Υπάρχει τόσο πολὺ ἁλάτι στοὺς ὠκεανούς, ὑπολόγισε κάποιος, ποὺ ἂν τὸ ἅπλωνες ὁμοιόμορφα στὴν ξηρά, θὰ δημιουργοῦσε στρῶμα ὕψους μεγαλυτέρου ἀπὸ 100 μέτρα!...
Ἔχει ἆραγε κάποια χρησιμότητα ἡ ἁλατότητα τῶν θαλασσῶν ἢ ἀποτελεῖ ἁπλῶς κατάλοιπο τοῦ ὑδρολογικοῦ κύκλου;... Θὰ μποροῦσε νὰ ἀναζητήσει κανεὶς καὶ ἄλλα ὠφέλη, ὅπως τὸ ὅτι ἡ αὐξημένη πυκνότητα τοῦ νεροῦ τῶν ὠκεανῶν διευκολύνει τὴν ναυσιπλοΐα κ.ο.κ.
Τὸ πιὸ σημαντικό, ὅμως, ἀπ᾿ ὅλα, ἀλλὰ καὶ λιγότερο
γνωστό, εἶναι ὅτι χωρὶς ἁλάτι στοὺς ὠκεανοὺς τὸ κλῖμα τῆς γῆς θὰ ἦταν ἐξαιτερικὰ ἐχθρικό, ὄχι μόνο ἀπέναντι στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν ὑπόλοιπη ζωή. Μεγάλα θαλάσσια ρεύματα, τὰ ὁποῖα ἐξισορροποῦν τὸ κλῖμα τῆς γῆς, τροφοδοτοῦνται ἀπὸ τὴν διαφορὰ ἁλατότητας τῶν ὠκεανῶν μεταξὺ τοῦ Ἰσημερινοῦ καὶ τῶν Πόλων. Τὸ φαινόμενο εἶμαι μεγαλειῶδες, ἀλλὰ ἐξαιρετικὰ πολύπλοκο...Ὑπάρχει, ὅμως, καὶ ἕνα μέρος τῆς Γῆς, ὅπου τὸ πολὺ ἁλάτι δὲν ἀποτελεῖ εὐλογία, ἀλλὰ τιμωρία. Πρόκειται γιὰ τὴν ἁλατότητα τῆς Νεκρᾶς Θάλασσας, ποὺ εἶναι σχεδὸν δέκα φορὲς μεγαλύτερη ἀπὸ αὐτὴν τῶν ὠκεανῶν. Ἐκεῖ εἶναι πρακτικὰ ἀδύνατον νὰ βρεῖ κάποιος τὴν παραμικρὴ ζωή. Εἶναι γνωστὸ τὸ βαρὺ ἁμάρτημα τῶν Σοδόμων... Ὁ λόγος, ὅμως, τοῦ Θεοῦ καταδικάζει ἕνα ἀκόμη βαρύτερο ἁμάρτημά τους: «Πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδόμων..., ὑπερηφανία· ἐν πλησμονῇ ἄρτων καὶ ἐν εὐθυνίᾳ οἴνου [ἀσωτία]... καὶ χεῖρα πτωχοῦ καὶ πένητος οὐκ ἀντελαμβάνοντο [δὲν ἔδιναν ἐλεημοσύνην]... ἐμεγαλαύχουν καὶ ἐποίησαν ἀνομήματα ἐνώπιον Ἐμοῦ...» (Ἰεζ. ιϚ΄49-50).
Ἦταν ἀλαζόνες καὶ κόμπαζαν γιὰ τὴν διαστροφή τους. Τὶς ἁμαρτίες τους δὲν τὶς ἔκαναν κρυφά, ἀλλὰ στὸ φῶς τῆς ἡμέρας καὶ μὲ αὐθάδεια!...
Από το proskynitis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου