Ο αριθμός των θυμάτων ανερχόταν σε
εκατοντάδες και οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες επερχόταν ο θάνατος, ήταν όντως μυστηριώδεις. Ιδού μια χαρακτηριστική περίπτωση:
Ο Μαριάνο Σένας γύρισε στο σπίτι του χαρούμενος. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και είχε βγει για να αγοράσει δώρα για την οικογένειά του. Ήταν ένας ευτυχισμένος οικογενειάρχης, ερωτευμένος με τη σύζυγό του, με την οποία είχανε μαζί έξι παιδιά. Ήταν 33 ετών, δυνατός, υγιής, με αθλητικό σώμα και δεν είχε αρρωστήσει ποτέ.
Αποκαμωμένος από την κούραση της ημέρας, ο Μαριάνο έπεσε για ύπνο. Κατά τα μεσάνυχτα, η γυναίκα του ξύπνησε απότομα. Ο άντρας της χειρονομούσε και φώναζε, κλωτσούσε κι άφριζε, σαν να πάλευε μ’ έναν αόρατο εχθρό. Προσπαθούσε να τον ξυπνήσει, αλλά στάθηκε αδύνατο. Στην απελπισία της, βγήκε στο δρόμο κι άρχισε να καλεί σε βοήθεια.
Όταν γύρισε μαζί με δύο γείτονες, ο Μαριάνο εξακολουθούσε να χειρονομεί και να φωνάζει, κοιμισμένος πάντα. Οι γείτονες του έπιασαν τα χέρια, του έριξαν νερό στο πρόσωπο, έβρεξαν τα χείλη του με μπράντι και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον ξυπνήσουν. Μάταιος κόπος… Ο Μαριάνο εξακολουθούσε πάντα να παλεύει σαν δαιμονισμένος εναντίον του αόρατου εχθρού. Ξαφνικά, η αντίστασή του χαλάρωσε κι έπαψε να φωνάζει. Έγειρε το κεφάλι προς τα πίσω κι έμεινε ακίνητος. Ο Μαριάνο Σένας ήταν νεκρός!
Όταν λίγο αργότερα έφτασε ο γιατρός, το μόνο που είχε να κάνει ήταν να βεβαιώσει τον θάνατό του. Η εξέταση δεν κράτησε πολύ. Τα συμπτώματα ήταν γνωστά. Στο πιστοποιητικό θανάτου που συνέταξε, έγραψε: “Θάνατος από άγνωστη αιτία, τύπου Καχούνα”.
Στον δικαστή της πόλης Χονολουλού, αυτό το είδος πιστοποιητικού ήταν πολύ συνηθισμένο. Πράγματι, ο Μαριάνο Σένας ήταν ο 161ος άντρας που πέθανε κατά τη διάρκεια ενός εφιαλτικού ονείρου!
Πολλά ονόματα προστέθηκαν έκτοτε στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων, που ξεπέρασε κατά πολύ τις δυο εκατοντάδες.
Όταν πρωτοεμφανίστηκε ο μυστηριώδης αυτός θάνατος, ο ιατροδικαστής Άλβιν Μαγιόσκα ανησύχησε ιδιαιτέρως. Τα θύματα της μακριάς και μακάβριας αυτής λίστας περιλάμβαναν μόνο άντρες ηλικίας από 20 έως 40 ετών, οι οποίοι ήταν Χαβανέζοι της Πολυνησίας ή Φιλιππινέζοι. Καμία άλλη εθνικότητα δεν επλήγη.
Ο Δρ. Μαγιόσκα παραδέχτηκε πως αυτού του είδους οι θάνατοι δεν ήταν άγνωστοι στο παρελθόν. Οι ιθαγενείς τους ονόμαζαν “Μπαγκούγκουτ”, που σήμαινε ότι τα θύματα πέθαιναν χτυπημένα από τα πνεύματα. Σαν επιστήμονας, δυσκολευόταν να αποδεχτεί την επίδραση υπερφυσικών δυνάμεων, αλλά ταυτοχρόνως αδυνατούσε να εξηγήσει με τη λογική αυτό το αλλόκοτο φαινόμενο.
Αρκετοί Χαβανέζοι πίστευαν ότι το θύμα ήταν “Καχούνα-εντ”, δηλαδή καταραμένο και ότι σκοτώθηκε από το κακό πνεύμα, που στάλθηκε να πραγματοποιήσει την κατάρα. Έτσι εξηγούν και την απελπισμένη πάλη κατά τη διάρκεια των εφιαλτικών ονείρων του.
Οι μυστηριώδεις αυτοί θάνατοι απασχόλησαν πολλούς επιστήμονες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίοι έσπευσαν να προσφέρουν τη βοήθειά τους και τις γνώσεις τους, προκειμένου να βρεθεί μια ικανοποιητική εξήγηση του φαινομένου. Πολλά εργαστήρια και διάφορα άλλα τεχνικά μέσα τέθηκαν στη διάθεσή τους, όμως όλες οι προσπάθειές τους απέβησαν άκαρπες. Όλοι οι επιστήμονες κατέληξαν στο μόνο ασφαλές και εξακριβωμένο συμπέρασμα: “Ο θάνατος οφείλεται σε ξαφνικό φόβο, που προκάλεσε σοκ στον μηχανισμό του εγκεφάλου”.
Μεταξύ των επιστημόνων που μελέτησαν τα συμπτώματα του “θανάτου του τρόμου” ήταν και ο διάσημος παθολόγος Πολ Λάρσεν, καθηγητής της Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Κόρνελ της Νέας Υόρκης. Πέρα από τις επιστημονικές του έρευνες, ο καθηγητής Λάρσεν ενδιαφέρθηκε και για τις παραδόσεις των ιθαγενών, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Χαβάη.
Ο Δρ. Λάρσεν, μιας και δε μπορούσε να εξηγήσει επιστημονικώς τους “θανάτους του τρόμου”, αποφάσισε να εξακριβώσει αν συνδέονταν με τις θρησκευτικές τελετές των Καχούνα.
Η λέξη “Καχούνα” προέρχεται από τη λέξη “Κάχους”, που είναι τα πνεύματα που ζουν στα βαθιά σπήλαια του Μολοκάι. Ο Καχούνα, ο μάγος της φυλής, μπορούσε να καλέσει αυτά τα πνεύματα και να τους ζητήσει να σκοτώσουν έναν εχθρό.
Ο Δρ. Λάρσεν ανέφερε μια τέτοια περίπτωση:
Ένας νεαρός Φιλιππινέζος, ο Κάρλος Σολιβάρ, έκλεψε την αρραβωνιαστικιά ενός φίλου του. Εκείνος, για να τον εκδικηθεί, ζήτησε τη βοήθεια του γέρου Καχούνα.
Η παράξενη τελετή έγινε μια σκοτεινή νύχτα στο δάσος του Καάλα, μπροστά στην καλύβα του μάγου. Σ’ ένα μικρό δοχείο του θανάτου (άνα-άνα), ο μάγος έριξε μερικά αντικείμενα που ανήκαν στον Κάρλος Σολιβάρ και λίγες σταγόνες από ένα άγνωστο υγρό. ΄Υστερα, γονατιστός μπροστά σ’ ένα λυχνάρι, άρχισε να προσεύχεται στον Θεό Πέλε, τον θεό της εκδίκησης, ζητώντας του να στείλει τα πνεύματά του να συντρίψουν τον κακό Κάρλος Σολιβάρ.
Ο μάγος επανέλαβε πέντε φορές την προσευχή του, χωρίς να παίρνει ανάσα, εξαπολύοντας την κατάρα του (Καχούνα).
Βέβαια, για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, αυτό μπορεί να φαίνεται αστείο. Το γεγονός είναι ότι ο Κάρλος Σολιβάρ πέθανε λίγες μέρες αργότερα στο νοσοκομείο, μπροστά στα μάτια δύο γιατρών, που δε μπόρεσαν να ανακαλύψουν ή να αναστείλουν την αρρώστια του.
Όλοι οι επιστήμονες που ενεπλάκησαν στην υπόθεση, απέδωσαν τους μυστηριώδεις αυτούς θανάτους στον τρόμο.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 08/07/1961…
Από το strangepress
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου