Τώρα θα μου πείς τι σκαλίζεις τέτοια θέματα....
Βλέποντας όλη αυτή την πολιτική επικαιρότητα ...αυτό το μίσος....
αυτό τον πόλεμο γύρισα πίσω στα παλιά.
Στη φωτογραφία βλέπουμε έναν ΄Ελληνα αστυνομικό σφαγμένο στην ούλεν
στο Γαλάτσι στα χρόνια του εμφυλίου ή συμμοριτοπολέμου ή βλακώδους φαγωμάρας.
Τον έσφαξαν και του έβγαλαν
και τα μάτια οι κομμουνιστές....
δίπλα το πηλίκιο για να φαίνεται η ιδιότητα αλλά και τα γαλόνια...ήταν υπαστυνόμος της Αστυνομίας Πόλεων.
Αργότερα στα αστυνομικά τμήματα υπήρχαν φωτογραφίες των σκοτωμένων
αστυνομικών από Ελληνικά μαχαίρια με ένα καντηλάκι να καίει.
Η άλλη Ελληνική πλευρά έχει τα δικά της να πεί....σφάξανε και δικούς τους
οι αστυνομικοί.
Άκρη δεν βρέθηκε ακόμη και ούτε θα βρεθεί.
Ο καθένας λέει τα δικά του....δεν μένω εκεί....
Είχαμε στην γειτονιά γείτονες και από τα δύο στρατόπεδα και χαροκαμένες μάνες και χήρες γυναίκες και ορφανά παιδιά.
Στο δωμάτιο η φωτογραφία του χαμένου παιδιού....συζύγου..πατέρα ....
Τα απογεύματα στο πεζοδρόμιο στα σκαμνάκια τα έλεγαν οι γυναίκες....δεν θυμήθηκα καυγάδες....φασαρίες....πολιτικές συζητήσεις από τις χαροκαμένες
μόνον αναστεναγμούς όταν τους θυμόντουσαν ή όταν έβλεπαν τα ορφανά
να παίζουν στον χωματόδρομο...και του δεξιού και του αριστερού.
Βάλαμε μυαλό;
Από το Πίσω στα παλιά
Βλέποντας όλη αυτή την πολιτική επικαιρότητα ...αυτό το μίσος....
αυτό τον πόλεμο γύρισα πίσω στα παλιά.
Στη φωτογραφία βλέπουμε έναν ΄Ελληνα αστυνομικό σφαγμένο στην ούλεν
στο Γαλάτσι στα χρόνια του εμφυλίου ή συμμοριτοπολέμου ή βλακώδους φαγωμάρας.
Τον έσφαξαν και του έβγαλαν
και τα μάτια οι κομμουνιστές....
δίπλα το πηλίκιο για να φαίνεται η ιδιότητα αλλά και τα γαλόνια...ήταν υπαστυνόμος της Αστυνομίας Πόλεων.
Αργότερα στα αστυνομικά τμήματα υπήρχαν φωτογραφίες των σκοτωμένων
αστυνομικών από Ελληνικά μαχαίρια με ένα καντηλάκι να καίει.
Η άλλη Ελληνική πλευρά έχει τα δικά της να πεί....σφάξανε και δικούς τους
οι αστυνομικοί.
Άκρη δεν βρέθηκε ακόμη και ούτε θα βρεθεί.
Ο καθένας λέει τα δικά του....δεν μένω εκεί....
Είχαμε στην γειτονιά γείτονες και από τα δύο στρατόπεδα και χαροκαμένες μάνες και χήρες γυναίκες και ορφανά παιδιά.
Στο δωμάτιο η φωτογραφία του χαμένου παιδιού....συζύγου..πατέρα ....
Τα απογεύματα στο πεζοδρόμιο στα σκαμνάκια τα έλεγαν οι γυναίκες....δεν θυμήθηκα καυγάδες....φασαρίες....πολιτικές συζητήσεις από τις χαροκαμένες
μόνον αναστεναγμούς όταν τους θυμόντουσαν ή όταν έβλεπαν τα ορφανά
να παίζουν στον χωματόδρομο...και του δεξιού και του αριστερού.
Βάλαμε μυαλό;
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου