Τα χρόνια εκείνα στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας το πρόβλημα των γονιών που δεν ήξεραν γράμματα ή τόσα όσα για την καθημερινότητα ήταν μεγάλο.
Το πώς και το γιατί μεγάλη κουβέντα...
Παντρευόντουσαν σε μικρή ηλικία για διάφορους λόγους...δεν στέριωνε ο γάμος ή στην καλύτερη των περιπτώσεων συμβίωναν υποχρεωτικά και λόγω του παιδιού που ερχότανε συνήθως...ακάλεστο ή
εκβιαστικά .Τέλος πάντων...
Έφτανε η ώρα του σχολείου και πώς να βοηθήσει η μάνα το παιδί στα γράμματα...
Έτσι και μεγάλωναν οι τάξεις και χρειαζόντουσαν πληροφορίες και τότε χτυπούσε κόκκινο.
Και άντε να μην ήθελε τα γράμματα το παιδί λυνότανε το πρόβλημα...
Μια τέχνη και από εκεί πάνε και οι άλλοι.
Αν τα ήθελε όμως;
Χρειαζόντουσαν πληροφορίες για τα μαθήματα...εργασίες...εκθέσεις...
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ έλυσε το πρόβλημα...
Κάθε εβδομάδα ένα τεύχος του εγκυκλοπαιδικού λεξικού στα περίπτερα ...στον ψιλικατζή.
Του έδινες και εντολή να το κρατάει...
Πήγαινες τα τεύχη στο μαγαζί του στο Σύνταγμα και σου έδινε δεμένο τον τόμο.
Στα παλιατζίδικα θα βρείς και σήμερα αυτούς τους παλιούς τόμους...σε τσουχτερή τιμή.
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου