Γράφει η Μανταλένα-Μαρία Διαμαντή
O William Shakespeare παντρεύτηκε την Anne Hathaway τον Νοέμβριο του 1582 και παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι το θάνατο του Shakespeare. Την εποχή του γάμου τους, ο William ήταν 18 ετών, ενώ η Anne 26 — και έγκυος στο πρώτο τους παιδί.
Ο μέσος όρος ηλικίας γάμου ήταν τα 26 έτη, επομένως η Anne θα ήταν μια νεαρή κυρία της εποχής της έτοιμη για γάμο. Ο William, από την άλλη πλευρά, ήταν ακόμη ανήλικος στα μάτια του νόμου και
γι` αυτό απαιτούσε άδεια από τον πατέρα της Anne για να την παντρευτεί.Ο πρώιμος γάμος του Shakespeare σήμαινε επίσης ότι δεν θα μπορούσε νόμιμα να ολοκληρώσει μια μαθητεία.
Για να αποφύγει οποιοδήποτε σκάνδαλο γύρω από την εγκυμοσύνη της Anne, ο William επιτάχυνε τις διαδικασίες κάνοντας αίτηση στο Επισκοπικό Δικαστήριο στο Worcester. Αυτή η άδεια εξουσιοδότησε επίσης τον γάμο να γίνει έξω από την ενορία της κανονικής κατοικίας, επιτρέποντας στον William και την Anne να παντρευτούν εκτός του Stratford-upon-Avon. Στη συνέχεια, το Stratford βρισκόταν στην επισκοπή του Worcester και δύο έγγραφα σώζονται στα αρχεία της επισκοπής για να διαπιστωθεί ο γάμος τον Νοέμβριο του 1582, αλλά κανένα έγγραφο δεν προσδιορίζει την ενορία στην οποία όντως παντρεύτηκαν. Έχουν προταθεί όλες οι ενορίες Luddington, Bishopton, Billesley και Temple Grafton.
Η πρώτη κόρη τους, Susana, γεννήθηκε έξι μήνες μετά τον γάμο τους και θα είχαν τα δίδυμα λίγα χρόνια αργότερα.
Την ημέρα του γάμου της, η νύφη θα είχε φορέσει τα καλύτερα ρούχα της, με τα μαλλιά της λυτά και στεφανωμένα με μια γιρλάντα από βότανα. Θα τη συνόδευαν οι παράνυμφοί της που προσπαθούσαν να προστατέψουν τα παπούτσια και τα ρούχα της από τη λάσπη.
Ο γαμπρός ντύθηκε με το καλύτερο κουστούμι του. Τον συνόδευαν οι άντρες φίλοι του στο σπίτι της νύφης με μουσική συνοδεία.
Η γαμήλια τελετή ξεκίνησε στην πόρτα της εκκλησίας και ευλογήθηκε με δαχτυλίδι. Στη συνέχεια έγινε το γαμήλιο γλέντι.
Αγαπούσε ο Shakespeare τη γυναίκα του;
Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η ακριβής φύση της σχέσης της Anne και του William λόγω έλλειψης τεκμηριωμένων αποδεικτικών στοιχείων. Ο William Shakespeare υπέγραψε τη διαθήκη του στις 25 Μαρτίου 1616. Στη διαθήκη, αφήνει το δεύτερο καλύτερο κρεβάτι του στην Anne. το έγγραφο λέει, «Το αντικείμενο που δίνω στη γυναίκα μου είναι το δεύτερο καλύτερο κρεβάτι μου με τα έπιπλα» (τα έπιπλα χρησιμοποιούνται για να αναφέρονται στις κουρτίνες και το κάλυμμα του κρεβατιού που αποτελούσαν μέρος του πλήρους κρεβατιού).
Σύμφωνα με το μεσαιωνικό κοινό δίκαιο στην Αγγλία, μια χήρα δικαιούταν το ένα τρίτο της περιουσίας του αείμνηστου συζύγου της για τη ζωή της (ή τη χηρεία), παρόλο που δεν αναφερόταν συγκεκριμένα στη διαθήκη. Στην πράξη, ωστόσο, οι περισσότερες σύζυγοι αναφέρονταν, συνήθως με όρους στοργής και εμπιστοσύνης, και συχνά γίνονταν εκτελεστές της διαθήκης.
Το κληροδότημα του δεύτερου καλύτερου κρεβατιού δεν είναι από μόνο του ασυνήθιστο, και οι διαθήκες δεν ήταν χώροι έκφρασης προσωπικών συναισθημάτων. Το καλύτερο κρεβάτι, ή μάλιστα το καλύτερο από οποιοδήποτε είδος αντικειμένου θεωρούνταν συνήθως ως κειμήλιο που έπρεπε να παραδοθεί στην κύρια κληρονόμο, την κόρη του Σουζάνα.
Από το klik
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου