Τριγυρίζοντας ανάμεσα στα εγκαταλελειμμένα μέρη του Ατλάντικ Σίτι που ενέπνευσαν τον πίνακα της πρώτης Monopoly

Μια κανονικού μεγέθους Monopoly στο Boardwalk του Ατλάντικ Σίτι

Τα κάποτε εντυπωσιακά καζίνο και ξενοδοχεία έχουν γίνει μια επιχρυσωμένη πόλη-φάντασμα.

Boardwalk, St. Charles Place, Atlantic Avenue. Πρόκειται για μερικούς από τους δρόμους στην αμερικανική έκδοση της Monopoly. Οι συγκεκριμένοι δρόμοι, αν και θα μπορούσαν να προέρχονται από κάποια οποιαδήποτε πόλη των ΗΠΑ, είναι πραγματικοί και βρίσκονται στο Ατλάντικ Σίτι της πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ. Όμως, σήμερα δεν είναι όπως ήταν κάποτε.

Σήμερα, το Ατλάντικ Σίτι είναι ένας προορισμός για ηλικιωμένους που θέλουν να περάσουν μια μέρα στους κουλοχέρηδες. Όμως, όταν το 1935, η Parker Brothers παρήγαγε για πρώτη φορά την Monopoly, ήταν ένα από τα πιο πολυτελή και διάσημα θέρετρα στις ΗΠΑ. Για επτά μίλια κατά μήκος του Ατλαντικού Ωκεανού, απλώνονταν μεγάλα ξενοδοχεία, αίθουσες χορού και θέατρα -τα καζίνο εμφανίστηκαν μετά από 40 χρόνια.

Η πόλη ήταν ανοιχτή σε όλους. Από την αποβάθρα Million Dollar, που φώτισε ο Τόμας Έντισον, μέχρι τις παμπ και τους οίκους ανοχής στα στενά. "Οι επιχειρηματίες έμαθαν γρήγορα ότι οι τουρίστες της εργατικής τάξης είχαν χρήματα για ξόδεμα", έγραψε ο Nelson Johnson στο Boardwalk Empire.

Άποψη του Boardwalk του Ατλάντικ Σίτι το 1910

Ένα από τα τελευταία ίχνη του παλαιού Ατλάντικ Σίτι είναι το Claridge Hotel. Το ξενοδοχείο, που στον πίνακα της Monopoly βρίσκεται στη γωνία των δύο πιο ακριβών ακινήτων -το Park Place και το Boardwalk- ήταν γνωστό στην ακμή του ως "ο ουρανοξύστης δίπλα στη θάλασσα". Άνοιξε το 1930, είχε μια αρτ ντεκό πολυτέλεια που ταίριαζε στο κέντρο του Μανχάταν.

Το Claridge Hotel (αριστερά σε αντανάκλαση)

Όμως, αμέσως μπορεί κανείς να νιώσει τον δυσάρεστο αέρα της νέας πόλης. Δίπλα στο ξενοδοχείο βρίσκεται η Indiana Avenue, ένα από τα πιο επιθυμητά "κόκκινα" στο παιχνίδι. Κάποτε, εκεί βρισκόταν το καζίνο Sands, του οποίου την αίθουσα Copa επισκεπτόταν συχνά ο Φρανκ Σινάτρα. Το 2006 πτώχευσε και κατεδαφίστηκε, στη θέση του δημιουργήθηκε ένα δημόσιο έργο τέχνης -με την ελπίδα να αναζωογονηθεί η παραλία μετά τον τυφώνα Sandy. Το έργο απέτυχε και, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του Ατλάντικ Σίτι, γκρεμίστηκε.

Το Young’s Million Dollar Pier, η πρώτη επιτυχημένη "διασκέδαση" του Ατλάντικ Σίτι, που κατασκευάστηκε το 1910 και φωταγωγήθηκε από τον Τόμας Έντισον

 

Σύμφωνα με την Parker Brothers, η Monopoly δημιουργήθηκε από τον Τσαρλς Ντάροου, έναν μηχανικό θέρμανσης από την Πενσιλβανία, που έμεινε άνεργος την εποχή της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης του 1929. "Ήταν η υπόσχεση που έδινε το παιχνίδι για φήμη και περιουσία που ώθησαν τον Ντάροου να δημιουργήσει το παιχνίδι", λένε οι κανόνες του παιχνιδιού.

Αυτό όμως δε λέει ολόκληρη την ιστορία του παιχνιδιού. Και αυτό γιατί, στην πραγματικότητα, το παιχνίδι εφευρέθηκε μια γενιά πιο πριν, από την Ελίζαμπεθ (Λίζι) Μάτζι Φίλιπς, μια στενογράφο, συγγραφέα και ηθοποιό. Στα 37 της, η Μάτζι είχε την ιδέα για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που θα έδειχνε τους κινδύνους της απληστίας και του μονοπώλιου. Το 1903, υπέβαλε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το "The Landlord's Game", βασισμένο στο βιβλίο "Progress and Poverty" του Henry George.

Το παιχνίδι θα μπορούσε να είχε ξεχαστεί εντελώς. Όμως, ένα βράδυ του 1932 στην Φιλαδέλφεια, μετά από το επιδόρπιο σε ένα δείπνο, εμφανίστηκε το Landlord’s Game. Ένας από τους καλεσμένους, ο Ντάροου, καθώς έφευγε, ζήτησε αντίγραφο των κανόνων και δημιούργησε τη δική του εκδοχή, η οποία περιελάμβανε ονόματα οδών του Ατλάντικ Σίτι.

 

Οι δύο πατέντες. Αριστερά του Charles Darrow, με ημερομηνία 1935, και δεξιά της Lizzie Magie με ημερομηνία 1904

Το Ατλάντικ Σίτι έχει περάσει ξανά στο παρελθόν από παρόμοια κατάσταση. Μετά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα αυτοκίνητα και τα φθηνά αεροπορικά εισιτήρια τράβηξαν μακριά τους παραθεριστές που κάποτε στοιβάζονταν σε τρένα από τη Νέα Υόρκη και την Φιλαδέλφεια, και που πλέον, τα καλοκαίρια πήγαιναν σε προορισμούς λίγο πιο εξωτικούς από το Νιου Τζέρσεϊ.

Τα παλιά, μεγάλα ξενοδοχεία -όπως το Marlborough-Blenheim στο Park Place, το οποίο είχε αντλήσει έμπνευση από το παλάτι του Δούκα του Marlborough, και το Traymore στην Illinois Avenue, ένα ξενοδοχείο τόσο πολυτελές που ήταν καλυμμένο με χρυσό- έμειναν άδεια. Έτσι, η πόλη στράφηκε στα καζίνο.

Το 1976, το Resort Hotel στη λεωφόρο Pennsylvania (πράσινο στον πίνακα του παιχνιδιού) μετατράπηκε στο πρώτο νόμιμο καζίνο των ΗΠΑ εκτός Νεβάδα. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, οι παίκτες συνέρρεαν στο Ατλάντικ Σίτι. Ένας ντόπιος θυμάται, "μια από τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις είναι… να στέκομαι στο Boardwalk ενώ ο κόσμος περίμενε να μπει στο καζίνο. Δέκα το πρωί, οι φύλακες άνοιγαν την πόρτα και αυτοί έτρεχα στους κουλοχέρηδες".

Δύο ιστορικά ξενοδοχεία σε πολύ διαφορετικές εποχές. Αριστερά: Το Shelburne (κατεδαφίστηκε το 1984), το δεύτερο σπίτι των διασκεδαστών στην προ καζίνο πόλη. Δεξιά: Το Resorts Hotel (άνοιξε το 1978), το πρώτο νόμιμο καζίνο στις ΗΠΑ εκτός Νεβάδα.

Αυτά τα μεγαθήρια προσφέρουν κάθε ευχαρίστηση που μπορεί να φανταστεί κανείς. Κανένα όμως δεν ήταν τόσο θεαματικό όσο το Taj Mahal του Ντόναλντ Τραμπ. Σήμερα είναι άδειο στην S. Virginia Avenue (ροζ στον πίνακα του παιχνιδιού), το τελευταίο από τα μεγάλα καζίνο που κατέρρευσε. Το κτήριο, που διέθετε 72 χρυσούς μιναρέδες και 9 ελέφαντες, άνοιξε το 1990 με κόστος 1 δισεκατομμύριο δολάρια και τον Μάικλ Τζάκσον guest star στα εγκαίνια. Ο Τραμπ καυχιόταν ότι ο όροφος των παιχνιδιών, ο μεγαλύτερος στον κόσμο, ήταν το "όγδοο θαύμα του κόσμου". Αν και ο ίδιος το πούλησε το 2009, το τεράστιο, πανύψηλο Taj Mahal εξακολουθεί να φέρει το όνομά του.

Μέχρι τη στιγμή που άνοιξε το Taj Mahal, ο Τραμπ κυριαρχούσε στο Ατλάντικ Σίτυ. Μάλιστα, κάποια στιγμή, στα καζίνο του κινούνταν το 1/3 όλου του τζόγου στην πόλη.

Αυτή ήταν η δεύτερη χρυσή εποχή του Ατλάντικ Σίτι, μια εποχή που ο Μάικ Τάισον διεξήγαγε όλους τους αγώνες του εκεί. Όμως, για μερικούς, τα προειδοποιητικά σημάδια υπήρχαν ήδη. Ένας αναλυτής της αγοράς συνέκρινε την πόλη με ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα. Καθώς άρχισαν να εμφανίζονται καζίνο και αλλού, ο κόσμος πλέον δεν πήγαινε στο Ατλάντικ Σίτι. Μόνο το Taj Mahal χρειαζόταν 1,3 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα για να επιβιώσει.

Ένα-ένα, τα ξενοδοχεία-καζίνο κατά μήκος της ακτής άρχισαν να καταρρέουν. Το Playboy ήταν το πρώτο που αγοράστηκε το 1989 από τον Τραμπ, το οποίο απέτυχε εκ νέου μια δεκαετία αργότερα. Το Trump Plaza, όπου κάποτε ο διάσημος παίκτης Akio Kashiwagi έχασε 10 εκατομμύρια δολάρια σε ένα από τα πιο διάσημα παιχνίδια μπακαρά που παίχτηκαν ποτέ, έκλεισε το 2014. Τρία ακόμη καζίνο έκλεισαν την ίδια χρονιά, καταστρέφοντας την οικονομία της πόλης. Τελικά, και το Taj Mahal έκλεισε τον Οκτώβριο του 2016. Σήμερα, παρόλο που έχει εγκαταλειφθεί πρόσφατα, έχει αρχίσει να ξεφλουδίζει το επιχρυσωμένο χρώμα.

 

Το Taj Mahal του Τραμπ σήμερα

Η κατάρρευση των καζίνο επηρέασε και το Ατλάντικ Σίτι. Πάνω από το 1/3 των 40.000 κατοίκων του ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας. Η λεωφόρος Pacific -το κίτρινο στον πίνακα, με τα κορυφαία ακίνητα- αποτελεί ένα έρημο σκηνικό για μια από τις πιο βίαιες πόλεις της πολιτείας, όπου, πέντε από τους τελευταίους εννέα δημάρχους έχουν κριθεί ένοχοι για διαφθορά.

Στο άκρο του ερειπωμένου θαλάσσιου περιπάτου βρίσκονται οι γαλάζιοι δρόμοι των λεωφόρων Oriental και Vermont. Εκεί βρίσκεται ένα από τα πιο εκπληκτικά έργα που χτίστηκαν στην ανατολική ακτή, το 52 ορόφων Revel. Το 2012, το κτήριο κόστισε πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια και καλύφτηκε πλήρως από καθρέφτη και χρώμιο. Το Revel ήταν η μεγάλη ελπίδα του Ατλάντικ Σίτι. Όμως, μέσα σε δύο χρόνια χρεοκόπησε και έκλεισε.

Το "Ten", το πρώην Revel Casino, στην γωνία των λεωφόρων Boardwalk και Metropolitan.

Στη σκιά αυτού του αστραφτερού, άδειου μονόλιθου σώζονται μερικά παλιά ξύλινα σπίτια, που ανήκουν σε εκείνους που αρνήθηκαν να φύγουν. Μια βόλτα κατά μήκος της Oriental Avenue θα πείσει τον οποιονδήποτε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ παλαιού και νέου Ατλάντικ Σίτι.

 

Η Connecticut Avenue, που στην αρχική Monopoly πωλούνταν έναντι 120 δολαρίων

 

Όσο απελπιστική και αν είναι η κατάσταση στο Ατλάντικ Σίτι, υπάρχουν μερικές αχτίδες ανάκαμψης. Τα Caesar’s Palace, Bally’s και Tropicana είναι ακόμα ανοιχτά στο Boardwalk και το Borgata, που βρίσκεται λίγα μίλια βορειοδυτικά, είναι το μοντέλο ενός επιτυχημένου καζίνο υψηλών προδιαγραφών.

Στο άκρο του Boardwalk είναι ένα από τα τελευταία ίχνη του Ατλάντικ Σίτι του Boardwalk Empire. Το εστιατόριο θαλασσινών Knife and Fork, που άνοιξε το 1912, εξακολουθεί να ακμάζει με ντόπιους. Όταν βγήκε η Monopoly, το Ατλάντικ Σίτι ήταν ένα μέρος αναψυχής γεμάτο με παραθεριστές. Κατά ειρωνικό τρόπο, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο παίζεται το επιτραπέζιο παιχνίδι, ο αγώνας για την αγορά ακινήτων και την ανάπτυξη ξενοδοχείων έχει καταστρέψει τα πάντα στην πόλη. Σήμερα, τον χειμώνα είναι σαν μια επιχρυσωμένη πόλη-φάντασμα, στην οποία κυριαρχεί η χρεοκοπία και η απειλή της ανεργίας.

 

Αν η Μάτζι έβλεπε την κατάσταση θα έλεγε "Προσπάθησα να σας προειδοποιήσω"...

από: atlas obscura

Από το 3otiko