Ο Ιουστίνος Β (Φλάβιος Ἰουστίνος ὁ νεώτερος, 520 – 5 Οκτωβρίου 578) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας από το 565 έως το 574. Η μητέρα του Βιγιλαντία ήταν αδελφή του Ιουστινιανού Α΄.
Φωτογραφία: By Classical Numismatic Group, Inc. http://www.cngcoins.com, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=56490811
Καθότι ο Ιουστινιανός ήταν άτεκνος, ο ανιψιός του -και σύζυγος της ανιψιάς της Θεοδώρας, της Σοφίας- Ιουστίνος, είχε οριστεί διάδοχος πριν
τον θάνατό του.Λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Ιουστίνο, εισβάλλουν και καταλαμβάνουν την Ιταλική χερσόνησο οι Λομβαρδοί (το 569). Παρά την αποστολή του στρατηγού Τιβέριου και τον τριετή πόλεμο που ακολούθησε, οι Βυζαντινοί δεν κατόρθωσαν να επικρατήσουν και αναγκάστηκαν να συνάψουν ειρήνη, με ετήσια καταβολή ενός σημαντικού ποσού.
Το 569 εμφανίζονται για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή ιστορία τουρκικά φύλα, οι Άβαροι, οι οποίοι επιτίθενται και καταλαμβάνουν ένα σημαντικό λιμένα στην Κριμαία. Ο Ιουστίνος, αν και εμφανίστηκε αρχικά υπεροπτικός απέναντι στους πολυπληθείς βαρβάρους εχθρούς του που είχαν εμφανιστεί σε όλα τα μέτωπα, αναγκάστηκε σύντομα να επιστρέψει στις διπλωματικές τακτικές της εξαγοράς, που ήταν τόσο προσφιλείς στον θείο του Ιουστινιανό.
Στην αλαζονεία του αυτή οφείλεται και η άρνησή του να καταβάλει τον συμφωνημένο ετήσιο φόρο στους Πέρσες, που οδήγησε σε νέα και μακρόχρονη βυζαντινοπερσική σύρραξη το 572.
Στο εσωτερικό μέτωπο, εξαπέλυσε διωγμούς κατά των μονοφυσιτών, προκαλώντας αντιπάθεια στις ανατολικές επαρχίες. Τα τελευταία του χρόνια, έδειξε σαφή σημάδια τρέλας.
Το 574, υπό την επιρροή της Αυγούστας Σοφίας, όρισε ως διάδοχό του το στρατηγό Τιβέριο, ονομάζοντάς τον Καίσαρα. Από τότε και μέχρι το θάνατό του, η διακυβέρνηση του κράτους βρισκόταν ουσιαστικά στα χέρια του Τιβέριου και της αυτοκράτειρας.
Δείτε επίσης: ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ (52η συνέχεια, Η επικίνδυνη αποστολή)
Από το olympia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου