Το περιστατικό έγινε νύχτα τον Ιανουάριο του 1954. Ένας άντρας με το όνομα Armando Zurbaran οδηγούσε το αυτοκίνητό από την Πόλη του Μεξικού προς το Ακαπούλκο σε ορεινό απομονωμένο δρόμο, για να συναντηθεί με έναν επιχειρηματικό εταίρο του το πρωί.
Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι λόγω του γεγονότος ότι
ο δρόμος περνούσε από ορεινά περάσματα με πολλές στροφές,σε κάποιο σημείο είδε ξαφνικά κάτι να λάμπει στο δρόμο μπροστά του, και μετά ένιωσε κάτι σαν υπνηλία, σαν να ήταν πολύ κουρασμένος.
Συνειδητοποιώντας ότι θα κοιμηθεί στο τιμόνι, σταμάτησε στην άκρη του δρόμου και κοίταξε ξανά προς το μέρος που είδε κάτι να λάμπει, και είδε έναν μεταλλικό δίσκο να αιωρείται λίγο πάνω από το δρόμο, όχι μακριά από αυτόν, και δύο άτομα να στέκονται διπλά του. Φορούσαν ένα είδος στολής με φαρδιά ζώνη και έμοιαζαν με ανθρώπους σκανδιναβικού τύπου (γνωστοί και ως nordic alien), και οι δύο είχαν μακριά ξανθά μαλλιά .
Σαστισμένος πλησίασε αυτές τις φιγούρες και τώρα μπορούσε να τις δει λεπτομερώς. Έμοιαζαν με κανονικούς άντρες είχαν ανοιχτόχρωμο δέρμα, μπλε μάτια, και τα μαλλιά ήταν όμορφα. Και οι του έκαναν κάτι και ηρέμησε αμέσως, και στη συνέχεια άκουγε ένα βουητό μέσα στο κεφάλι του, μέχρι που βρέθηκε μέσα στο διαστημικό σκάφος. Μετά από αυτό,ένας από τους δυο εξωγήινους του μίλησε σε καθαρά Ισπανικά:
“Δεν είσαι ο πρώτος και δεν θα είσαι ούτε ο τελευταίος στην γη που θα συναντήσουμε. Επιλέγουμε τους ανθρώπους για να επικοινωνήσουμε ώστε να μεταφέρουν καλύτερα τα μηνύματά μας.“
Ο Armando δεν μπορούσε να καταλάβει για τι είδους μηνύματα μιλούσε, αλλά τότε άρχισαν να του δείχνουν μια σειρά από εικόνες από τη ζωή του. Ήταν σαν ένα όνειρο στον τοίχο του σκάφους που είχε ξεχάσει και ίδιος…
Ο Armando πιστεύει ότι είτε αυτά τα πλάσματα σάρωσαν μνήμες τον εγκέφαλό του, είτε τον παρακολουθούν από την παιδική ηλικία του. Στη συνέχεια, σταμάτησαν οι εικόνες και ενημερώθηκε ότι το σκάφος τους δεν είναι πλέον στη Γη. Αυτό τον εξέπληξε αφού δεν ένιωσε καμια κίνηση του σκάφους.
Όταν τους ρώτησε για το πώς κινείται το σκάφος, του είπαν ότι χρησιμοποιούν σύστημα βαρυτικής απώθησης. Του είπαν επίσης ότι το σκάφος θα εξαλείψει τυχόν “σκουπίδια” εάν μπλοκάρουν τον δρόμο του, και στη συνέχεια του επέτρεψαν να δει το μέρος οπού το πήγαν, αλλα δεν είδε κάτι ιδιαίτερο, υπήρχε μόνο γκρίζα ομίχλη και σκοτάδι.
Στη συνέχεια ρωτήθηκε αν ήθελε να τον πάνε στον πλανήτη τους και απάντησε αρνητικά, ήθελε να επιστρέψει στην Γη. Μετά από αυτό οι εξωγήινοι τον οδήγησαν σε διάφορα μέρη και άρχισε να συνηθίζει στην ατμόσφαιρα του σκάφους που του φαινόταν σαν μέρες. Του επιτράπηκε ακόμη και να περπατήσει στο σκάφος και να δει πώς ειναι και να κάνει ντους που του έκανε μεγάλη εντύπωση:
«Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Αυτό το ντους ήταν μια νέα και αδιανόητη εμπειρία για μένα, ο τοίχος ηταν γεμάτος με μικρές τρύπες μέσω των οποίων έβγαινε ζεστός αέρας. Στη συνέχεια με υγρό αέρα,μου έδωσαν κάτι σαν ένα υγρό σαπούνι, το οποίο εγώ ο ίδιος έβαλα σε όλο το σώμα μου,και τότε στάθηκα ξανά μπροστά στους ψεκαστήρες, το υγρό σαπούνι άρχισε να εξατμίζεται από το σώμα μου και το δέρμα μου έγινε καθαρό. Τότε ο αέρας έγινε ξηρός και μετά έγινε πιο δροσερός.»
Όλες αυτές τις ώρες, ο Armando έφαγε επίσης στο ίδιο τραπέζι με τους «εξωγήινους» και περιέγραψε το φαγητό τους ως πολύ παρόμοιο με το γήινο φαγητό. Υπήρχε κρέας, λαχανικά, τυρί και βούτυρο. Έπιναν ένα υγρό παρόμοιο με το γάλα και του είπαν ότι είναι το κύριο φαγητό στον πλανήτη τους. Του είπαν επίσης ότι ορισμένα προϊόντα στη Γη, όπως τα μάνγκο τους άρεσε και άρχισαν να τα χρησιμοποιούν ευρέως στη διατροφή τους.
Το παράξενο ηταν δεν είχαν προμήθειες τροφίμων στο σκάφος, κάθε φορά που ηταν να φάνε τα τρόφιμα έβγαιναν από μια δέσμη τηλεμεταφοράς από μια άγνωστη εξωτερική πηγή.
Του μίλησαν για τον πολιτισμό τους. Έμαθε ότι ζουν για τουλάχιστον 250 χρόνια, ότι όλοι στην κοινωνία τους είναι ίσοι και ότι η ζωή τους υπόκειται στους νόμους μιας συγκεκριμένης θρησκείας και την θεότητα την ονομάζουν με την λέξη “Δάσκαλος” (κάτι σαν τον βουδισμό).
Τελικά του είπαν ότι ο χρόνος είχε τελειώσει οπού πρέπει να τον επιστρέψουν εκεί που ήταν το αυτοκίνητό του, όταν τον άφησαν κατάλαβε ξαφνικά ότι απουσίαζε μόνο 90 λεπτά, παρά το γεγονός ότι ένιωθε ότι είχαν περάσει αρκετές ημέρες με τους εξωγήινους. Δεν έχασε καν την συνάντηση με τον συνεργάτη του.
Ο Armando Zurbaran δεν μίλησε σε κανέναν για αυτήν την ιστορία, πίστευε άπλα ότι είχε ένα παράξενο όνειρο και τίποτα άλλο. Αλλά 15 χρόνια αργότερα, το 1969, που βρέθηκε σε ένα δρόμο ερημικό δρόμο κοντά στην Πόλη του Μεξικού του έκανε ωτοστόπ ένας από αυτούς τους εξωγήινους ηταν λεπτός, ξανθός και γαλανά μάτια. Και τοτε κατάλαβε ότι δεν ηταν όνειρο αυτο που είχε βιώσει πριν 15 χρονιά, και πιστεύει ότι ολα αυτά τα χρονιά τον παρακολουθούσαν ..
Κατά τη δεκαετία του 1950 υπήρχαν πολλές μαρτυρίες με συναντήσεις με τους «Σκανδιναβούς εξωγήινους» όμορφα άτομα με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια. Ενδεχομένως έκαναν κάποιες συναντήσεις με ανθρώπους εκείνα τα χρόνια σαν ένα είδος πειράματος, και δεν έχουν καμιά σχέση με μη ανθρωπινής μορφής εξωγήινους τύπου “γκρίζους” και τα ερπετά.. Άλλα έχουν σχέση με αλλά στην Γη, ο νοων νοειτω …
©AETOS NEWS
Από το diadrastika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου