Η Αικατερίνη της Αραγονίας ήταν η πρώτη σύζυγος του Βασιλιά της Αγγλίας, Ερρίκου Η’, ο οποίος έμεινε στον θρόνο από τις 21 Απριλίου του 1509 έως τον θάνατό του.
Το ζευγάρι παρέμεινε παντρεμένο για 24 χρόνια. Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα, η Αικατερίνη είχε μείνει συνολικά 6 φορές έγκυος. Είχε γεννήσει τρεις γιους, που πέθαναν σχεδόν αμέσως τη γέννησή τους, και τρεις κόρες, από τις οποίες επιβίωσε μόνο η σκληροτράχηλη και διαβόητη
Μαρία Α’, γνωστή ως “Bloody Mary”.
Η “Ματωμένη Βασίλισσα” Μαρία Α’ επανέφερε τον μεσαιωνικό νόμο που επέτρεπε τον βάναυσο θάνατο των αιρετικών και αντιφρονούντων με καύση στην πυρά. Έτσι, για αρκετό καιρό η δυσωδία της καμένης σάρκας πλανιόταν πάνω από ολόκληρη την Αγγλία, σκεπάζοντάς την απ’ άκρη σ’ άκρη της. Στα 5 χρόνια που κυβέρνησε, ευθυνόταν για τον μαρτυρικό θάνατο 300 ανθρώπων, ακόμα και έγκυων γυναικών.
Ο Ερρίκος Η’, λοιπόν, ένιωθε απογοητευμένος με την Αικατερίνη, που δεν είχε καταφέρει να του χαρίσει έναν αρσενικό διάδοχο, μιας και τότε δε συνηθιζόταν να αναλαμβάνει τον θρόνο μια γυναίκα. Προσπάθησε να πάρει διαζύγιο από την Αικατερίνη, μα αυτό ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με τα αυστηρά ιδεώδη και αρχές της Καθολικής Εκκλησίας.
Το 1525, ο Βασιλιάς Ερρίκος Η’ ερωτεύθηκε την κατά 15 χρόνια μικρότερή του Άννα Μπολέιν, η οποία ήταν μια κυρία επί των τιμών της συζύγου του, Βασίλισσας Αικατερίνης. Πιστεύοντας πως ο γάμος του ήταν καταραμένος, αλλά και ανεπιθύμητος, καθώς δεν είχαν κατορθώσει ν’ αποκτήσουν έναν γιο, ζήτησε από τον Πάπα Κλήμη Θ’ να προβεί στην ακύρωσή του. Ο Πάπας αρνήθηκε, αλλά ο Ερρίκος τον αψήφησε, διεκδικώντας την κυριαρχία στα θρησκευτικά θέματα.
Τελικώς, παντρεύτηκε την Άννα Μπολέιν, οδηγώντας σε διαχωρισμό της Αγγλικανικής Εκκλησίας από την εξουσία της Ρώμης, τη διάλυση των μοναστηριών και την εγκαθίδρυση της αγγλικής μοναρχίας ως ύπατης αρχής της Εκκλησίας της Αγγλίας.
Η Αικατερίνη δεν αποδέχτηκε ποτέ την ακύρωση του γάμου τους και θεωρούσε τον εαυτό της ως τη νόμιμη σύζυγο και μοναδική Βασίλισσα της Αγγλίας.
Το 1535, ο Βασιλιάς ζήτησε να τη μεταφέρουν στο απομακρυσμένο Κάστρο Κίμπολτον, ώστε να απαλλαγεί από την ενοχλητική παρουσία της. Στο κάστρο αυτό, η Αικατερίνη πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές, πικραμένη, ταπεινωμένη και εξοργισμένη. Οι διαταγές του Βασιλιά την κατέστησαν περιορισμένη σ’ ένα μικρό δωμάτιο κι έβγαινε μόνο για να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία. Έκανε νηστεία και περίμενε το τέλος της, ενώ της είχε απαγορευθεί να βλέπει την κόρη της, Μαρία Α’, ή ακόμα και να επικοινωνεί μαζί της με κάθε τρόπο.
Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου του 1536 και οι υποψίες άρχισαν να βαραίνουν τον Ερρίκο Η’ και την Άννα Μπολέιν, καθώς πιστευόταν ότι είχαν βρει τον τρόπο να τη δηλητηριάσουν.
Από τότε, το φάντασμα της Αικατερίνης της Αραγονίας στοιχειώνει το εκθαμβωτικό Κάστρο του Κίμπολτον. Την έχουν δει πολλές φορές να περπατάει σ’ έναν συγκεκριμένο όροφο – η μέση και τα πόδια της κρέμονται από το ταβάνι, ενώ το κεφάλι και οι ώμοι της προβάλλουν στον επάνω όροφο, κόβοντας τη μορφή της στα δυο, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι με την πάροδο του χρόνου, το κάστρο είχε ανακατασκευαστεί. Η πικραμένη Αικατερίνη όμως συνεχίζει να περπατάει σκυφτή και καταβεβλημένη στον διάδρομο που εκείνη γνώριζε, όσο βρισκόταν εν ζωή.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ”, στις 10/02/1948…
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου