Τι Συμβολίζει το Εβραϊκό Κιπά. Γιατί οι Χριστιανικές Εκκλησίες μοιάζουν να το χρησιμοποιούν

 Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Το κιπά (kippah, πληθυντικός: kipot), είναι είναι ένα σκουφάκι χωρίς γείσο, συνήθως φτιαγμένο από ύφασμα, που παραδοσιακά φοριέται από Εβραίους άντρες στις κοινότητές τους ανά πάσα στιγμή, για να εκπληρώσουν τη συνήθη απαίτηση να καλύπτεται το κεφάλι. Όσοι τα φορούν συνήθως το κάνουν μόνο κατά τη διάρκεια της προσευχής, σε μια συναγωγή ή σε άλλες τελετουργίες.

Αν και δεν απαιτείται, ένας μη Εβραίος να φοράει κιπά σε μια

συναγωγή, θεωρείται ένδειξη σεβασμού αν το φορέσει. Σύμφωνα με τη Συντηρητική Επιτροπή για τον Εβραϊκό Νόμο και τα Πρότυπα, δεν απαιτείται από έναν μη Εβραίο να καλύψει το κεφάλι του, αλλά συνιστάται να ζητείται από τους μη Εβραίους να φορούν κιπά, οπουδήποτε τελούνται τελετουργικά ή λατρείες, ως ένδειξη σεβασμού προς την εβραϊκή εκκλησία, αλλά και για να συμπεριληφθεί ως επισκέπτης. Αυτός μπορεί να είναι και ένας λόγος που οι διάφοροι πολιτικοί ανά τον κόσμο, φορούν κιπά όταν πηγαίνουν στο «Τείχος των Δακρύων» ή στο «Μνημείο του Ολοκαυτώματος» στην Ιερουσαλήμ, γνωστό ως «Yad Vashem», σε (μη θρησκευτικές) εκδηλώσεις που απλώς διοργανώνουν ή παρευρίσκονται Εβραίοι.

Ο όρος κιπά σημαίνει κυριολεκτικά «θόλος», καθώς ουσιαστικά φοριέται στο κεφάλι σαν τέτοιος. Σύμφωνα με το Rambam, ο εβραϊκός νόμος υπαγορεύει ότι ο άνδρας πρέπει να καλύπτει το κεφάλι του κατά τη διάρκεια της προσευχής. Εδώ, κάποιες φορές δημιουργείται μία παρεξήγηση με τις ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες οι οποίες στην αρχιτεκτονική τους έχουν τρούλο, ο οποίος θυμίζει θόλο και κατ’ επέκταση κιπά.

Δείτε επίσης: Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν για τον Χριστό!

Ωστόσο, ο τρούλος αποτελεί αποκλειστικά ένα χαρακτηριστικό μοτίβο της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής και δεν συνδέεται με τις Συναγωγές, δηλαδή τους τόπους λατρείας της Ιουδαϊκής θρησκείας, οι οποίες συνήθως δεν διαθέτουν. Ο τρούλος είναι μια ημισφαιρική κατασκευή στη στέγη των εκκλησιών ο οποίος, επίσης, δεν σχετίζεται με την θόλο, το αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό που χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον κλασικό κόσμο και περιλαμβάνει μια στρογγυλή δομή, συνήθως χτισμένη πάνω σε πλατφόρμα με λίγα σκαλοπάτια και κυκλική κιονοστοιχία που υποστηρίζει μια καμπυλόσχημη οροφή, όπως για παράδειγμα η Θόλος των Δελφών που χρονολογείται από το 370-360 π. Χ.

Από το diadrastika / Image by Aleks Megen from Pixabay