Ήταν 4 Φεβρουαρίου του 1929, και μόλις είχε καληνυχτίσει την πιο κοντινή γειτόνισσά της, την Kate Jackson, που πριν λίγο είχαν περάσει τη νύχτα μαζί στον κινηματογράφο. Οι δυο γυναίκες ζούσαν σε ένα συγκρότημα μπανγκαλόου με θέα στο βράχο, με θέα στον Limeslade Bay στην Ουαλία, σε ένα ακρωτήριο γνωστό ως Mumbles. Η περιοχή λέγεται ότι έχει πάρει το όνομά της από δύο
πέτρινους σχηματισμούς στα ανοικτά της θάλασσας. Σύμφωνα με τον μύθο της πόλης, κάποτε έμοιαζαν στους Γάλλους ναύτες σαν ένα ζευγάρι στήθη που έβγαινα από το νερό.
Η Olive χρειάστηκε λίγα δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσει ότι οι κραυγές που άκουσε ερχόταν από τη γειτόνισσά της. Έτρεξε και βρήκε τη φίλη της κουλουριασμένη, να αιμορραγεί από το κεφάλι και να κλαίει. Ο σύζυγος της Kate, ένας ψαράς ονόματι Thomas, στεκόταν από πάνω της, μισοντυμένος.
Οι δυο τους μετέφεραν την Kate στην κουζίνα, όπου την έλεγξε η Olive. Στις 11:45 περίπου, ο Thomas κάλεσε έναν γιατρό, ο οποίος έφτασε γύρω στα μεσάνυχτα, ο οποίος είπε ότι η Kate έπρεπε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Μόλις έφτασαν στο νοσοκομείο -ο Thomas, η Kate και ο Olive πήγαν με ταξί, ενώ ο γιατρός με το δοκό του αυτοκίνητο- ο Thomas έκανε μια πολύ περίεργη δήλωση. Όταν ο γιατρός ρώτησε από το τζάμι του ταξί πώς έκανε η Kate, ο Thomas απάντησε ότι κοιμόταν ειρηνικά και έπειτα πρόσθεσε, "Είμαστε παντρεμένοι εδώ και δέκα χρόνια και ακόμα δεν ξέρω ποια πραγματικά είναι. Δε μου έχει ανοιχτεί ποτέ".
Δεν ήταν απλώς ένα απλό ζήτημα ενδοοικογενειακής μη επικοινωνίας. Η ταυτότητα του Kate Jackson -το ιστορικό της, η πηγή του εισοδήματός της, ακόμα και το όνομά της- άλλαζε συνεχώς. Για τον σύζυγό της, ήταν αριστοκράτισσα που γεννήθηκε στο εξωτερικό. Για τους γείτονες, ήταν συγγρφαέας και δημοσιογράφος με καλές πωλήσεις. Αλλά για την τοπική αστυνομία -και σύντομα για έναν δικαστή- θα γινόταν μια υπόθεση δολοφονίας που δεν είχε ακόμη λυθεί.
Πιο παράξενο και από φαντασία
Η γυναίκα γνωστή ως Kate Jackson, γεννήθηκε ως Kate Atkinson στα τέλη της δεκαετίας του 1880. Πατέρας της ήταν ο John Atkinson, εργάτης στο Λάνκαστερ του Ηνωμένου Βασιλείου, και μητέρα της ήταν η Agnes. Στην εφηβεία της, έφυγε από τον Λάνκαστερ με το όνειρο να γίνει ηθοποιός στη σκηνή του Λονδίνου. Έζησε για λίγο με κάποιον καλλιτέχνη ονόματι Leopold Le Grys, ο οποίος αργότερα την περιέγραψε ως αμόρφωτη, αλλά "έξυπνη και καλή ομιλήτρια".
Το 1914, τράβηξε την προσοχή του συνδικαλιστή George Harrison, όταν λιποθύμησε λόγω του ότι ήταν μάρτυρας ενός μικρού αυτοκινητιστικού ατυχήματος στο Charing Cross Road. Του είπε ότι είχε να φάει τρεις μέρες, κι έτσι την πήγε για φαγητό. Οι δυο τους έγιναν ζευγάρι και την επόμενη χρονιά του ζήτησε 40 λίρες για να κάνει έκτρωση. Τότε του είπε ότι υπήρξαν επιπλοκές από τη επέμβαση και ότι χρειαζόταν περισσότερα χρήματα. Για τον έναν ή τον άλλο λόγο -ίσως υπήρχαν περισσότερες επεμβάσεις, ίσως τον απειλούσε να εκθέσει τη σχέση τους, ίσως την πλήρωνε για τις σεξουαλικές υπηρεσίες της- ο Harrison της έστελνε 30 λίρες (πάνω από 4.000 δολάρια το 2018) την εβδομάδα για μια δεκαετία. Όλα αυτά τα χρήματα ήταν από υπεξαιρέσεις ως γραμματέα της ένωσης του βαρελοποιών.
Ο Harrison δεν ήταν ο μόνος άνθρωπος της ζωής της Kate. Όταν συνάντησε τον άνδρα που θα παντρευόταν το 1919, η Kate του είπε ότι ήταν η κυρία Molly Le Grys, η νεαρή κόρη του Δούκα του Abercorn -ενός χωριού στο West Lothian της Σκωτίας- που γεννήθηκε στην Ινδία. Δε σταμάτησε όμως εκεί. Του είπε επίσης ότι ήταν συγγραφέας με σύμβαση με τον εκδότη Αλφρεντ Χάρμσγουορθ, τον Ρούπερτ Μάρντοχ της εποχής, που πρωτοστάτησε στην κίτρινη δημοσιογραφία. Ήταν μια αμοιβαία εξαπάτηση, καθώς και εκείνος της είπε ένα ψεύτικο όνομα: της συστήθηκε ως λοχαγός Harry-Gordon Ingram. Για την ακρίβεια, ο Thomas Jackson ήταν βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που ζούσε από μια σύνταξη.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε αργότερα εκείνο το έτος, και ο Thomas μετακόμισε στο σπίτι της Kate στην κομητεία Σάρρεϋ. Η Kate φαινόταν ότι πάντα έχει χρήματα -ακόμη και όταν ο Harrison τέθηκε σε δίκη το 1927 για υπεξαίρεση 19.000 λιρών (πάνω από ένα εκατομμύριο σημερινές βρετανικές λίρες) από την ένωσή του, 8.000 από τις οποίες λέγεται ότι πήγαν στην Kate. Η ίδια κλήθηκε να δώσει στοιχεία στη δίκη, αλλά δεν εντοπίστηκε. Η αστυνομία την αποκαλούσε "Madame X", ελπίζοντας ότι θα επιστρέψει τουλάχιστον κάποια από τα χρήματα που είχε κλέψει και της είχε δώσει ο Harrison. Δεν είναι ξεκάθαρο τι σκεφτόταν ο σύζυγός της για όλα αυτά.
Η Kate πούλησε το όμορφο σπίτι της και μετακόμισε με τον Thomas σε ένα ταπεινό μπανγκαλόου. Υιοθέτησαν μια κόρη, την Betty, η οποία ήταν ένα ακόμα από τα μυστήρια της Kate. Η ίδια είπε στον Thomas ότι η Betty ήταν η παράνομη κόρη ενός λόρδου και εκείνος προφανώς δε ρώτησε τίποτα.
Αν και εμφανιζόταν σπάνια, η Kate φορούσε ρούχα από μετάξι, τα σπίτια της ήταν πολυτελή διακοσμημένα, άφηνε μεγάλα φιλοδωρήματα και ξόδευε για φρέσκα λουλούδια περισσότερα από όσα έβγαζε ο σύζυγός της σε μια εβδομάδα. Η πηγή του εισοδήματός της σε αυτό το σημείο είναι ασαφής. Ο Harrison εξέτιε πενταετή φυλάκιση, οπότε πιθανότατα δεν της έστελνε χρήματα. Παρόλα αυτά, κάθε Τετάρτη λάμβανε χρήματα -χρήματα που μπορεί να είχε κερδίσει μέσω σεξουαλικών παροχών ή από εκβιασμούς άλλων εραστών-πελατών της. Ο Thomas αργότερα δήλωσε ότι ζούσαν ευτυχισμένα, εκτός από μια φορά που του πέταξε μια γλάστρα στο κεφάλι και τον απείλησε με μαχαίρι επειδή γινόταν πολύ φιλικός με την Olive Dimick.
Για την Olive και τους άλλους γείτονές της, η Kate εξηγούσε τα χρήματά της λέγοντας ότι ήταν συγγραφέας και κόρη ενός ευγενούς. Άφησε να εννοηθεί ότι ήταν η Ethel M. Dell, μια γνωστή αλλά μυστική συγγραφέας που την χλεύαζαν άλλοι συγγραφείς όπως ο Όργουελ και ο Πέλαμ Γκρένβιλ Γουντχάους. Η πραγματική Dell ήταν μυστικοπαθής. Δεν είχε δώσει ποτέ συνέντευξη και σπάνια φωτογραφιζόταν. Πώς θα την έλεγχαν οι γείτονές της; Εκτός αυτού, οι ιστορίες της Dell ήταν γεμάτες πάθος και εικόνες της Ινδίας, κάτι που ταίριαζε στην αριστοκρατική προέλευση της Kate.
Μια ευχάριστη έκπληξη
Πίσω στο νοσοκομείο, ο Thomas έφυγε γρήγορα, λέγοντας ότι έπρεπε να επιστρέψει στην κόρη του. Η Kate πέρασε έξι μέρες στο νοσοκομείο χωρίς να ξαναβρεί πλήρως τη συνείδησή της. Όταν την ρώτησαν για την ταυτότητα του ανθρώπου που της επιτέθηκε, επαναλάμβανε τη λέξη "Gorse", αν και δεν είναι ξεκάθαρο τι -ή ποιον- εννοούσε. Πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου του 1929, στα 43 της.
Η αστυνομία που έφθασε νωρίς το πρωί μετά την επίθεση, βρήκε ένα σίδερο για ελαστικά κάτω από ένα μαξιλάρι στο σπίτι, το οποίο ανέφερε ο Thomas αργότερα ότι η Kate το είχε κρύψει ως "ευχάριστη έκπληξη" -δεν είναι ξεκάθαρο αν ήταν ειρωνικό ή αν το θεωρούσε πιθανό δώρο για το κιβώτιο εργαλείων του.
Βρήκαν επίσης μια σειρά από απειλητικές επιστολές.
"Για να μην ξεχάσεις. Αυτό είναι να σου πούμε ότι σε παρακολουθούμε και θα σε πιάσουμε. Εσένα, κλέφτη συζύγων. Κλέβεις τα λεφτά ανθρακωρύχων με τα οποία θα τρέφονταν παιδιά που λιμοκτονούν. Εσύ και ο άνθρωπος σου, υποθέτω ότι και αυτός είναι σύζυγος κάποιας. Όταν σε πιάσουμε, θα σου ρίξουμε πίσσα και πούπουλα, και για κάθε λίρα που μας πήρες θα σου ρίξουμε ακόμη ένα κομμάτι πίσσας και ακόμα ένα πούπουλο. Θα δείξουμε στον κόσμο ότι είσαι τόσο μαύρη εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Δεν μας νοιάζει να φυλακιστούμε για εσένα, Picadilly Lily. Θα σε πιάσουμε".
Αν και ο Thomas συνεργάστηκε και δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι οι επιστολές γράφτηκαν από αυτόν, η αστυνομία τον συνέλαβε αμέσως. Τον επόμενο μήνα, κατηγορήθηκε για δολοφονία.
Όταν η δίκη άρχισε τον Ιούνιο του 1929, η εισαγγελική αρχή πίστευε ότι ο Thomas, ενοχλημένος που η σύζυγός του πλέον έφερνε λιγότερα χρήματα, μάλωσε μαζί της και στη συνέχεια της επιτέθηκε, καθώς εκείνη έβγαζε το παλτό της. Επεσήμανε ότι η ιστορία του ήταν περίεργη -ποιος κρύβει ένα σίδερο σε έναν καναπέ ως έκπληξη;- και η συμπεριφορά του μετά την επίθεσή του, συμπεριλαμβανομένης της μη κλήσης της αστυνομίας αμέσως και το ότι δεν παρέμεινε στο νοσοκομείο, ήταν παράξενη. Η αστυνομία έδειξε τριγωνικές εγκοπές στο παλτό της, που έμοιαζαν ότι θα μπορούσαν να είχαν γίνει από το σίδερο. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι όλο το μυστήριο της ζωής της ήταν εξ ολοκλήρου δική του δημιουργία και ότι η Kate δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι ήταν κάποια άλλη. ΟΙ απειλητικές επιστολές αγνοήθηκαν.
Στην υπεράσπισή του, ο Thomas εμφάνισε μαρτυρίες εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι δήλωσαν ότι δεν ήταν το σίδερο που σκότωσε τη γυναίκα του. Ανέφερε ότι η σύζυγός του είχε τρομοκρατηθεί από τις απειλητικές επιστολές, λέγοντας ότι ήταν νευρική και δεν έμενε μόνη της το βράδυ. Μια άλλη γειτόνισσα, η Rose Gammon, ανέφερε ότι η Kate ήταν νευρική. Η Gammon θυμήθηκε ότι είδε την Kate να βγαίνει από το μπάνιο της, να βάζει μια ρόμπα, να αρπάζει το όπλο της και να βγαίνει στη βεράντα της, μέσα στο σκοτάδι, για να διερευνήσει ένα θόρυβο -δεν έγινε σαφές αν η Gammon κατασκόπευε τη γειτόνισσά της.
Ο δικαστής ήταν κατηγορηματικά ενάντια στον Thomas, αλλά κατά τη διάρκεια της δίκης, ο ιχθυοπώλης έγινε λαϊκός ήρωας. Ήταν γοητευτικός, πνευματώδης, εμφανιζόταν σαν τον θλιμμένο πατέρα χωρίς σύζυγο και έδινε έμφαση στο ότι ανησυχούσε για την καημένη Betty. Μετά από μόλις μισή ώρα, οι ένορκοι έβγαλαν τον έκριναν "μη ένοχο". Το πλήθος τρελάθηκε. Καθώς έφευγε από την αίθουσα του δικαστηρίου, μερικές γυναίκες έπεσαν στον Thomas προσπαθώντας να τον φιλήσουν.
Η αστυνομία ποτέ δεν επιδίωξε να βρει άλλα στοιχεία, πεπεισμένη ότι είχε τον αληθινό κακοποιό. Και ίσως είχε δίκιο. Ίσως ο σύζυγος της Kate να ήταν ο δολοφόνος της. Ή ίσως να ήταν ένας άνθρωπος που υπέφερε από τον εκβιασμό της -ο "Gorse", ή κάποιος άλλος. Ίσως ήταν κάποιο μέλος της ένωσης που πίστευε ότι η Kate δεν είχε πληρώσει για τα χρήματα που είχε χάσει η ένωση. Η Kate είχε κάνει πολλούς εχθρούς στην αινιγματική ζωή της.
από: mental floss
Από το 3otiko
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου