Η Μακαριστή Κατίγκω η μετανομασθείσα σε Μυρτιδιώτισσα Μοναχή έχει μια ιστορία ζωής που συγκλονίζει.
Έζησε ως πάμπλουτη και πανέμορφη απόγονος των οικογενειών Λαιμού – Πατέρα μέχρι που άλλαξε σελίδα στη ζωή της.
Απαρνήθηκε τα πλούτη και τις ανέσεις και ήθελε πλέον να ζήσει ως μία απλή γυναίκα. Σύντομα τα πλούσια εδέσματα του παλατιού της αντικαταστάθηκαν από λιτά φαγητά και αυστηρή νηστεία. Τα πολυτελή και
εντυπωσιακά φορέματα που φορούσε πριν, στριμώχτηκαν κάτω στο υπόγειο του επιβλητικού σπιτιού στο ψυχικό , ενώ η ίδια κυκλοφορούσε με ένα μαύρο φόρεμα. Οι βραδινές εξορμήσεις, η διασκέδαση σε κοσμικά μαγαζιά έδιναν σκυτάλη σε πολύωρες ακολουθίες και αγρυπνίες, ενώ στην έπαυλη τους που άλλωτε περνούσαν μεγάλες προσωπικότητες της showbiz , ξεκίνησαν να παρελαύνουν Γέροντες, Γερόντισσες, Ιερείς και πνευματικοί άνθρωποι της εποχής.Το Πανέμορφο εκκλησάκι του Ευαγγελισμού που έφτιαξε μέσα στην οικεία της το αγιογράφησε ο Μεγάλος Φώτης Κόντογλου.
Τα συχνά ταξίδια για λόγους αναψυχής τώρα έδιναν τη θέση τους σε προσκυνήματα ανα τον κόσμο. Ο χαμός της κόρης της όμως δεν θα αργούσε να την κάνει να συνειδητοποιήσει ότι την περίμενε μία ζωή γεμάτη πόνο. Έτσι στις αρχές της δεκαετίας του ’60 η εικοσάχρονη Ειρήνη, η οποία είχε γίνει στο μεταξύ μοναχή και υπέμεινε με καρτερικότητα τους πόνους της βαριάς ασθένειάς της μέχρι την τελευταία στιγμή, έκλεισε τα μάτια της.
Μάλιστα όταν μετά από τρία χρόνια την ξέθαψαν, το λείψανό της βρέθηκε άφθαρτο.
Οι γονείς της ανέλαβαν να κάνουν πράξη ένα τάμα που είχαν κάνει μαζί με την κόρη τους, όταν κάποτε την επισκέφτηκαν σε μια κλινική στη Ζυρίχη, όπου νοσηλευόταν. Να φτιάξουν ένα μοναστήρι. Έτσι και έγινε. Η εφοπλίστρια έχτισε το πανέμορφο μοναστήρι, έναν σωστό παράδεισο, το οποίο μέχρι σήμερα κοσμεί το νησάκι των Οινουσσών.
Τα χτυπήματα όμως δεν ειχαν τελειώσει ακόμη , μετά απο λίγο πεθαίνει ο Άνδρα της Κατίγκως , ο Πανάγος , ο οποίος κείρεται κι αυτός μοναχός με το όνομα Ξενοφώντας.
Μετά απο λίγο η πρωτότοκη κόρη της, Καλλιόπη, θα πέθαινε σε ηλικία 47 χρόνων, ενώ αμέσως μετά θα ακολουθούσε και ο θάνατος του γιου της Διαμαντή, που έφυγε όταν έγινε κι αυτός 47 χρόνων.
Όλοι είχαν φύγει εκτός από εκείνη.
Η πανέμορφη αρχόντισσα δεν θύμιζε σε τίποτα την εικόνα του παρελθόντος. Με εμφανή τα σημάδια της ψυχικής εξουθένωσης βυθίστηκε στις σκέψεις και το δικό της απόλυτα μοναχικό κόσμο.
Μόνη της Παρηγοριά ο Θεός !
Πνευματικοί της καθοδηγητές ήταν οι Γέροντες Φιλόθεος της Πάρου , Ιερώνυμος της Αιγίνης και Θεόκλητος Διονυσιάτης οι οποιοί την στήριξαν ποικιλοτρόπως.
Η μαυροφορεμένη γυναίκα ποτέ δεν το έβαλε κάτω και βοηθούσε πάντα όποιον της το ζητούσε. Την ένοιαζε όλος ο κόσμος. Από τα πέρατα της οικουμένης της τηλεφωνούσαν ή της έγραφαν, για να της ζητήσουν στήριξη. Ο λόγος της ήταν φλογερός, έδινε πάντα θάρρος και ελπίδα, κάθε μέρα έστελνε οικονομικές βοήθειες όπου μάθαινε πως υπήρχε ανάγκη.
Δεν άφηνε περιθώρια για απελπισία κι απογοήτευση. Συνήθιζε να λέει, όπου έβλεπε ίχνη αμφιβολίας κι απιστίας: «Με αυτά που έπαθα εγώ, θα έπρεπε να βρίσκομαι ή στο τρελοκομείο ή στον τάφο. Τι άλλο μου έμεινε να πάθω; Έχασα τη μικρή μου κόρη, έπειτα τον άντρα μου, στη συνέχεια και τα άλλα δύο μου παιδιά. Αρρώστιες βαριές και ανίατες, βάσανα και στενοχώριες με συνόδευαν σε όλη μου τη ζωή. Δόξα τω Θεώ όμως για όλα …».
Την υπόλοιπη ζωή της την πέρασε ως Ηγουμένη του Μοναστηριού που η ιδια ανήγειρε στις Οινούσσες και κοιμήθηκε ειρηνικά το 2005 .
Από τη μεγάλη περιουσία της ζάμπλουτης εφοπλίστριας Κατίγκως Λαιμού – Πατέρα σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, άδειασαν για να διατεθούν τα χρήματα σε φιλανθρωπίες, στο χτίσιμο μοναστηριών και σε αγαθοεργίες. Τα αμέτρητα εκατομμύρια της κληρονόμου της δυναστείας Λαιμού στις Οινούσσες εξανεμίστηκαν και χάθηκαν, ενώ ελάχιστα πράγματα έμειναν για τους κληρονόμους. Η Λαιμού – Πατέρα άλλωστε είχε άλλα σχέδια στο μυαλό της για την περιούσια που διέθετε.
Κοιμήθηκε οπως ορίζει η μοναχική τάξη , με ενα σεντόνι και μόνο κόσμημα της , το Αγγελικό Σχήμα που αξιώθηκε να ασπασθεί .
Από το trelogiannis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου