Οδός Αιόλου κάποτε

Οδός  Αιόλου.....συνωστισμός εμπορική ζωή...κίνηση ανοιχτά μαγαζιά....
Πολλά χρόνια πίσω...
Kαλοκαιράκι και εκπτώσεις και κόσμος και αυτοκίνητα ανάμεσα και κορναρίσματα
άκουγες και σταματούσαν τα ταξί και τα πειρατικά και τα ρωτούσαν αν πάνε προς Παγκράτι προς Πατήσια  και έμπαιναν μέσα και είχαν άλλον πελάτη που δεν πήγαινε  προς τα εκεί και τσακωμοί.
Είχε δηλαδή λεφτά ο κοσμάκης τότε και
ψώνιζε και έμπαινε σε ταξί;
Το κυριότερο είχε δουλειά και μέσα στην οικογένεια συνήθως όλοι κάτι έκαναν
για το κοινό ταμείο.
Ακόμα και τα παιδιά έκαναν κανένα θέλημα...στις διακοπές κάπου πήγαιναν
και δούλευαν...
Δεν θυμάμαι στην γειτονιά άνεργο αλλά μόνον τεμπέλη...
Και έτσι και κάποιος έχανε την δουλειά του γρήγορα εύρισκε άλλη...
Όλοι βοηθούσαν σε αυτό...δεν υπήρχε η ΧΡΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ούτε γνώριζαν
για τα βιογραφικά.
Πίσω στην Αιόλου και στην αγορά της....
Το ΚΡΥΣΤΑΛ γυαλικά...κουζινικά...πολύφωτα...δούλευε πολύ με τους γάμους
είχε τιμές προσιτές....
Όταν παντρευότανε ένα ζευγάρι θα θυμηθώ την αυλή των θαυμάτων...οι συναυλικοί
γνώριζαν τις ανάγκες του και από το ΚΡΥΣΤΑΛ ρεφενέ θα του έπαιρναν τα πιατικά.
Και άκουγες....τόσα πιάτα φρούτου...πάστας...ριχά...βαθειά
Απορούσαν οι γηραλέοι για αυτά της πάστας..."...βρε τι τα θέλουν βαθιά...και ρηχά
μόνο να τα γεμίζουν από το τσουκάλι..."
Είχε επίσης και μαγαζιά με είδη προικός...σεντόνια  φτηνά με τον πήχυ
που τα έκοβε και τα ρέλιαζε η μοδίστρα της γειτονιάς έβγαζε και μαξιλαροθήκες
για να πετάξει η νύφη αυτά που είχε από την μάνα της από τα άσπρα τσουβάλια
με το αλεύρι που ο φούρναρης δώριζε στην πελατεία του.
Στην γωνία με την Ευριπίδου το μαγαζί του ΜΑΥΡΟΥ με τα ρούχα υπάρχει και σήμερα το όνομα αλλά δεν ξέρω αν ανήκει στην οικογένεια.
Δίπλα στην Αιόλου και η κρεαταγορά...έμπαινες και μπαίνεις από την στοά...
Συνδύαζαν  τα ψώνια....έπαιρναν το "φρεσκοκατεψυγμένο"σε κρέας και σε κυμά
με μπόλικο λίπος για να πάρουν κανένα δράμι τα παιδιά και στη συνέχεια
έκαναν βόλτα στην Αιόλου για τίποτα αναγκαίο.


Κοίταζαν για καμμιά κατσαρόλα για την γκαζιέρα για να βάλουν στην παλιά την μαυρισμένη κανένα γεράνι και να την βάλουν στην αυλή.
Τίποτα δεν πετούσαν...
Για καμμιά ελβιέλα  για τα παιδιά...έκαναν θραύση στις πωλήσεις  τότε όπως
και η βρώμα τους όταν τις έβγαζες γι αυτό τις είχες έξω από την κάμαρα.
Τέλος θα έκαναν και καμμία στάση στον ΚΡΙΝΟ αν τους έβγαιναν τα ρέστα
για κανένα λουκουμά έτσι για να ευχαριστηθεί η ψυχή τους...όπως έλεγαν.

Από το Πίσω στα παλιά