Πριν μερικές μέρες κάποιος ηλικιωμένος κύριος, σε ένα στενό που βγαίνει στην Φορμίωνος, με πλησιάζει και μου λέει (με ύφος κάποιου που εκ θαύματος σώθηκε από θάνατο) : Προσέξτε πολύ τώρα που βγαίνετε στον κεντρικό δρόμο διότι τρέχουν σαν τρελοί... μόλις προ ολίγου πέρασε ένας με μοτοσικλέτα λες και ήταν αεροπλάνο, παρά τρίχα την γλύτωσα.
Θυμήθηκα αμέσως κάποιον αλλοεθνή γνωστό που είχε έρθει από το εξωτερικό και είχαμε καθίσει με
παρέα να πιούμε έναν καφέ κάπου κοντά στην περιοχή του Κάραβελ: Μας είχε ρωτήσει, φανερά απορημένος, γιατί τρέχουν τόσο και κάνουν τόσο θόρυβο με τις μοτοσικλέτες στην Ελλάδα.Αλήθεια, γιατί υπάρχει τόση μεγάλη ανάγκη αυτο-επιβεβαίωσης σε ετούτη εδώ την χώρα; Τι συμβαίνει; Γιατί τόση δίψα για είσπραξη αίσθησης σπουδαιότητας και πούλημα μούρης;
Πρόκειται για πολύ σοβαρό ερώτημα.
Που προσπερνιέται, όμως, σαν να μην συμβαίνει τίποτα (παρά το ότι σχετίζεται με ολοφάνερα αυτοκαταστροφικές, πλέον, τάσεις).*
Φρονώ πως ο λόγος που ποτέ, σχεδόν, δεν γίνεται θέμα προς σοβαρή εστίαση και συζήτηση είναι μάλλον επειδή αντιλαμβάνονται όλοι -τους το υπομιμνήσκει η διαίσθησή τους- πως έτσι και διερευνηθεί θα βγουν στην επιφάνεια πολύ δυσάρεστα για την ''αφεντιά'' μας πράγματα.
Και ξέρετε, η κατάσταση με τις μοτοσικλέτες και τον τόσο εγωπαθή τρόπο οδήγησης πάει 'σετ' με το θέμα της κατοχής επικίνδυνων σκυλιών (για το οποίο γίνεται λόγος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου