Άλλωστε, σύμφωνα με τους πνευματιστές, υπήρξαν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι είχαν δείξει φανερά σημεία μετεμψύχωσης, καθώς ένιωθαν ένα περίεργο και επίμονο συναίσθημα ότι είχαν ξαναζήσει και παλαιότερα, σ’ ένα διαφορετικό πλαίσιο ζωής.
Στη Μπούρμα, αποικία της Αγγλίας στην Ασία, που σήμερα ονομάζεται Μιανμάρ, όλοι οι ιθαγενείς πίστευαν ότι μετά τον θάνατό τους, επέστρεφαν πίσω, απλώς με διαφορετική μορφή. Τα μικρά παιδιά, μάλιστα, συχνά διηγούνταν πώς περνούσαν στην προηγούμενη ζωή τους, πριν γεννηθούν, με μια ευχέρεια και ακριβολογία καταπληκτική.
Ιδού μερικά συγκλονιστικά γεγονότα, τα οποία μονάχα με τη μετεμψύχωση δικαιολογούνταν.
Στην Αγγλία, τη δεκαετία του 1910, μια νεαρή κοπέλα 15 ετών είχε επισκεφτεί με τον πατέρα της μια παλαιότατη εκκλησία του 14ου αιώνα στο Warwickshire.
Σε εκείνο το χωριό πήγαινε για πρώτη φορά. Σαν μπήκε, όμως, στο εσωτερικό της εκκλησίας, άρχισε να την περιεργάζεται με έκδηλη απορία. Σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε γύρω της και φώναξε: “Μα, έχω ξανάρθει εδώ…”
Ο πατέρας της παραξενεύτηκε και της είπε ότι ήταν αδύνατο, καθώς ήταν η μοναδική φορά που την επισκέπτονταν. Μα, η νεαρή κοπέλα επέμενε και για να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς της, πρόσθεσε: “Μπαμπά, αυτή την εκκλησία την ξέρω καλά, γιατί ερχόμουν εδώ κάθε Κυριακή, μόνο που έμπαινα από άλλη πόρτα”. Τότε, έδειξε με το χέρι της προς τα αριστερά, αλλά δε φαινόταν τίποτε.
Ύστερα, όταν βγήκαν έξω και έκαναν τον γύρο του κτιρίου, βρέθηκαν έξαφνα στο σημείο, όπου η 15χρονη κοπέλα ισχυριζόταν με πρωτοφανές πείσμα ότι υπήρχε η παλιά είσοδος του χώρου. Πράγματι, ο πατέρας της διέκρινε μια πόρτα εκεί κοντά, η οποία, όμως, ήταν αχρησιμοποίητη για χρόνια, καθώς ήταν σε τρισάθλια κατάσταση από την πολυκαιρία. Η πόρτα αυτή δεν ήταν καθόλου ορατή από το εσωτερικό της εκκλησίας.
Ο πατέρας της νεαρής απέμεινε να προβληματίζεται πώς ήταν δυνατό να γνωρίζει τόσα πολλά η κόρη του για εκείνη την παμπάλαια εκκλησία, αφού δεν την είχαν ξαναεπισκεφτεί ποτέ τους.
Ένας Άγγλος στρατιώτης, όταν πήγε να υπηρετήσει τη θητεία του στην Αίγυπτο, έμαθε να μιλά την αραβική γλώσσα άπταιστα μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Ο Wolfgang Amadeus Mozart συνέθετε μουσικά αριστουργήματα από την τρυφερή ηλικία των πέντε ετών, ενώ ο Άγγλος φιλόσοφος Jeremy Bentham ξεκίνησε να μελετά με απίστευτη ευκολία τη λατινική γλώσσα στην ηλικία των τριών ετών.
Ένας άλλος Άγγλος, ονόματι Frank White, μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη το 1914. Μόλις ξεκίνησε να περιφέρεται στους δρόμους της, ένιωθε σίγουρος ότι δεν ήταν η πρώτη του φορά εκεί. Αισθανόταν να γνωρίζει κάθε γωνιά της πόλης.
Ο φίλος του, που τον συνόδευε, αφού τον ειρωνεύτηκε για τα απίθανα λεγόμενά του, του ζήτησε αποδείξεις, ώστε να τον πείσει ότι είχε ξανάρθει στην αμερικανική μεγαλούπολη. Τότε, ο Frank, δίχως να διστάσει, τον οδήγησε με εκπληκτική άνεση κι ευκολία, σ’ έναν δρόμο και στάθηκε μπροστά από ένα κτίριο και του είπε: “Εδώ κάποτε ήταν ένα πανδοχείο, στο οποίο είχα διανυκτερεύσει”.
Πράγματι, ύστερα από έρευνες σε μερικούς παλαιούς χάρτες της Νέας Υόρκης και έπειτα από ερωτήσεις σε ηλικιωμένους κατοίκους της περιοχής, εξακριβώθηκε πως πριν πολλά χρόνια, στο σημείο εκείνο υπήρχε ένα παλαιό και φημισμένο πανδοχείο.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΘΗΝΑΪΚΗ”, στις 06/01/1927…
Απο το strangepress
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου