έλεγε ο παππούς ανήμερα του Πάσχα όταν έκανε επισκέψεις στην γειτονιά
για τα Χρόνια Πολλά..
Του έδιναν κουλούρια....αυγά και αυτός τα έβαζε στην πάνινη τσάντα
που πάντα κουβαλούσε μαζί.
Όσα μάζευε τα πήγαινε και τα
μοίραζε σε μοναχικούς ανθρώπους....
Το βράδυ μετά την Ανάσταση έμενε πάντα στην εκκλησία μέχρι να τελειώσει
η λειτουργία....δηλαδή μαζί με τον παππά και τον ψάλτη και μερικούς ακόμα.
Πιστός στα έθιμα καθ΄ότι Μικρασιάτης.....
Δεν ξεχνάω που έβαζε στον καφέ του ταχίνι και βούταγε μπουκιές
ψωμί και μας έδινε να δοκιμάσουμε.
Στους δρόμους της γειτονιάς συνωστισμός από λαμαρίνες με αρνιά
όλων των βαλαντίων....κυρίως κατεψυγμένα.
Σούβλα σπάνια έβλεπες ή καλύτερα μύριζες και αν ναι τότε ρωτούσες
από ποιό χωριό είναι αυτός που το ψήνει.
Έβλεπες από το πρωϊ τα παιδιά να κυκλοφορούν με τα γιορτινά τους
και να προσέχουν να μην λερώσουν τα παπούτσια με τους πάτους που φορούσαν
καθ ότι καναδυό νούμερα μεγαλύτερα.
"...μη σε δώ και κάτσεις κάτω στον δρόμο...μην κλωτσήσεις τόπι...."
Φωνάζανε από τις αυλόπορτες οι μανάδες....
Και εκείνα στρατιωτάκια.....
Το Πασχαλιάτικο τραπέζι στρωνότανε στην αυλή με τσόντα τάβλες και κόντρα
πλακέ με μπόλικα τραπεζομάντηλα .
Τα παιδιά έτρεχαν να βγάλουν τις Πασχαλιάτικες στολές και να βάλουν
τα ρούχα της χαράς και τα ελβιέλα για να κάτσουν στο τραπέζι και να φάνε
ελεύθερα σνομπάροντας την πάνινη πετσέτα και αγνοώντας τις λαδιές.
Η αλάνα περίμενε για να τους κάψει τις θερμίδες στο άψε σβήσε
και το απόγευμα το τσουρέκι και τα κουλούρια αναστενάζανε.
Οι μεγάλοι είχαν περάσει στο τραγούδι ενώ σε κάθε τσούγκρισμα
του ποτηριού το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ήταν απαραίτητο.
Και τα πειράγματα....
"....φτάνει θα σκάσεις..."
"....να σκάσω ρε γυναίκα...ξέχασες την Κατοχή μου φαίνεται..."
"....πόσα αυγά έφαγες;"
"....άσε μας ρε γυναίκα τελωνειακός είσαι;"την εφορία δεν την είχαν
ακουστά γιατί δεν ανήκαν στο target group.
Και όμως αυτά θυμάσε.....
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου