Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Σχεδόν πριν από μια χιλιετία, ένας γιγαντιαίος άνθρωπος, σε σύγκριση με άλλους, φαίνεται να ζούσε σε έναν εβραϊκό πληθυσμό του μουσουλμανικού Al-Andalus της νότιας Ιβηρικής Χερσονήσου.
Η ιστορία της ανακαλύψεώς του χρονολογείται από τις 20 Οκτωβρίου 2006, όταν κάποιος από τη Lucena στην Córdoba πήρε το σκυλί του για μια βόλτα.
Στο νότιο τμήμα της πόλης γίνονταν έργα για την
κατασκευή μιας νέας περιφερειακής οδού. Όταν ο σκύλος αφέθηκε ελεύθερος να τρέξει κάποια στιγμή επέστρεψε με κάτι περίεργο στο στόμα του. Ήταν ένα κόκκαλο από ένα ανθρώπινο μηρό.
Ο ιδιοκτήτης του κατοικίδιου ζώου κάλεσε τη Δημοτική Αστυνομία και, εν μέσω μανίας, το μηριαίο οστό κατέληξε επίσης να περιβάλλεται από υπαλλήλους της Πολιτικής Φρουράς και της Εθνικής Αστυνομίας, που υπάρχουν στην πόλη 43.000 κατοίκων.
Ο Daniel Botella, ο δημοτικός αρχαιολόγος, θυμάται ότι κλήθηκε την ίδια νύχτα.
Υπήρχαν περισσότερα οστά διάσπαρτα. «Αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν τάφοι του εμφυλίου πολέμου», θυμάται. Αλλά, μετά από μια καλή επιθεώρηση, κατέληξε σε άλλο συμπέρασμα: αυτό ήταν ένα τεράστιο εβραϊκό νεκροταφείο με εκατοντάδες τάφους.
Σε ένα από αυτά ήταν τα λείψανα ενός γίγαντα που φαίνεται να πέθανε στην ηλικία των 30 ετών και ήταν θαμμένος γuμvός και τυλιγμένος σε ένα περίβλημα, με το πρόσωπό του στραμμένο προς την Ιερουσαλήμ.
«Τα βαριά μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της νέας εθνικής οδού Lucena είχαν ξεκινήσει από τα πόδια του μπροστά, οπότε δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το ύψος του», αναγνωρίζει ο ανθρωπολόγος Joan Viciano, ο οποίος μελέτησε τα απομεινάρια του ενώ εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας.
Ωστόσο, οι επιστήμονες βρήκαν μια «τεράστια γνάθο» και άλλα μεγάλα οστά που υποδηλώνουν «μια πιθανή περίπτωση γιγαντισμού», σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ετών έρευνας που έχουν δημοσιευθεί στο εξειδικευμένο περιοδικό Anthropologischer Anzeiger.
Ο γιγαντόσωμος έζησε γύρω στο έτος 1050, σύμφωνα με τη χρήση άνθρακα 14, σε σημεία κοντά στον τάφο του. Ήταν το λυκόφως του Χαλιφάτου της Κόρδοβα.
Η πόλη Lucena ονομάστηκε έπειτα Eliossana που σημαίνει ο «Θεός μας σώζει», στα εβραϊκά και λειτουργούσε ως εβραϊκή πόλη ανεξάρτητη από την ισλαμική δύναμη της Κόρδοβα, της Σεβίλλης και της Γρανάδας.
Η ηλικία αυτή των 30 ετών, όπως υπολογίζουν ότι προέκυψε ο θάνατος, τράβηξε την προσοχή σε μια πόλη στην οποία το μέσο ύψος ήταν 1,69 μέτρα. Το μήκος της γνάθου του ήταν 10 εκατοστά, σε σύγκριση με τα 7,5 κατά μέσο όρο για τους υπόλοιπους σκελετούς που βρέθηκαν στη νεκρόπολη.
Η ομάδα επιστημόνων που έχουν αναλύσει τα απομεινάρια της, συγκρίνει την υπόθεση με εκείνη του Cornelius Magrath, Ιρλανδού «γίγαντα» που έζησε μεταξύ 1736 και 1760.
Ήταν τόσο ψηλός που, όταν πέθανε, οι μαθητές του Trinity College στο Δουβλίνο, το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας, έκλεψαν το σώμα του για να το μελετήσουν. Υποστηρίζεται ότι είχε ύψος 2,17 μέτρα και το σαγόνι του ήταν 11,3 εκατοστά.
Η υπόθεση των επιστημόνων είναι ότι ο «γίγαντας» του Al-Andalus υπέστη μια σπάνια ασθένεια που προκαλεί ένας αδένας στη βάση του εγκεφάλου, της υπόφυσης, να κάνει υπερβολική ορμονική ανάπτυξη. Αν το πρόβλημα εμφανιστεί σε ένα παιδί, ονομάζεται γιγαντισμός. Στους ενήλικες είναι γνωστό ως ακρομεγαλία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η παθολογία του «γίγαντα», πιθανώς προκαλούμενη από όγκο στην υπόφυση, ξεκίνησε γύρω στα 15 του χρόνια.
Εκτός από το «γιγάντιο» λείψανο, εμφανίστηκαν 346 κανονικοί τάφοι, 196 από αυτούς με ανθρώπινα κατάλοιπα. Η εβραϊκή Eliossana πρέπει να είχε φτάσει τους 2.500 κατοίκους, υπολογίζει ο αρχαιολόγος.
Οι επιστήμονες τον βαφτίζουν ως ΤΒ-5, καθώς είναι αδύνατο να γνωρίζουν ποιο είναι το πραγματικό του όνομα.
Το 2011, τα οστά του «γίγαντα» ταξίδεψαν στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας για να υποβληθούν σε ακτινογραφική και μικροσκοπική ανάλυση, αλλά έπρεπε να επιστραφούν αμέσως στη Lucena λόγω καταγγελιών από την εβραϊκή κοινότητα.
Στις 18 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, όλα τα οστά των νεκρών είχαν ταφεί πάλι στους τάφους τους.
Σε μια τελετή υπό την προεδρία του Rabbi Moshe Bendahan και παρουσία περισσότερων από 40 αντιπροσώπων εβραϊκών κοινοτήτων από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Ο ανδαλουσιανός γίγαντας, σύμφωνα με τους πιστούς στον Ιεχωβά, ήδη αναπαυόταν εν ειρήνη.
Παρακολουθείστε και το βίντεο για περισσότερες λεπτομέρειες:
Για υπότιτλους: Ρυθμίσεις, Υπότιτλοι, Προτεινόμενη γλώσσα, Υπότιτλοι, Αυτόματη μετάφραση, Ελληνικά
Cementerio judío de Lucena y el gigante del siglo XI
Σχεδόν πριν από μια χιλιετία, ένας γιγαντιαίος άνθρωπος, σε σύγκριση με άλλους, φαίνεται να ζούσε σε έναν εβραϊκό πληθυσμό του μουσουλμανικού Al-Andalus της νότιας Ιβηρικής Χερσονήσου.
Η ιστορία της ανακαλύψεώς του χρονολογείται από τις 20 Οκτωβρίου 2006, όταν κάποιος από τη Lucena στην Córdoba πήρε το σκυλί του για μια βόλτα.
Στο νότιο τμήμα της πόλης γίνονταν έργα για την
κατασκευή μιας νέας περιφερειακής οδού. Όταν ο σκύλος αφέθηκε ελεύθερος να τρέξει κάποια στιγμή επέστρεψε με κάτι περίεργο στο στόμα του. Ήταν ένα κόκκαλο από ένα ανθρώπινο μηρό.
Ο ιδιοκτήτης του κατοικίδιου ζώου κάλεσε τη Δημοτική Αστυνομία και, εν μέσω μανίας, το μηριαίο οστό κατέληξε επίσης να περιβάλλεται από υπαλλήλους της Πολιτικής Φρουράς και της Εθνικής Αστυνομίας, που υπάρχουν στην πόλη 43.000 κατοίκων.
Ο Daniel Botella, ο δημοτικός αρχαιολόγος, θυμάται ότι κλήθηκε την ίδια νύχτα.
Υπήρχαν περισσότερα οστά διάσπαρτα. «Αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν τάφοι του εμφυλίου πολέμου», θυμάται. Αλλά, μετά από μια καλή επιθεώρηση, κατέληξε σε άλλο συμπέρασμα: αυτό ήταν ένα τεράστιο εβραϊκό νεκροταφείο με εκατοντάδες τάφους.
Σε ένα από αυτά ήταν τα λείψανα ενός γίγαντα που φαίνεται να πέθανε στην ηλικία των 30 ετών και ήταν θαμμένος γuμvός και τυλιγμένος σε ένα περίβλημα, με το πρόσωπό του στραμμένο προς την Ιερουσαλήμ.
«Τα βαριά μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της νέας εθνικής οδού Lucena είχαν ξεκινήσει από τα πόδια του μπροστά, οπότε δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το ύψος του», αναγνωρίζει ο ανθρωπολόγος Joan Viciano, ο οποίος μελέτησε τα απομεινάρια του ενώ εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας.
Ωστόσο, οι επιστήμονες βρήκαν μια «τεράστια γνάθο» και άλλα μεγάλα οστά που υποδηλώνουν «μια πιθανή περίπτωση γιγαντισμού», σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ετών έρευνας που έχουν δημοσιευθεί στο εξειδικευμένο περιοδικό Anthropologischer Anzeiger.
Ο γιγαντόσωμος έζησε γύρω στο έτος 1050, σύμφωνα με τη χρήση άνθρακα 14, σε σημεία κοντά στον τάφο του. Ήταν το λυκόφως του Χαλιφάτου της Κόρδοβα.
Η πόλη Lucena ονομάστηκε έπειτα Eliossana που σημαίνει ο «Θεός μας σώζει», στα εβραϊκά και λειτουργούσε ως εβραϊκή πόλη ανεξάρτητη από την ισλαμική δύναμη της Κόρδοβα, της Σεβίλλης και της Γρανάδας.
Η ηλικία αυτή των 30 ετών, όπως υπολογίζουν ότι προέκυψε ο θάνατος, τράβηξε την προσοχή σε μια πόλη στην οποία το μέσο ύψος ήταν 1,69 μέτρα. Το μήκος της γνάθου του ήταν 10 εκατοστά, σε σύγκριση με τα 7,5 κατά μέσο όρο για τους υπόλοιπους σκελετούς που βρέθηκαν στη νεκρόπολη.
Η ομάδα επιστημόνων που έχουν αναλύσει τα απομεινάρια της, συγκρίνει την υπόθεση με εκείνη του Cornelius Magrath, Ιρλανδού «γίγαντα» που έζησε μεταξύ 1736 και 1760.
Ήταν τόσο ψηλός που, όταν πέθανε, οι μαθητές του Trinity College στο Δουβλίνο, το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας, έκλεψαν το σώμα του για να το μελετήσουν. Υποστηρίζεται ότι είχε ύψος 2,17 μέτρα και το σαγόνι του ήταν 11,3 εκατοστά.
Η υπόθεση των επιστημόνων είναι ότι ο «γίγαντας» του Al-Andalus υπέστη μια σπάνια ασθένεια που προκαλεί ένας αδένας στη βάση του εγκεφάλου, της υπόφυσης, να κάνει υπερβολική ορμονική ανάπτυξη. Αν το πρόβλημα εμφανιστεί σε ένα παιδί, ονομάζεται γιγαντισμός. Στους ενήλικες είναι γνωστό ως ακρομεγαλία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η παθολογία του «γίγαντα», πιθανώς προκαλούμενη από όγκο στην υπόφυση, ξεκίνησε γύρω στα 15 του χρόνια.
Εκτός από το «γιγάντιο» λείψανο, εμφανίστηκαν 346 κανονικοί τάφοι, 196 από αυτούς με ανθρώπινα κατάλοιπα. Η εβραϊκή Eliossana πρέπει να είχε φτάσει τους 2.500 κατοίκους, υπολογίζει ο αρχαιολόγος.
Οι επιστήμονες τον βαφτίζουν ως ΤΒ-5, καθώς είναι αδύνατο να γνωρίζουν ποιο είναι το πραγματικό του όνομα.
Το 2011, τα οστά του «γίγαντα» ταξίδεψαν στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας για να υποβληθούν σε ακτινογραφική και μικροσκοπική ανάλυση, αλλά έπρεπε να επιστραφούν αμέσως στη Lucena λόγω καταγγελιών από την εβραϊκή κοινότητα.
Στις 18 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, όλα τα οστά των νεκρών είχαν ταφεί πάλι στους τάφους τους.
Σε μια τελετή υπό την προεδρία του Rabbi Moshe Bendahan και παρουσία περισσότερων από 40 αντιπροσώπων εβραϊκών κοινοτήτων από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Ο ανδαλουσιανός γίγαντας, σύμφωνα με τους πιστούς στον Ιεχωβά, ήδη αναπαυόταν εν ειρήνη.
Παρακολουθείστε και το βίντεο για περισσότερες λεπτομέρειες:
Για υπότιτλους: Ρυθμίσεις, Υπότιτλοι, Προτεινόμενη γλώσσα, Υπότιτλοι, Αυτόματη μετάφραση, Ελληνικά
Cementerio judío de Lucena y el gigante del siglo XI
Από το diadrastika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου