Δολοφονίες, εκτελέσεις, απειλές. Το στοιχειωμένο όνομα Καυκαρή. Από τον παππού που δολοφονήθηκε με τσεκούρι μέχρι τον ισοβίτη εγγονό

Στις 10 Ιουλίου 1987, ένα στυγερό έγκλημα συγκλόνισε την κυπριακή γνώμη. Από την έκρηξη μίας βόμβας, δολοφονήθηκαν ο...ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου «Continental» στη Λεμεσό, Πανίκου Μιχαήλ και οι δύο ανήλικοι γιοι του.

Δύο χρόνια αργότερα, ως ένοχος για την τοποθέτηση της βόμβας κατηγορήθηκε ο υπάλληλος του γραφείου Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας, Παναγιώτης Καυκαρής.
Καταδικάστηκε σε
ισόβια κι έγινε γνωστός ως ο μακροβιότερος ισοβίτης της Κύπρου. Μάλιστα, το 2008 ο Καυκαρής κέρδισε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) με αίτημα τον καθορισμό των ισοβίων, που τότε σήμαιναν φυλάκιση μέχρι το βιολογικό τέλος.
Η νομοθεσία τροποποιήθηκε ώστε στα δώδεκα χρόνια οι κατάδικοι να έχουν δικαίωμα υποβολής αιτήματος αποφυλάκισης.

Το φρικιαστικό έγκλημα συντάραξε την κυπριακή κοινωνία. Τότε ήταν που πολλοί κάτοικοι από το Βουνί, ξεδίπλωσαν την ιστορία της οικογένειας Καυκαρή, η οποία για τρεις γενιές συνδέθηκε με δολοφονίες, ληστείες, αυτοκτονίες, κλοπές. Η ιστορία της οικογένειας ξεκινά στη δεκαετία του ’40, τότε που όποια εγκληματική συμμορία κατάφερνε να παραμείνει ανέντακτη στο δίπολο Ζαχαρίες-Κολοσσιάτες, μεσουρανούσε στη δική της περιοχή. Έτσι και το όνομα Καυκαρή προκαλούσε τρόμο και φόβο στις περιοχές Βουνί, Καντού, Σούνι-Ζανατσιά, Επισκοπή και Σωτήρα.

Ο παππούς Παναγής Καυκαρής Δολοφονήθηκε με τσεκούρι επτά χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου του από Τούρκους. τραυματισμένος σοβαρά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Λεμεσού, όμως λίγες μέρες μετά και χωρίς να έχουν επουλωθεί οι πληγές του εγκατέλειψε το Νοσοκομείο και επέστρεψε στο Βουνί. Στην αστυνομία δεν κατονόμασε τους δράστες για να πάρει εκδίκηση μόνος του. Ο Καυκαρής τριγύριζε στο χωριό με μολυσμένες πληγές.

Οι κάτοικοι τον θυμούνται να περπατά εξαθλιωμένος ενώ σκουλήκια έτρωγαν τη σάρκα του. Όταν η μόλυνση εξασθένισε, ο γερο-Καυκαρής αποφάσισε πως ήταν ώρα να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του. Δεν πρόλαβε όμως αφού την ώρα που έβγαινε από το σπίτι ξεψύχησε. Τον βρήκαν οι χωριανοί σωριασμένο στην εξώπορτα με το όπλο αγκαλιά.

Ο πατέρας Αγάπιος είχε δολοφονηθεί επτά χρόνια πριν. Τότε που επί αγγλοκρατίας ο Αγάπιος έκανε επάγγελμά του, τις επί πληρωμή δολοφονίες. Από το 1940 έω το 1950, κάθε κεφάλι κόστιζε από 100 έως 150 λίρες. Ένα από τα υποψήφια θύματα ήταν ο Τούρκος Αλή Λιζάν από το Καντού. Ο Αγάπιος πληρώθηκε τρεις φορές για την απόπειρα γιατί δεν ήθελε να τον σκοτώσει πραγματικά, αφού οι δυο τους ήταν φίλοι. Ωστόσο, ο Αλή βρέθηκε σκοτωμένος. Για το ξεκαθάρισμα της υπόθεσης, επισκέφθηκε τον Αγάπιο ο αδελφός του Αλή, ο Ισμαήλης. Όμως κι εκείνος βρέθηκε νεκρός λίγες μέρες μετά. Όλοι έλεγαν πως χέρι στην υπόθεση είχε ο Αγάπιος. Διαβάστε επίσης: Ο υπάλληλος της Ελληνικής Πρεσβείας που σκότωσε έναν πατέρα και τα δύο ανήλικα παιδιά του, στη Λεμεσό. Ομολόγησε και καταδικάστηκε σε τρις ισόβια. Δεν βρέθηκε ποτέ ποιος τον πλήρωσε για το έγκλημα Συνολικά κατά τα λεγόμενα των κατοίκων της περιοχής, ο Αγάπιος είχε πάρει μέρος σε 9 φόνους, όμως ποτέ δεν κατηγορήθηκε για αυτούς. Για ασφάλεια κοιμόταν στα βουνά κι όποτε ένιωθε πως η αστυνομία πλησίαζε, έφευγε. Το 1947 εμφανίστηκε στην εκκλησία κι ανακοίνωσε πως του δόθηκε αμνηστία. Τότε του έδωσαν και κάποια ζώα για να μην ενοχλεί τους κατοίκους κι έφτιαξε μια μάντρα. Όμως οι Τούρκοι της περιοχής δεν μπορούσαν να ηρεμήσουν και να ξεχάσουν τη δολοφονία του Ισμαήλη. Κοντά στο Πάσχα του 1950 ο Αγάπιος πούλησε κοπάδι και μάντρα κι άρχισε να καταστρώνει το σχέδιο εξολόθρευσης των επίδοξων δολοφόνων του. Ο ίδιος γλύτωσε από τρεις απόπειρες δολοφονίας. Ο Αγάπιος είχε κατέβει στη Σωτήρα για να του εκδόσουν «τσεκερέ» (απόδειξη) ότι πούλησε τα πάντα. Ο μουχτάρης του χωριού, Σάββας αν και συγγενής του έστησε παγίδα και τον έστειλε στο τουρκοχώρι του Ισμαήλη.

Ο μουχτάρης του Καντού, Ισεϊνης, πληροφορήθηκε για την άφιξη του Αγαπίου και φρόντισε να φέρει στο χωριό μασκοφόρο. Ήταν η πρώτη επίθεση στην Κύπρο με προσωπίδα. Ο Καυκαρής μόλις αντιλήφθηκε την ενέδρα προσπάθησε να φύγει όμως δεν τα κατάφερε. Τον έκλεισαν μέσα στο σπίτι του μουχτάρη και τον μαχαίρωσαν.

Ο «Ανίκητος» Νικήτας Καυκαρής
Ο Παναής Καυκαρής είχε πέντε παιδιά. Τον Αγάπιο, τον Ηλία, τον Ξαντρή, τον Τρύφωνα και μια κόρη της οποίος το όνομα αγνοείται. Από τους πέντε οι τρεις, ο Ηλίας, ο Ξαντρής και η κόρη του, δεν θέλησαν ποτέ να εγκληματίσουν.

Ο γιος του Ξαντρή όμως, ο «Ανίκητος» Νικήτας τους άλλαξε τα σχέδια. Τον Δεκέμβριο του 1991, βρέθηκε μια νεκρή με πολτοποιημένο κεφάλι την παραμονή Χριστουγέννων σε μια παράγκα στο χωριό Ζανατζιά. Ο Νικήτας, χρόνιος χρήστης ναρκωτικών είχε κρύψει σε μία κούζα στο σπίτι της θείας του Γιαννούλας, συζύγου του Ηλία, ναρκωτικά και χρυσαφικά που είχε κλέψει. Η Γιαννούλα, εντόπισε την κούζα και για προστασία την πέταξε χωρίς να φανταστεί τι θα συνέβαινε. Όταν ο Νικήτας πήγε στο σπίτι της θείας του να βρει τα ναρκωτικά δεν τα εντόπισε. Τότε στράφηκε στη θεία του η οποία στην αρχή αρνήθηκε πως ξέρει κάτι. Έστρεψε το όπλο εναντίον της και αργότερα τη χτύπησε μέχρι θανάτου. 

Η Γιαννούλα Καυκαρή, βρέθηκε μέσα σε σακούλες σε παράγκα κοντά στο σπίτι της με πολτοποιημένο το κεφάλι. Ο πέμπτος γιος του Παναή Καυκαρή, Τρυφωνής, υπήρξε μέλος της ΕΟΚΑ στις τάξεις της οποίας ανέπτυξε πλούσια δράση. 

 

Μετά το τέλος του αγώνα, ανέπτυξε ερωτικό δεσμό με τη χήρα ενός συναγωνιστή του, τον οποίοι οι Βρετανοί είχαν βασανίσει μέχρι θανάτου. Μία εκδοχή λέει πως τον Τρύφωνα τον σκότωσε ο γιος της χήρας ενώ μία άλλη πως αυτοκτόνησε.

Πηγή
Από το tro-ma-ktiko

Από το takalyterotera2