Το βαθύτερο πηγάδι που ανοίχτηκε με τα χέρια

 Έξω από το νοσοκομείο Nuffield στο Woodingdean στο Ανατολικό Σάσεξ της Αγγλίας, είναι ένα μικρό, διακριτικά καλυμμένο πηγάδι. Παρά την εμφάνισή του, το Woodingdean Water Well είναι το βαθύτερο φρεάτιο που ανοίχτηκε με τα χέρια στον κόσμο. Με βάθος 390 μέτρα, είναι τόσο βαθύ, όσο και το ύψος του Empire State Building στη Νέα Υόρκη.

Το πηγάδι αποτελεί παράδειγμα βικτοριανού πείσματος αλλά και της μηχανικής της εποχής. Στη δεκαετία του 1850, η εταιρεία Brighton αποφάσισε να κατασκευάσει ένα νέο εργαστήριο εκεί που σήμερα είναι μια περιοχή με κατοικίες (η Elm Grove) και, περίπου 2 μίλια μακριά, στο Warren Farm, μια τεχνική σχολή για ανηλίκους. Σκοπός της σχολής, που ιδρύθηκε για τα παιδιά όσων ζούσαν στο τοπικό εργαστήριο, ήταν να διδάξει στους νέους της πόλης -με λανθάνουσες συμπεριφορές- "τις συνήθειες της βιομηχανίας" και να τους απαλλάξει από τον "όλεθρο της φτώχειας".

Για να παράσχει νερό στο νέο ίδρυμα, η εταιρεία αποφάσισε να βυθίσει ένα νέο πηγάδι, μιας και η μεταφορά νερού μέσω σωληνώσεων από τα τοπικά υδάτινα έργα ήταν ακριβή. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια περίπλοκη εξάσκηση μείωσης του κόστους.

 

Το αρχικό σχέδιο ήταν να ανοιχτεί ένα πλάτους 6 ποδιών, επενδεδυμένο με τούβλα πηγάδι σε βάθος 400 ποδιών (121 μέτρα) όπου οι τεχνικοί ανέμεναν ότι θα βρει τον υπόγειο υδάτινο ορίζοντα. Μετά από 2 χρόνια σκάψιμο, ξεπέρασαν τα 400 πόδια βάθος, αλλά νερό δεν βρέθηκε. Ο ανάδοχος, πιστεύοντας ότι εκεί που άνοιξαν το πηγάδι είχαν χάσει την πηγή, έδωσε οδηγίες ώστε να ανοίξουν έναν πλευρικό θάλαμο περίπου 30 πόδια (9 μέτρα) πιο βόρεια, αλλά ούτε αυτό απέφερε κάτι. Ανοίχτηκαν και άλλες πλευρικές σήραγγες οδηγήθηκαν, δυτικά και ανατολικά, αλλά καμία από αυτές δεν ήταν επιτυχής. Όμως, αντί να σταματήσουν, οι υπεύθυνοι του εργαστηρίου ενέκριναν την κατασκευή μιας σήραγγας, πλάτους 4 ποδιών (1,2 μέτρα) στο τέλος της ανατολικής σήραγγας.

Για τα επόμενα δύο χρόνια, το σκάψιμο συνεχίστηκε όλο το εικοσιτετράωρο, με τους εργάτες να εργάζονται σε άθλιες καταστάσεις. Με το φως των κεριών, οι εργάτες κατέβασαν σκάλες εκατοντάδες πόδια κάτω από την επιφάνεια του εδάφους για να σκάψουν τη γη με εργαλεία χειρός, φορτώνοντας κουβάδες με χαλάσματα και ανεβάζοντάς τα στην επιφάνεια, ενώ στη συνέχεια κατέβαζαν τούβλα για να ευθυγραμμίσουν το μικροσκοπικό εσωτερικό. Εκεί κάτω, για να μπορούν οι εργαζόμενοι να αναπνέουν, ο αέρας κατέβαινε με ατμομηχανές μέσω σωλήνων. Η ζέστη ήταν τόσο ασφυκτική που πολλοί έμεναν και εργαζόντουσαν γυμνοί.

Το πηγάδι, όσο πιο βαθιά συνέχιζαν, τόσο πιο ακριβό γινόταν για να συνεχιστεί το σκάψιμο. Πλέον κόστιζε στον τοπικό φορολογούμενο περίπου 90 λίρες την εβδομάδα, και οι υπεύθυνοι άρχισαν να διαπληκτίζονται για το κόστος. Πολλοί ήταν εκείνοι που αστειεύτηκαν ότι η πόλη προσπαθούσε να φτάσει στους αντίποδες.

 

Η τελευταία πράσινη άμμος που από το Warren Farm Well 

 

Τέλος, σε βάθος 1285 ποδιών (περίπου 391 μέτρα) -850 (259 μέτρα) από τα οποία ήταν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας- και μετά από τέσσερα χρόνια σκαψίματος, η γη άρχισε να κινείται. Καθώς το νερό βγήκε στην επιφάνεια, οι εργάτες άρχισαν να ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να μην πνιγούν. Για να βγει κάποιος από εκεί κάτω, χρειάστηκαν 45 λεπτά!

 

Παρά το τεράστιο κόστος, την τεράστια προσπάθεια και την υπόσχεση ότι το πηγάδι θα γλύτωνε μια περιουσία στην πόλη κάθε χρόνο από το νερό, χρησιμοποιήθηκε μόνο για τέσσερα χρόνια και εγκαταλείφθηκε υπέρ μιας πιο πρακτικής τροφοδοσίας.

 

Φιαλίδιο με νερό, από το πρώτο που προήλθε από το πηγάδι 

Η σχολή, για την οποία ανοίχτηκε το πηγάδι, έχει πάψει να λειτουργεί εδώ και καιρό, αλλά το πηγάδι παραμένει στη θέση του. Σήμερα περιβάλλεται από έναν τοίχο πάχους 60 εκατοστών και το άνοιγμά του καλύπτεται από ένα μεταλλικό καπάκι ώστε να αποτραπεί η πτώση κάποιου μέσα.

από: amusing planet

Από το 3otiko