Σταδίου και Ομήρου

 Οικία Δημητρίου Γουδή ενός παλιού εφοπλιστή (ατμόπλοια) ...θα λέγαμε σήμερα και βουλευτή

από τις Σπέτσες.

Για σκέψου τότε είχε την Βουλή (Παλιά την λένε σήμερα) φάτσα από το μπαλκόνι του....

Αργότερα το σπίτι αυτό μετατράπηκε σε επαγγελματικό κτίριο ...

Γωνία Σταδίου και Ομήρου κάτω

μαγαζιά πάνω η αντιπροσωπεία της L΄OREAL κάπου αρχές του ΄60.

Σαμπουάν DOP πολυτέλεια τότε άντε να το συνηθίσει το κεφάλι σου...

Πολυτέλεια...μύριζε και ωραία και έκανε αφρό πολύ.

Τσακωνόσουνα με το πράσινο σαπούνι ....

Στα σπάργανα οι εταιρείες ομορφιάς στην Ελλάδα και οι ξένες έκαναν εμφάνιση με αντιπροσώπους.

Λιγοστά και τα μαγαζιά καλλυντικών ή καλύτερα τα μυροπωλεία όπως ήταν γνωστά....

Τα ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΙΚΡΟΣ με έφεραν σε ένα από αυτά τα μυροπωλεία στην εμπορική πιάτσα της Σοφοκλέους...είχε κάμποσα τότε μικρά...έβγαινε ο ένας πελάτης για να μπεί  ο άλλος και ο μικρός πάνω κάτω στο πατάρι να κατεβάζει εμπόρευμα γιατί δεν χωρούσαν όλα στα κάτω ράφια.

Αλλά και τρέξε στην Σταδίου...στην Δραγατσανίου κ.λ.π. στις αντιπροσωπείες καλλυντικών να φέρεις την κρέμα προσώπου της κυρίας ή να την πετάξεις στο Κολωνάκι στο σπίτι της λές και ήσουνα ταχυδρομικό περιστέρι...

Ας έκανες και διαφορετικά...

Γυρίζω πίσω στο κτίριο της φωτογραφίας ...

Δεν άργησαν να το κατεδαφίσουν και στην θέση του να χτίσουν μέγαρο

 (έτσι έλεγαν τα μεγάλα κτίρια) με στοά και στο κάτω μέρος μαγαζιά....το ένα δίπλα στο άλλο.

Δώσε και μένα μπάρμπα...με μέσον για να τα νοικιάσουν....

Τότε κάνουν εμφάνιση τα αδέρφια οι Χόντοι ....

Οι μεγάλοι είχαν το περίπτερο της Σταδίου και έκαναν το άλμα....

Στην Ομήρου ανοίγουν ένα μικρό μαγαζάκι....κολώνιες χύμα...καλτσόν....καλλυντικά...

Το είχαν...που λένε οι σημερινοί νέοι....

 

Ευγένεια....χαμηλές τιμές...ωράριο από τα χαράματα μέχρι το βράδυ οπότε εξυπηρετούσαν τις κοπελιές που δούλευαν σε άλλα μαγαζιά και πηγαίνοντας  στην δουλειά ή σχολώντας τους εύρισκαν ανοιχτούς.

Στην συνέχεια άνοιξαν το δεύτερο μικρό στην στοά Χατζηχρήστου....

Εκεί απογειώθηκαν....είχαν έρθει από τα Άγραφα και τα μικρά αδέρφια...

Ένας εξυπηρετούσε και οι άλλοι δύο γέμιζαν συνέχεια τα μικρά ράφια με εμπόρευμα από το πατάρι και από την απέναντι αποθήκη στο υπόγειο του μεγάρου.

Και θα μείνω στα παλιά....

Από το Πίσω στα παλιά