τώρα. Στη μελέτη που ξεκίνησαν, συμμετείχαν 24 άτομα στα οποία έγινε τατουάζ με μαύρο ή κόκκινο μελάνι τατουάζ. Καθώς τα περισσότερα από τα δυνητικά επιβλαβή συστατικά των μελανιών τατουάζ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μελέτες πειραματικής έκθεσης σε ανθρώπους λόγω του δυναμικού επικινδυνότητάς τους, οι ερευνητές πρόσθεσαν ουσίες-δείκτες ως ακίνδυνες εναλλακτικές λύσεις στα μελάνια τατουάζ που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη.

Συγκεκριμένα, στα μελάνια τατουάζ προστέθηκαν ιωδιούχο κάλιο (4,44 mg/g), 4-αμινοβενζοϊκό οξύ (PABA) (30 mg/g) και 2-φαινοξυαιθανόλη (PEtOH) (5 mg/g). Οι ιχνηθέτες και οι μεταβολίτες τους ποσοτικοποιήθηκαν στη συνέχεια πριν και μετά το τατουάζ στο αίμα, στα ούρα (που συλλέχθηκαν σε διάστημα 48 ωρών), στα μελάνια τατουάζ και στα αναλώσιμα.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ψηφιακή ανάλυση εικόνας για να προσδιορίσουν την επιφάνεια του σώματος με τατουάζ. Επιπλέον, ανέλυσαν τον μεταβολισμό του δέρματος και τον περιακρορριζικό μεταβολισμό του PABA in vitro σε ινοβλάστες του δέρματος και μακροφάγα και το συνέκριναν με δεδομένα που προέκυψαν in vivo.

Όλοι οι ιχνηθέτες και οι μεταβολίτες τους μετρήθηκαν στα ούρα. Το ιώδιο και ο μεταβολίτης του PABA 4-ακεταμιδοβενζοϊκό οξύ (ACD) ποσοτικοποιήθηκαν επίσης στο πλάσμα. Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι το χειρότερο σενάριο συστηματικής έκθεσης σε μελάνια τατουάζ είναι 0,31 g μελάνης ανά συνεδρία τατουάζ (75ο εκατοστημόριο).

Αποτοξίνωση μέσω του μεταβολισμού του δέρματος και της επούλωσης των πληγών

Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν μια σχετική επίδραση πρώτης διέλευσης στο δέρμα, καθώς ο μεταβολισμός του PABA διέφερε μετά από τατουάζ σε σύγκριση με την περιγεννητική χορήγηση. Συγκεκριμένα, η από του στόματος χορήγηση PABA είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερα επίπεδα ACD από ό,τι το τατουάζ. Οι μελέτες in vitro έδειξαν επίσης ότι οι ινοβλάστες και τα μακροφάγα ήταν σε θέση να μετατρέψουν το PABA σε ACD.

Έτσι, η Ν-ακετυλίωση των αρωματικών αμινών (PAA) από τα κύτταρα του δέρματος θα μπορούσε να είναι ένας μηχανισμός αποτοξίνωσης που μειώνει σημαντικά την τοξικότητα αυτών των ενώσεων κατά τη διάρκεια του τατουάζ. Ωστόσο, θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω ο βαθμός στον οποίο αυτή η βιομετατροπή μεταβάλλει πραγματικά την τοξικότητα των PAA.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι μια διόλου ευκαταφρόνητη ποσότητα μελανιού απομακρύνεται μέσω της επούλωσης των πληγών.

Η μελέτη παρέχει έτσι τα πρώτα in vivo ανθρώπινα δεδομένα σχετικά με τη συστηματική έκθεση σε διαλυτά συστατικά μελανιού τατουάζ. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η πραγματική τοξική έκθεση μπορεί να είναι χαμηλότερη από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως. Ο µεταβολισµός στο δέρµα παίζει πιθανώς σηµαντικό ρόλο στην άµβλυνση της τοξικότητας.

 

Οι ερευνητές τονίζουν ότι ακόμη και αυτή η μελέτη δεν μπορεί να εκτιμήσει οριστικά τον τοξικολογικό κίνδυνο του τατουάζ. Ζητούν να εναρμονιστούν οι εκτιμήσεις της έκθεσης, ώστε να μπορούν να εκτιμηθούν ακόμη πιο αξιόπιστα οι κίνδυνοι που συνδέονται με το τατουάζ.

Πηγές:

Archives of Toxicology

Από το iatronet