Εκείνη την χρονιά το φαινόμενο ήταν γενικευμένο σε όλη την Μεσόγειο
Το τελευταίο διάστημα, έχουν υπάρξει πολλές δημοσιεύσεις γύρω από το έντονο φαινόμενο της άμπωτης που παρατηρείται στη χώρα μας, σε όλη την Μεσόγειο, αλλά και παγκοσμίως.
Ο ερευνητής Θανάσης Βέμπος αναφέρει λοιπόν σε ανάρτησή του ότι παρόμοιο φαινόμενο συνέβη και το 1959, παραθέτοντας αποκόμματα εφημερίδων που έκαναν εκτενέστατη αναφορά στην έντονη μεταβολή που είχε
παρουσιασει η στάθμη της θάλασσας.
Μάλιστα, εκείνη την χρονιά το φαινόμενο ήταν γενικευμένο σε όλη την Μεσόγειο, ενώ συνέβη ακριβώς την ίδια χρονική περίοδο Φεβρουάριο/Μάρτιο, όπως συμβαίνει και τώρα.
Το φαινόμενο ήταν τόσο έντονο που η θάλασσα είχε τραβηχτεί αρκετά μέτρα από την ακτή στο Βόρειο Αιγαίο, στον Θερμαϊκό, στην Πρέβεζα, Λευκάδα, Πάρο, όπως και στο Ναύπλιο, ενώ στην Μάνη υπάρχουν αναφορές ότι είχαν ξεμείνει στη στεριά ψάρια και χέλια.
Παρόμοιο φαινόμενο είχε καταγραφεί και στη Ρόδο όπου και εκεί η θάλασσα είχε υποχωρήσει σημαντικά.
Ωστόσο, σταδιακά η θάλασσα άρχισε να επανέρχεται στα αρχικά της επίπεδα εκείνη την χρονιά, κυρίως από τον Απρίλιο και μετά, χωρίς να υπάρξει κάποιο σοβαρό γεγονός.
Παράλληλα, όπως αναφέρει ο Θανάσης Βέμπος, είναι λάθος να συνδέεται η έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα της Αίτνας με το φαινόμενο της άμπωτης στη Μεσόγειο, καθώς το 1959 δεν υπήρχε καμία ενεργοποίηση του ηφαιστείου, ούτε και συνέβη κάποια ηφαιστειακή έκρηξη εκείνο το διάστημα.
Το φαινόμενο έχει λοιπόν ουσιαστικά ξεκινήσει από τα μέσα του Φεβρουαρίου του 2021 και όχι από τον Μάρτιο που ξεκίνησαν να υπάρχουν αναφορές, ενώ παραμένει έντονο μέχρι και τώρα σε κάποιες περιοχές.
Τώρα, το 1959, μετά υποχώρηση του φαινομένου στην Ελλάδα, σε ένα διάστημα 7 μηνών συνέπεσε να εκδηλωθούν τρία μεγάλα σεισμικά γεγονότα.
Το πρώτο έγινε στις 14 Μαϊου του 1959 όταν ο Εγκέλαδος πέταξε από τα σπίτια τους κατοίκους του Ηρακλείου, ύστερα από την εκδήλωση ενός σεισμού που είχε μέγεθος 6,3 ρίχτερ.
Μετά από τρεις μήνες και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 1959 ένα δεύτερο σεισμικό γεγονός αναστατώνει τους κατοίκους του νομού Μεσσηνίας, όταν ένας σεισμός της τάξεως των 5,5 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ χτυπάει την περιοχή.
Το τελευταίο σεισμικό γεγονός συνέβη τρεις μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 15 Νοεμβρίου του 1959, προκαλώντας μεγάλες ζημιές στην Ζάκυνθο, μετά την εκδήλωση ενός σεισμού της τάξεως των 6,8 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ.
Παρά ταύτα, δεν υπάρχει κανένα τεκμηριωμένο στοιχείο, όπως λένε οι ερευνητές, που να υποδηλώνει ότι η παρατεταμένη άμπωτη του 1959 ήταν προσεισμικό φαινόμενο, καθώς το διάστημα που πέρασε από την υποχώρηση του φαινομένου, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνδυαστεί με τα τρία μεγάλα σεισμικά γεγονότα που έγιναν αργότερα.
Επομένως, η επικρατέστερη εξήγηση μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τους επιστήμονες και τους ειδικούς που αναλύουν το φαινόμενο, είναι ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που συμβαίνει κάθε χρόνο, εξαιτίας ενός συνδυασμού μετεωρολογικών και αστρονομικών παραγόντων που άλλες φορές είναι πιο έντονο κι άλλες φορές λιγότερα έντονο, ανάλογα με την επίδραση που έχουν στη μεταβολή της θαλάσσιας στάθμης και δεν εμπνέει καμία ανησυχία.
Πηγή πληροφοριών: hellenicrevenge.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου