Φόνος στον Κόκκινο Αχυρώνα: Ένα έγκλημα που λύθηκε από ένα όνειρο - Μέρος 2ο

Φυλλάδιο του 1828 με λεπτομέρειες για την "τρομερή δολοφονία" της Maria από τον William Corder

Το πλήθος έξω από το δικαστήριο ήταν αναρίθμητο. Η σκηνή ήταν τόσο μπλοκαρισμένη που ακόμη και όσοι είχαν εισιτήρια -ακόμη και μέλη του δικαστηρίου- έφταναν με δυσκολία στην είσοδο. Όταν έφτασε η άμαξα του αστυνόμου, δεν μπορούσε να περάσει από το πλήθος. Επικρατούσε πανδαιμόνιο.

Το 1ο μέρος εδώ.

Μόλις τακτοποιήθηκαν στο δικαστήριο όσοι γινόταν, αναγνώστηκαν οι κατηγορίες εναντίον του William Corder -10 στο σύνολο, ανάμεσά τους ο πυροβολισμός, το μαχαίρωμα και ο στραγγαλισμός. Σε ένα τραπέζι στην αίθουσα του δικαστηρίου τοποθετήθηκε ένα μοντέλο του Κόκκινου Αχυρώνα και ο Σύμβουλος του Στέμματος άρχισε να αναφέρει την υπόθεσή εναντίον του νεαρού αγρότη.
Τα στοιχεία έμοιαζαν καταδικαστικά. Η μητριά της Maria ήταν παρούσα όταν ο Corder και η Maria σχεδίαζαν να βρεθούν στον Αχυρώνα. Στις εξετάσεις που διεξήχθησαν λίγο μετά την ανακάλυψη του σώματος, ο αστυνομικός αρνήθηκε ότι είχε πει ποτέ στον Corder ότι είχε διατάξει τη σύλληψη της Maria. Όποτε ρωτούσαν τον Corder για το που βρισκόταν η Maria αερολογούσε. Στο δε σπίτι του στο Λονδίνο, η αστυνομία βρήκε ένα γαλλικό διαβατήριο και τον θεώρησαν ύποπτο διαφυγής.

Με τρεμάμενη φωνή, ο Corder υπερασπίστηκε το όνομά του και κατηγόρησε τον Τύπο ότι κατακρεουργούσε τη φήμη του και σφράγιζε την τύχη του.
Πάντως, παραδέχτηκε ότι όντως μάλωσε με την Maria στον Αχυρώνα, αλλά δεν την σκότωσε. Συγκεκριμένα, αυτοκτόνησε. Ο νεαρός ισχυρίστηκε ότι πανικοβλήθηκε και "την έθαψα όπως μπορούσα".
Οι ένορκοι συσκέφθηκε μόλις για 35 λεπτά πριν επιστρέψει με την ετυμηγορία. Ο Corder σωριάστηκε στο πάτωμα καθώς ο δικαστής ανακοίνωνε την ποινή.

Η εκτέλεση του William Corder - πηγή

"Η συμβουλή μου προς εσένα είναι να μην κολακεύεσαι ούτε με την πιο ελάχιστη ελπίδα ελέους. Γι' αυτό, θα μεταφερθείς στη φυλακή απ' όπου ήρθες και από εκεί, την επόμενη Δευτέρα, θα μεταφερθείς στο μέρος της εκτέλεσης και θα κρεμαστείς από το λαιμό μέχρι να πεθάνεις. Έπειτα, το σώμα σου θα κοπεί και θα αναλυθεί. Και είθε ο Κύριος ο Παντοδύναμος, με την άπειρη καλοσύνη Του, να δείξει έλεος στην ψυχή σου!".

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 11 Αυγούστου του 1828, ένα πλήθος τουλάχιστον 7000 ανθρώπων συγκεντρώθηκε γύρω από τις αγχόνες και έβλεπε έναν αδύναμο Corder να βαδίζει πάνω στο σκαλωσιά. Νωρίτερα εκείνη την εβδομάδα, ομολόγησε σε έναν υπάλληλο της φυλακής ότι είχε μαλώσει με τη Maria -ίσως για το νεκρό μωρό τους, το οποίο δεν είχε λάβει σωστή χριστιανική ταφή- και την σκότωσε, τυχαία, πυροβολώντας την στο πρόσωπο κατά τη διάρκεια του καυγά.
Καθώς ο Corder κοίταζε το πλήθος φώναξε τρεμάμενος ότι ήταν ένοχος. "Η ποινή μου είναι δίκαιη -αξίζω τη μοίρα μου- και είθε ο Θεός να με λυπηθεί!".
Στη συνέχεια, του φόρεσαν μια κουκούλα στο πρόσωπο, του έδεσαν ένα σχοινί γύρω από το λαιμό του και η βαρύτητα έκανε τα υπόλοιπα.

Προτομή του William Corder

Το πτώμα του William Corder κρεμόταν για μια ώρα πριν κατέβει και τοποθετηθεί σε μια κοντινή αίθουσα, όπου ένας χειρουργός άνοιξε το στήθος του και αναδιπλώσει το δέρμα για να φαίνονται οι μύες του. Στη συνέχεια, άνοιξαν οι πόρτες για το κοινό. Χιλιάδες μπήκαν μέσα για να δουν το πτώμα του.
Την επόμενη ημέρα, έγινε αυτοψία στο πτώμα από γιατρούς και φοιτητές της ιατρικής από όλη την επαρχία. Τα όργανα του Corder αφαιρέθηκαν και εξετάστηκαν, ενώ αφαιρέθηκε το δέρμα από το κορμί του και έγινε το εξώφυλλο ενός βιβλίου που καταγράφει τα κακά του.

Το 1846, το περιοδικό Punch αστειεύτηκε κυνικά ότι "ο φόνος είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα σοκαριστικό αδίκημα. Παρ' όλα αυτά, μιας και ότι έγινε δεν ξεγίνεται, ας βγάλουμε λεφτά απ' αυτό". Πράγματι, όλο τον επόμενο αιώνα, ο φόνος στον Κόκκινο Αχυρώνα συνέχισε να γοητεύει το κοινό, καθιστώντας τον μια κερδοφόρα βιομηχανία για καλλιτέχνες και διασκεδαστές, οι οποίοι έγραψαν τραγούδια, ποιήματα, έργα και φτηνά μυθιστορήματα για το συμβάν. Μάλιστα, ένα συγκεκριμένο μυθιστόρημα πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Το Polstead έγινε χώρος μακάβριου προσκυνήματος, όπου οι τουρίστες -περίπου 200.000 άνθρωποι λέγεται ότι επισκέφθηκαν την πόλη μόνο το 1828- τελικά απογύμνωσαν τον Κόκκινο Αχυρώνα. Μάλιστα, έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι το ξύλο του Αχυρώνα πουλήθηκε ως οδοντογλυφίδες. Ακόμα και το μέρος όπου αναπαυόταν η Maria υπέφερε από τους κυνηγούς ενθυμίων, καθώς έσπασαν ανελέητα την ταφόπλακά της μέχρι που απέμεινε ένα μικρό κομμάτι.

Το ενδιαφέρον για την φόνο ήταν τόσο μεγάλο που παραμένουν ελάχιστα φυσικά στοιχεία για το τρομακτικό συμβάν. Ωστόσο, το βιβλίο με το δέρμα του Corder βρίσκεται ακόμα αποθηκευμένο στο Moyse's Hall Museum στο Bury Saint Edmunds στην κομητεία Σάφοκ. Το Cock Inn, όπου μεταφέρθηκε ο σκελετός της Maria για να εξεταστεί, είναι ακόμα σε λειτουργία. Ακόμη και σήμερα, ίσως ακούσει κανείς τους θαμώνες να τραγουδούν μια μυστηριώδη μπαλάντα για τον φόνο.

από: mental floss

Από το 3otiko