Πωλούνται αναμνήσεις

Συνήθιζα να αγοράζω όσπρια από την Βαρβάκειο λόγω σέσουλας...τσουβαλιών...και γενικότερα λόγω ντεκόρ μιας άλλης εποχής.

Φυσικά υπάρχουν σημαντικές αλλαγές από τότε.

Στο ταμείο ο απόγονος του μεγαλομπακάλη κάτω από το κάδρο του αείμνηστου που φρόντισε να του εξασφαλίσει τα προς το ζειν.

Παραδίπλα ένα

παλιατζίδικο υποκατάστημα θα έλεγα του κεντρικού που υπάρχει στην πλατεία Αβησσυνίας...στο Γιουσουρούμ για όσους την γνωρίζουν και έτσι.

Πάντα χάζευα και ρωτούσα πόσο κάνει το ένα πόσο το άλλο και πάντα έπαιρνα διαφορετικές τιμές από τους υπαλλήλους.

Βάζα...βαζάκια...κορνίζες....καραβάκια...πιάτα τοίχου με τον Γιάννο και την Παγώνα...κάδρα με παππούδες και γιαγιάδες που κάποιος απόγονος τα πούλησε για το χατίρι του σπιτονοικοκύρη ή της ΔΕΗ....

Αν έχεις ώρα και χαζέψεις θα θυμηθείς τα μικράτα σου όταν πολλά από αυτά τα είχες στο σπίτι σου ή τα έβλεπες κάπου αλλού.

Βασικοί προμηθευτές των παλιατζίδικων είναι αυτοί που ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών.

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι οι παλιές φωτογραφίες με αφιερώσεις στο πίσω μέρος....με την λέξη ΕΝΘΥΜΙΟΝ και από κάτω την ημερομηνία...

"...πόσο κάνει αυτή;"

Κοιτάει στα μάτια τον πελάτη και του ρίχνει μια τιμή με...περικοκλάδα...

"...είναι πολύ παλιά...δώσε πέντε ευρώ..."και φυσικά με αυτά τα λεφτά παίρνει ακόμα δύο προσφορά του καταστήματος.

 

Τι συλλογή μπορεί να κάνει αυτός ο άνθρωπος με αυτές τις φωτογραφίες των προσώπων που δεν γνώρισε ποτέ ούτε είχε την παραμικρή σχέση και που ανήκουν αποκλειστικά σε άλλους ...δεν κατάλαβα ποτέ.

Όταν κάποτε ρώτησα έναν παλαιοπώλη μου είπε ότι αυτές φτάνουν στα χέρια τους μαζί με άλλα αντικείμενα από τους ρομά που γυρίζουν στις γειτονιέςμε τα φορτηγάκια τους φωνάζοντας από τα μεγάφωνα....

"...καθαρίζω πατάρια...σοφίτες...αποθήκες..."

Από το Πίσω στα παλιά