Δεν συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους ενώ δεν συμβαίνει με κάθε είδος μουσικής, αλλά ούτε και με κάθε κομμάτι. Κάθε μουσικό κομμάτι που ακούμε προσφέρει διαφορετικά πράγματα σε κάθε άνθρωπο.
Σου έχει τύχει να ακούσεις ένα τραγούδι στο ράδιο και να νιώσεις τις τρίχες των χεριών σου να σηκώνονται; Μια γλυκιά ρίγη που σχετίζεται με όσα σε κάνει αυτό το τραγούδι να σκέφτεσαι ή νιώθεις; Το να ανατριχιάζει ή να νιώθεις ένα
κόμπο στο λαιμό όταν ακούς μουσική είναι αρκετά σπάνιο και μοναδικό.
Ο Matthew Sachs, πρώην φοιτητής του Χάρβαρντ, πέρσι μελέτησε άτομα που νιώθουν ανατριχίλες με τη μουσική προκειμένου να βρει από πού προκύπτει αυτή η αίσθηση. Η έρευνα σκανάρισε τους εγκεφάλους 20 φοιτητών, 10 εκ των οποίων παραδέχτηκαν πως έχουν βιώσει τα προαναφερθέντα συναισθήματα σε σχέση με τη μουσική και 10 πως όχι. Όσοι έκαναν τη συναισθηματική και σωματική σύνδεση με τη μουσική, είχαν διαφορετική δομή εγκεφάλου από τους υπόλοιπους.
«Το ρίγος είναι γενικά μια αντίδραση στο κρύο», εξηγεί ο Matthew Sachs, απόφοιτος που ερευνά την επίδραση της μουσικής στον εγκέφαλο στο University of Southern California. Η έρευνά του δημοσιεύτηκε στο Oxford Academic.
Ανακάλυψαν ότι η ομάδα που βίωνε ρίγη είχε ένα σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό νευρικών συνδέσεων μεταξύ του νευροαυτικού φλοιού, του κέντρου συναισθηματικής επεξεργασίας και των συνδέσεων του προμετωπικού φλοιού -οι οποίες ασχολούνται με ανώτερες νοήσεις (όπως η ερμηνεία των στίχων ενός τραγουδιού).
Ωστόσο, ήταν μια πολύ μικρή έρευνα και ο Sachs εξηγεί ότι είναι ένα δύσκολο φαινόμενο να ερευνηθεί. Συχνά, οι άνθρωποι που ανατριχιάζουν με συγκεκριμένα τραγούδια έχουν μοναδικές μνήμες συνδεδεμένα με αυτές, κάτι το οποίο είναι αδύνατο να ερευνήσεις σε ένα εργαστήριο. Ο Sachs συντάσσει τώρα συμπληρωματική έρευνα που περιλαμβάνει εξέταση των μοτίβων δραστηριότητας των ανθρώπινων εγκεφάλων ενώ ακούνε μουσική και ανατριχιάζουν.
Ο Sachs ενδιαφέρεται να κατανοήσει τι είναι αυτό ακριβώς -νευρολογικά μιλώντας- που προκαλεί αυτή την αντίδραση, προκειμένου να το μετατρέψει σε θεραπεία για ψυχολογικές διαταραχές.
Χμμμ, η μουσική ως θεραπεία; Τέλειο.
athensvoice.gr και koyzoylo.gr
Από το diadrastika
Follow @tiniosΣου έχει τύχει να ακούσεις ένα τραγούδι στο ράδιο και να νιώσεις τις τρίχες των χεριών σου να σηκώνονται; Μια γλυκιά ρίγη που σχετίζεται με όσα σε κάνει αυτό το τραγούδι να σκέφτεσαι ή νιώθεις; Το να ανατριχιάζει ή να νιώθεις ένα
κόμπο στο λαιμό όταν ακούς μουσική είναι αρκετά σπάνιο και μοναδικό.
Ο Matthew Sachs, πρώην φοιτητής του Χάρβαρντ, πέρσι μελέτησε άτομα που νιώθουν ανατριχίλες με τη μουσική προκειμένου να βρει από πού προκύπτει αυτή η αίσθηση. Η έρευνα σκανάρισε τους εγκεφάλους 20 φοιτητών, 10 εκ των οποίων παραδέχτηκαν πως έχουν βιώσει τα προαναφερθέντα συναισθήματα σε σχέση με τη μουσική και 10 πως όχι. Όσοι έκαναν τη συναισθηματική και σωματική σύνδεση με τη μουσική, είχαν διαφορετική δομή εγκεφάλου από τους υπόλοιπους.
«Το ρίγος είναι γενικά μια αντίδραση στο κρύο», εξηγεί ο Matthew Sachs, απόφοιτος που ερευνά την επίδραση της μουσικής στον εγκέφαλο στο University of Southern California. Η έρευνά του δημοσιεύτηκε στο Oxford Academic.
Ανακάλυψαν ότι η ομάδα που βίωνε ρίγη είχε ένα σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό νευρικών συνδέσεων μεταξύ του νευροαυτικού φλοιού, του κέντρου συναισθηματικής επεξεργασίας και των συνδέσεων του προμετωπικού φλοιού -οι οποίες ασχολούνται με ανώτερες νοήσεις (όπως η ερμηνεία των στίχων ενός τραγουδιού).
Ωστόσο, ήταν μια πολύ μικρή έρευνα και ο Sachs εξηγεί ότι είναι ένα δύσκολο φαινόμενο να ερευνηθεί. Συχνά, οι άνθρωποι που ανατριχιάζουν με συγκεκριμένα τραγούδια έχουν μοναδικές μνήμες συνδεδεμένα με αυτές, κάτι το οποίο είναι αδύνατο να ερευνήσεις σε ένα εργαστήριο. Ο Sachs συντάσσει τώρα συμπληρωματική έρευνα που περιλαμβάνει εξέταση των μοτίβων δραστηριότητας των ανθρώπινων εγκεφάλων ενώ ακούνε μουσική και ανατριχιάζουν.
Ο Sachs ενδιαφέρεται να κατανοήσει τι είναι αυτό ακριβώς -νευρολογικά μιλώντας- που προκαλεί αυτή την αντίδραση, προκειμένου να το μετατρέψει σε θεραπεία για ψυχολογικές διαταραχές.
Χμμμ, η μουσική ως θεραπεία; Τέλειο.
athensvoice.gr και koyzoylo.gr
Από το diadrastika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου