χέρια αλλάζουν τακτικά
να τα κάψεις, τι τα θες
μήπως τα ’χες κι από χθες;"
Παλιά διαφήμιση για να τοκίζεις σίγουρα τα λεφτά σου και άφοβα με 10% αφορολόγητο τόκο.
Δεν ήταν λίγοι που ζούσαν από τόκους χωρίς να εργάζονται και οι άλλοι που ζούσαν με αδιαφανείς πόρους.
Οι πρώτοι ήταν οι τοκιστές και οι άλλοι οι
σουλατσαδόροι...
Οι τοκογλύφοι ήταν αυτοί που αντικαθιστούσαν τις τράπεζες και δάνειζαν με το αζημίωτο με τόκο φυσικά που δεν είχε καμμία σχέση με τον νόμιμο τον τραπεζικό.
10 % δεν ήταν και λίγο οι τυχεροί τεμπέληδες που κληρονομούσαν περιουσίες
ζούσαν άνετα.
Ας κατέβουμε τώρα στην λαϊκή γειτονιά όπου με κόπο κάποιοι είχαν πέντε δεκάρες
στην άκρη και προσπαθούσαν να τσοντάρουν στο μεροκάματο δανείζοντας με τόκο.
Συνήθως έχαναν τα λεφτά τους ή στην καλύτερη περίπτωση τα έπαιρναν πίσω
με αγώνα και φυσικά δεν μπορούσαν να πάνε στην αστυνομία.
Στην αγορά του Κέντρου υπήρχαν οι σκληροί τοκογλύφοι που είχαν και μπράβους
"υπαλλήλους".
Αυτοί δάνειζαν εμπόρους που δεν μπορούσαν να πάρουν δάνειο από τράπεζες
αλλά και "έσπαγαν"μεταχρονολογημένες επιταγές.
Φυσικά ο τόκος ήταν δύο φορές μεγαλύτερος τουλάχιστον από το νόμιμο
και όποιος αδυνατούσε να αποπληρώσει τα δανεικά είχε "συνέπειες".
Υπήρχαν και οι περιπτώσεις που αναγκαζόντουσαν να δώσουν ακίνητα
προκειμένου να εξωφλήσουν αυτούς τους τύπους.
Να μην ξεχάσω και τους μικροτοκογλύφους ...
Ένας από αυτούς ήταν μικροπωλητής σε εμπορικό δρόμο σε μια εσοχή βιτρίνας
καταστήματος στο πεζοδρόμιο...
Έσπαγε μκρές επιταγές...μεροκαματιάρη τοκογλύφο τον έλεγαν....
Στην συνέχεια άφησε την "δουλειά"στον γαμπρό του.
Οι παππούδες που είχαν τον τρόπο τους εκείνα τα χρόνια συνήθιζαν να κάνουν
δώρο ένα βιβλιάριο του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου στο εγγόνι με τον όρο να το διαχειριστούν όταν ενηλικιωθούν.
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου