Μάλλον κάποιοι προετοιμάζουν το έδαφος. Βέβαια ο Ερντογάν μόλις εκλέχθηκε και έχει υπερεξουσίες. Οποιος διαβάσει προσεκτικά το σχετικό
απόσπασμα που θα σας παραθέσουμε, θα καταλάβει ότι εμμέσως η Δύση έχει άλλα σχέδια για τον Σουλτάνο.
Ας δούμε το απόσπασμα:
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη πρέπει να περιμένουν μέχρι να τελειώσει η εποχή του Erdogan και στη συνέχεια να προσεγγίσουν τη νέα ηγεσία της Τουρκίας με μια μεγάλη συμφωνία.
Η νομισματική κρίση και η στάση της Τουρκίας έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τη φυλάκιση ενός Αμερικανού πάστορα έχουν εκθέσει την διάτρητη συνεργασία των δύο χωρών από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πολιτικοί θα πρέπει να εξετάσουν μια νέα πολιτική προς την Τουρκία αναφέρει το Council on Foreign Relations.
(Council on Foreign Relations: Είναι ινστιτούτο σκέψης των ΗΠΑ και ιδρύθηκε από τον Ροκφέλερ)
Η άρνηση της Τουρκίας να απελευθερώσει τον Αμερικανό πάστορα Andrew Brunson, ο οποίος κατηγορείται για τρομοκρατία, κατασκοπεία και συμμετοχή στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 εναντίον του Τούρκου Προέδρου Recep Tayyip Erdoğan έχει προκαλέσει εντάσεις, όπως αναφέρει το bankingnews.gr
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει δίκιο να αντιταχθεί στην κράτηση του Brunson. Αλλά η αντίδρασή της ήταν αντιπαραγωγική. Ειδικότερα, η επιβολή πρόσθετων δασμών στις εισαγωγές ατσαλιού και αλουμινίου από την Τουρκία θα μπορούσε να υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη στην οικονομία της Τουρκίας, προκαλώντας μια ευρύτερη κρίση που θα έβλαπτε σοβαρά την παγκόσμια οικονομία.
Επιπλέον, οι δασμοί επιτρέπουν στον Erdogan να κατηγορεί για τα οικονομικά δεινά της χώρας του την Αμερική, αποκρύπτοντας την ανικανότητα της κυβέρνησής του. Είναι ακόμα πιθανό η τουρκική κυβέρνηση να βρει έναν τρόπο να απελευθερώσει τον Brunson και ο Αμερικανός πρόεδρος Trump, πιστός στους ευαγγελιστές που αποτελούν βασικό μέρος της εκλογική του βάσης, να ακυρώσει τους δασμούς.
Αλλά ακόμα κι αν επιλυθεί η άμεση κρίση, η πολιτική κρίση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις – και οι δυτικοτουρκικές σχέσεις γενικά – θα παραμείνει. Είμαστε μάρτυρες της σταδιακής αλλά σταθερής κατάρρευσης της σχέσης της Τουρκίας με την Δύση.
Οι δύο αρχές
Η σχέση μεταξύ Τουρκίας και Δύσης έχει από καιρό βασιστεί σε δύο αρχές, οι οποίες πλέον δεν υφίστανται. Η πρώτη είναι ότι η Τουρκία είναι μέρος της Δύσης, πράγμα που σημαίνει ότι είναι μια φιλελεύθερη δημοκρατία.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν είναι ούτε φιλελεύθερη ούτε δημοκρατική. Η Τουρκία τελεί σε μονομερή κυριαρχία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και η εξουσία έχει συγκεντρωθεί στα χέρια του Erdogan, ο οποίος είναι και ο ηγέτης του ΑΚΡ.
Κάτω από τον Erdogan, οι έλεγχοι και οι ισορροπίες έχουν εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό από το τουρκικό πολιτικό σύστημα και ο πρόεδρος ελέγχει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τη γραφειοκρατία και τα δικαστήρια.
Το αποτυχημένο πραξικόπημα που επικαλείται ο Erdoğan ως λόγος φυλάκισης του αμερικανού πάστορα Brunson χρησίμευσε επίσης ως δικαιολογία για την κράτηση χιλιάδων άλλων πολιτών. Σε αυτό το σημείο, είναι αδύνατο να δούμε πώς θα μπορούσε η Τουρκία του Erdogan να γίνει μέλος της ΕΕ.
Η δεύτερη αρχή η οποία στηρίζεται στην ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής. Η Τουρκία αγόρασε πρόσφατα περισσότερα 100 προηγμένα μαχητικά μαχητικά F-35 από τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία υποστήριξε επίσης το ISIS στη Συρία, βρίσκεται πλησιέστερα στο Ιράν και προχώρησε στην αγορά πυραύλων S-400 από την Ρωσία. Πάνω απ ‘όλα, η Τουρκία και οι ΗΠΑ βρίσκονται σε διαφορετικές πλευρές στην Συρία.
Ενώ οι Κούρδοι της Συρίας ήταν στενοί εταίροι των ΗΠΑ, θεωρούνταν τρομοκράτες από την Τουρκία, λόγω των δεσμών τους με τις κουρδικές ομάδες στην Τουρκία που έχουν ιστορικά επιδιώξει την αυτονομία, αν όχι την ανεξαρτησία.
Κάποιοι μπορεί να λένε ότι το σημερινό επίπεδο αμερικανικής-τουρκικής έντασης δεν είναι κάτι νέο. Οι δύο χώρες έχουν ευθύνη στις διαφορές τους.
Οι Τούρκοι δεν ήταν ευχαριστημένοι με την απόφαση των ΗΠΑ να αποσύρουν πυραύλους μεσαίας εμβέλειας από την Τουρκία ως μέρος της συμφωνίας που τερμάτισε τμε την κρίση στην Κούβα το 1962.
Οι δύο χώρες συγκρούστηκαν επανειλημμένα για την τουρκική παρέμβαση και την επακόλουθη κατοχή της Βόρειας Κύπρου το 1974 και για την υποστήριξη των ΗΠΑ στην Ελλάδα η οποία είναι καλή σύμμαχος των ΗΠΑ.
Η Τουρκία αρνήθηκε να δώσει στις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις πρόσβαση στην αεροπορική βάση Incirlik κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ιράκ το 2003. Και τα τελευταία χρόνια, η τουρκική κυβέρνηση έχει εξοργισθεί από την άρνηση της Αμερικής να εκδώσει τον κληρικό Fethullah Gülen που βρίσκεται στην Πενσυλβανία, τον οποίο ο Erdogan κατηγορεί ότι έκανε το πραξικόπημα του 2016.
Η παρουσία της Τουρκίας δεν ενισχύει το ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα είναι ότι η συνθήκη του ΝΑΤΟ δεν παρέχει μηχανισμό διαζυγίου.
Η Τουρκία μπορεί να αποχωρήσει από τη συμμαχία, αλλά δεν μπορεί να εξαναγκαστεί. Δεδομένης αυτής της πραγματικότητας, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διατηρήσουν μια διττή προσέγγιση έναντι της Τουρκίας.
Πρώτον, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να επικρίνουν την τουρκική πολιτική. Επίσης να αλλάξει η βάση στο Incirlik, να αρνηθούν την πρόσβαση της Τουρκίας σε προηγμένο στρατιωτικό υλικό όπως τα F-35 και να επανεξετάσουν την γενικότερη πολιτική.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ δεν πρέπει να εκδώσουν τον Gülen εκτός εάν η Τουρκία μπορεί να αποδείξει τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα με αποδεικτικά στοιχεία που θα τεθούν ενώπιον δικαστηρίου των ΗΠΑ και θα πληρούν τις διατάξεις της συνθήκης αμοιβαίας έκδοσης του 1981. Ούτε οι ΗΠΑ θα πρέπει να εγκαταλείψουν τους Κούρδους, δεδομένου του ανεκτίμητου ρόλου τους στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS).
Δεύτερον, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη πρέπει να περιμένουν μέχρι να τελειώσει η εποχή του Erdogan και στη συνέχεια να προσεγγίσουν τη νέα ηγεσία της Τουρκίας με μια μεγάλη συμφωνία. Η Δύση θα πρέπει να ζητήσει από την Τουρκία δέσμευση για φιλελεύθερη δημοκρατία και για μια εξωτερική πολιτική επικεντρωμένη στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και στην αποτροπή του ρωσικού παράγοντα.
Ο Erdogan προειδοποίησε πρόσφατα στους New York Times ότι η αμερικανική-τουρκική σχέση «θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο» και ότι η Τουρκία σύντομα θα άρχιζε να αναζητά νέους φίλους και συμμάχους, εάν η αμερικανική μονομερή προσέγγιση και η έλλειψη σεβασμού δεν αλλλάξει.
Στην πραγματικότητα, η σχέση των δύο χωρών ήταν ήδη σε κίνδυνο, κυρίως λόγω των τουρκικών ενεργειών και ο Erdoğan είχε ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία αναζήτησης νέων φίλων και συμμάχων.
Είναι καιρός οι ΗΠΑ και η Ευρώπη να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα αυτή.
Τα τελευταία 24ωρα, όπως αποκάλυψε πρώτο το το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ στην Ελλάδα, τα μεγαλύτερα ΜΜΕ ανά τον κόσμο πιέζουν με για να πετάξουν έξω από το ΝΑΤΟ την Τουρκία.
Washington Post: «Ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι ΝΑΤΟ-Τουρκίας»
Αυτό γράφει σε άρθρο του στην Washinghton Post ο διεθνούς φήμης αναλυτής του American Enterprise Institute Michael Rubin. Αναφορές στο άρθρο γίνονται και στα ενεργειακά της Κύπρου ενώ προειδοποιεί ότι η Τουρκία του Έρντογάν μπορεί να λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος σε περίπτωση που ξεσπάσει κρίση έκτακτης ανάγκης και θα πρέπει να ανταποκριθεί στις ΝΑΤοϊκές της υποχρεώσεις αφού στρέφει το βλέμμα προς τη Μόσχα.
Συγκεκριμένα σημειώνεται πως μετά την έναρξη της γεώτρησης σε ύδατα της Κύπρου το Σεπτέμβριο του 2011, ο Τούρκος υπουργός Ε.Ε Εγκεμεν Μπαγίς προειδοποίησε, «Γι’αυτό έχουμε το ναυτικό. Έχουμε εκπαιδεύσει τους πεζοναύτες μας και εξοπλίσαμε το ναυτικό. Όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι»
Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου με τα κυριότερα σημεία:
«Πρόσφατα ο Ερντογάν απείλησε τις δυνάμεις των Η.Π.Α. στη Συρία με ένα «οθωμανικό χαστούκι» και ο Ντογού Περιντσέκ, πνευματικός πατέρας του τουρκικού στρατού, και ο στρατιωτικός σύμβουλος του Ερντογάν Αντνάν Τανριβερντί, είναι τόσο έντονα αντι-ΝΑΤΟϊκοί.
«Ούτε η τουρκική εχθρότητα περιορίζεται στα λόγια: οι Τούρκοι εθνικιστές έχουν επιτεθεί εναντίον Αμερικανών ναυτικών όταν τα πλοία των ΗΠΑ αγκυροβολούν στα τουρκικά λιμάνια. Και τα στελέχη του ΑΚΡ απαίτησαν τη σύλληψη του προσωπικού των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ της Τουρκίας. Αρκετοί Αμερικανοί πολίτες, συμπεριλαμβανομένου του Πάστορα Μπράνσον, βρίσκονται ήδη στη φυλακή για αμφισβητούμενες κατηγορίες που σχετίζονται με την εθνικής ασφάλειας.
Δεν ήταν πάντα έτσι. Χιλιάδες Τούρκοι πολέμησαν μαζί με τις αμερικανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Κορεατικού πολέμου. Η Τουρκία άσκησε έντονη πίεση για ένταξή της στη δυτική αμυντική συμμαχία. Ήταν «επιτακτική ανάγκη να λειτουργούν οι δημοκρατίες σε πλήρη αρμονία, χωρίς ανταγωνισμό μεταξύ τους ή διαφορές στους στόχους πολιτικής», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Μεχμέτ Φουάτ Κοπρούλου στον Τζορτζ Κ. ΜακΓκεε, πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Τουρκία, τον Ιανουάριο του 1952, λίγο πριν την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.
Και η συμβολή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ ήταν πολύτιμη. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η σπονδυλική στήλη της συμμαχίας, η Τουρκία ήταν το μυαλό της: ακόμη και σήμερα, έχει περισσότερους άνδρες από τη Γαλλία και τη Γερμανία σε συνδυασμό. Και όχι μόνο είναι μία από τις δύο μόνο χώρες του ΝΑΤΟ που συνορεύει με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά χρησιμεύει και ως προπύργιο κατά του ριζοσπαστισμού και της τρομοκρατίας που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή.
New York Times: Έβγαλαν ημερομηνία αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ
Κυκλοφόρησε ήδη από αμερικανικά ΜΜΕ ημερομηνία αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ: Σύμφωνα με όσα αναφέρουν, αυτή πρόκειται να συμβεί μέχρι το τέλος του έτους. Οι Αμερικανοί αναφέρουν επί λέξη «αν η νομισματική κρίση δεν είναι αρκετή, οι επενδυτές στην Τουρκία θα πρέπει να ανησυχούν και για κάτι άλλο”…
«Υπάρχει πρόσφατη αναφορά του ΝΑΤΟ που αναφέρει αποχώρηση της Τουρκίας από την Ατλαντική Συμμαχία μέχρι τέλους του χρόνου”.
Το άρθρο υπογράφει γνωστός αναλυτής-δημοσιογράφος στην εφημερίδα New York Times. Δεν είναι όμως η μόνη αναφορά που γίνεται λίγες ώρες μετά το «πάγωμα” των F-35 από τον Ν.Τραμπ.
Ακολουθεί δεύτερο αμερικανικό δημοσίευμα με τίτλο «Το ΝΑΤΟ πρέπει να πετάξει την Τουρκία εκτός με τις κλωτσιές”.
Oπως αναφέρει η Αγκυρα έχει συμμαχία με Ρωσία και Κίνα και βανδαλίζει τα Δυτικά συμφέροντα.
Το άρθρο κάνει αναφορά στην σύντομη ιστορία και όσων έχουν συμβεί. Οι Αμερικανοτουρκικές σχέσεις γνωρίζουν την χειρότερη κρίση στην Ιστορία τους, τονίζει. Γίνεται αναφορά στις αμερικανικές κυρώσεις, στον πάστορα Μπράνσον, διάδοση ισλαμικού εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή, παράδοση όπλων στην Αλ Κάιντα και αργότερα στο ISIS, σφαγή στο Κομπανί, Αφρίν, Μαμπίτζ.
«Μεταξύ αυτών των δύο επιθέσεων ο Ρ.Τ.Ερντογάν συναντήθηκε με τον Β.Πούτιν και τον Ιρανό πρόεδρο, Χ.Ρουχανί στην Αγκυρα για να δοθεί έμφαση στις νεο-οθωμανικές απαιτήσεις” τονίζει το άρθρο.
«Η εμπλοκή του Ερντογάν με τον Πούτιν δεν περιορίζεται μόνο σε φωτογραφίες” αναφέρει το άρθρο.
Αργότερα γίνεται αναφορά στην συμμετοχή του Ρ.Τ.Ερντογάν στην Σύνοδο των BRICS. Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, το μοναδικό ΜΜΕ στην Ελλάδα, είχε τονίσει τότε τι ακριβώς είχε συμβεί.
«Εκεί ο Xi Jinping τίμησαν μαζί με τον Πούτιν τον Ρ.Τ.Ερντογάν ενώ ο πρόεδρος της Κίνας αποκάλυψε μια στρατηγική επέκταση της χώρας του με την Ρωσία του Πούτιν”.
«Ηρθε η ώρα της απομάκρυνσης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ”.
Έρχονται εξελίξεις που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για τον Ερντογάν και τους υποστηρικτές του. Το ερώτημα είναι, πού και πώς θα ξεσπάσει…
Από το kastamonitis
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου