Σαν σήμερα 22 Φεβρουαρίου: Η αμφιλεγόμενη καταδίκη του «δράκου του Σέιχ Σου» – «Μανούλα μου γλυκιά, είμαι αθώος…»

 «Μανούλα μου γλυκιά, είμαι αθώος…» φώναξε με σπαραγμό ο Αριστείδης Παγκρατίδης πριν εκτελεστεί στο Σέιχ Σου το 1968. 

Η φράση αυτή έμεινε χαραγμένη στη συλλογική μνήμη μιας Ελλάδας που αναρωτιόταν αν είχε καταδικάσει έναν αθώο. Δύο χρόνια νωρίτερα, σαν σήμερα στις 22 Φεβρουαρίου 1966, ο Παγκρατίδης είχε καταδικαστεί από το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης σε τετράκις θάνατο και ισόβια κάθειρξη για μια σειρά φόνων και ληστειών που συγκλόνισαν τη Θεσσαλονίκη τη

δεκαετία του 1950.

Η υπόθεση ξεκινά τον Φεβρουάριο του 1959, όταν δύο ζευγάρια δέχονται φονικές επιθέσεις με πέτρες, αφήνοντας πίσω τρεις νεκρούς και δύο τραυματίες. Λίγο αργότερα, μια νεαρή νοσοκόμα δολοφονείται με τον ίδιο τρόπο στο Δημοτικό Νοσοκομείο. Ο φόβος κυριεύει τη Θεσσαλονίκη, με τις εφημερίδες να μιλούν για τον «δράκο του Σέιχ Σου». Για χρόνια, οι έρευνες δεν αποδίδουν καρπούς, μέχρι τον Δεκέμβριο του 1963, όταν ο 23χρονος Αριστείδης Παγκρατίδης συλλαμβάνεται για απόπειρα βιασμού σε ορφανοτροφείο.

Το προφίλ του και το ποινικό του μητρώο τον καθιστούν ιδανικό ύποπτο. Μετά από πολυήμερη ανάκριση, ομολογεί τα εγκλήματα, μόνο για να ανακαλέσει αμέσως μετά, καταγγέλλοντας ότι η ομολογία αποσπάστηκε με βασανιστήρια.

Η δίκη του το 1966 αποτέλεσε πεδίο έντονων αμφισβητήσεων και αντιπαραθέσεων γύρω από τη δικαιοσύνη. Οι επιζώντες των επιθέσεων δεν τον αναγνώρισαν ποτέ ως δράστη, ενώ το αποτύπωμα που βρέθηκε στο σώμα ενός θύματος δεν ταυτοποιήθηκε με το δικό του. Ο εισαγγελέας πρότεινε ισόβια και όχι τη θανατική ποινή, αναγνωρίζοντας ελλείψεις στα αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, το δικαστήριο επέβαλε την εσχάτη των ποινών, εν μέσω φημών ότι η υπόθεση έπρεπε να κλείσει γρήγορα για να κατευναστεί η κοινή γνώμη.

Η εκτέλεση του Παγκρατίδη το 1968 έγινε κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς προειδοποίηση στους οικείους του. Χρόνια αργότερα, καταθέσεις αστυνομικών και δημοσιογραφικές αποκαλύψεις έριξαν φως σε έναν διαφορετικό ένοχο: τον Ιωάννη Σερεσλή, που φέρεται να ομολόγησε τα εγκλήματα το 1971, αλλά η υπόθεση θάφτηκε για να μη διαταραχθεί η κοινωνική ηρεμία. 

 

Μέχρι σήμερα, ο «δράκος του Σέιχ Σου» παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της ελληνικής ποινικής δικαιοσύνης.

Από το newsbeast