Μέσα στην λατρευτικής διαστάσεως ανύψωση της προσωπικότητας του σημερινού πρωθυπουργού από τα επιδοτούμενα μέσα ενημέρωσης και τις ποικιλώνυμες ομάδες συμφερόντων που επωφελούνται της …χρηστής διακυβέρνησης Μητσοτάκη, έχει χτισθεί και ο μύθος ότι ο σύγχρονος Μωυσής απογείωσε την οικονομία της Ελλάδος. Ε, λοιπόν δε υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα.
Ο Μωυσής δυστυχώς έβλεπε τα τρένα να περνούν. Και συνεπαρμένος από τις
ιδεοληψίες του αλλά και τις προσοδοφόρες εξαρτήσεις του, στέρησε στην ελληνική οικονομία βήματα ανάπτυξης δεκαετιών.Εξηγώ αμέσως το γιατί: Ο Μωυσής ήταν αυτός που διέταξε την παύση των ερευνών για εξορύξεις υδρογονανθράκων από το θαλάσσιο υπέδαφος, επειδή οραματίστηκε ως μοναδικός προφήτης ότι τα «συμβατικά καύσιμα» έχουν πεθάνει. Στη θέση τους θα ερχόταν η «πράσινη ενέργεια» από τους ανεμόμυλους της Αστυπάλαιας.
Ο Μωυσής διέταξε και την οριστική απόσυρση του λιγνίτη. Του μεγαλύτερου δηλαδή ενεργειακού πόρου που διαθέτει η χώρα. Είδε σε ένα όραμα ότι δεν τον χρειαζόμαστε. Γιατί περάσαμε στην εποχή της πράσινης ηλεκτροκίνησης. Κι η πατρίδα έπρεπε να πρωτοπορεί. Να διώξει τα φουγάρα, πιο γρήγορα κι από τους Γερμανούς.
Με την πρώτη ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη τα πράσινα άλογα του κυρίου Μητσοτάκη γκρεμίστηκαν βεβαίως στα εξ ων συνετέθησαν. Κι όταν έσκασε η κρίση στην Ουκρανία, άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι το ανέκδοτο της γρήγορης προσαρμογής στην ηλεκτροκίνηση, φτάνει μόνο για να φορτίζει το ποδήλατο του.
Μόνο και μόνο γι αυτή την μνημειώδη αστοχία ο πρωθυπουργός έπρεπε να λογοδοτεί και όχι να υμνείται.
Η χώρα δεν έχει προσανατολισμό. Εγκατέλειψε την πρωτογενή παραγωγή, απέτυχε να δημιουργήσει εγχώρια βιομηχανία, ξεπούλησε τον τομέα των υπηρεσιών και πλέον εισάγει τα πάντα. Από κλιματιστικά μέχρι…λεμόνια.
Πιστός στο δόγμα εθνικής μοιρολατρίας που ορίζει ως βαριά βιομηχανία της χώρας τον μαζικό τουρισμό, ο Μητσοτάκης στήριξε την ανάπτυξη σε αυτή την επισφαλή «μονοκαλλιέργεια» που στην πρώτη καταιγίδα, όταν ήρθε δηλαδή η πανδημία, σκόρπισε τους καρπούς της στις τέσσερις γωνιές του ορίζοντα.
Σήμερα τα σύγχρονα εργοτάξια του τουρισμού παίρνουν πάλι μπρος, αλλά δεν εγγυώνται ούτε ανάπτυξη, ούτε ευημερία. Μόνο έσοδα για ολίγους και εκλεκτούς που χτίζουν πολυτελείς μονάδες fast track με «μιλημένες» επιδοτήσεις και μισθούς πείνας για τα ντόπια «γκαρσόνια της Ευρώπης».
Η Ελλάδα δεν έχει πλέον πρόθυμους ξένους εργάτες να μαζέψουν τις ελιές, δεν έχει όμως και δικούς της νέους πρόθυμους να «λιώνουν» σερβίροντας τουρίστες για να πάρουν στο τέλος του μήνα 500 και 600 ευρώ. Προτιμούν να κάτσουν σπίτι τους με το επίδομα ανεργίας ή να πάρουν τη βαλίτσα τους και να δοκιμάσουν την τύχη τους έξω από τα σύνορα της χώρας.Το brain drain του μνημονίου, επί Μητσοτάκη επεκτάθηκε και στις τάξεις των νέων που δεν διαθέτουν ειδικά προσόντα.
Η χώρα λοιπόν δεν έχει προσανατολισμό. Από τις 25 «στρατηγικές επενδύσεις» που εντάχθηκαν στον αναπτυξιακό νόμο με αφετηρία το 2019 η συντριπτική πλειονότητα αφορά εγκαταστάσεις φωτοβολταικών, ανεμογεννήτριες και τουριστικά καταλύματα. Με αποτέλεσμα να εξασφαλίζουν όλες μαζί λιγότερες από 3 χιλιάδες θέσεις εργασίας !
Αλλά αυτό είναι το ένα σκέλος μόνο του προβλήματος. Γιατί εκτός από προσανατολισμό η χώρα δεν έχει και επιδόσεις. Ηλιο, θάλασσα και…μελτέμια εξακολουθεί να πουλάει και τα υπόλοιπα είναι παραμύθια για αφελείς.
Δεν θα σταθώ μόνο στους δείκτες ανάπτυξης που πάτησαν απότομο φρένο το τρίτο τρίμηνο του έτους, την περίοδο δηλαδή τουριστικής αιχμής! Αποχαιρετίσαμε για φέτος τον φιλόδοξο στόχο αύξησης του ΑΕΠ κατά 5,6%. Κι ήταν τέτοιο το σοκ που έφτασαν οι κυβερνητικοί «αρμόδιοι» να μιλούν για… «τεχνικό ή στατιστικό λάθος» της (ολο)δικής τους Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.
Η μείωση του χρέους είναι και αυτή εντελώς πλασματική. Οφείλεται στην αύξηση του ΑΕΠ, όχι λόγω ανάπτυξης, αλλά λόγω διψήφιου πληθωρισμού! Γι αυτό και δεν έρχεται η πολυδιαφημισμένη «αναβάθμιση» των οίκων αξιολόγησης κι ας μοιράζει ψέματα ο Σκυλακάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου