σημερινή Βασίλισσα Ελισάβετ.
Η παράξενη ιστορία του ξεκίνησε από πολύ παλιά, από τότε που οι ευγενείς το χρησιμοποιούσαν μόνο ως Βασιλικό Κυνηγετικό Καταφύγιο. Εκεί, στις 25 Νοεμβρίου του 1034, ο τρανός και υπερήφανος Βασιλιάς της Σκωτίας, Μάλκολμ II, βρέθηκε δολοφονημένος.
Μάλκολμ II, Βασιλιάς της Σκωτίας (1005 μ.Χ – 1034 μ.Χ.)
Μέχρι το 1377, το καταφύγιο είχε μετατραπεί σε σπουδαίο κάστρο και δωρήθηκε από τον Βασιλιά Ρόμπερτ II στον σύζυγο της κόρης του, Σερ Τζον Λάιον, Βαρόνο του Γκλάμις.Τα ανθεκτικά και αγέρωχα τείχη του φιλοξένησαν τις ζωές πολλών ευγενών, κληρονόμων και βασιλιάδων, μαζί με τις διαμάχες, τις υπόγειες συμφωνίες, τα μίση και τα πάθη τους.
Όμως, στις 21 Οκτωβρίου του 1821 γεννήθηκε ο πρωτότοκος γιος του Thomas Lyon Bowes, Λόρδου του Γκλάμις, και της γυναίκας του, Λαίδης Charlotte Lyon-Bowes και κάπως έτσι, γεννήθηκε μαζί του και ο θρύλος του “τέρατος του Γκλάμις”.
Σύμφωνα με τις φήμες που διέρρευσαν από την ίδια τη μαία που το ξεγέννησε, το αγόρι ήταν αηδιαστικά παραμορφωμένο, αλλά κατά τα άλλα, η καρδιά του χτυπούσε φυσιολογικά, το κλάμα του ήταν δυνατό και οι αντιδράσεις του ήταν οι αναμενόμενες. Όταν η μαία έφυγε, το παραμορφωμένο νεογέννητο αγόρι βρισκόταν σε καλή κατάσταση υγείας. Μάλιστα, της προκάλεσε σοβαρές υποψίες το γεγονός ότι ανακοινώθηκε ο θάνατος του δύο μέρες νωρίτερα, ενώ εκείνη ακόμα εξακολουθούσε να το φροντίζει.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, οι ενδείξεις ήθελαν τη ντροπιασμένη οικογένεια του Λόρδου Γκλάμις να ξεφορτώνεται το βδελυγματικό και αποκρουστικό στην όψη πλάσμα, χτίζοντας με τούβλα όλες τις πόρτες και τα παράθυρα στα διαμερίσματα που το είχαν περιορίσει, ώστε να γλιτώσουν την κοινωνική κατακραυγή.
Έκτοτε, υπήρξε μια μακροσκελής λίστα ανθρώπων που ισχυρίζονταν ότι είχαν δει με τα ίδια τους τα μάτια “το τέρας του Γκλάμις”, για το οποίο λεγόταν με επιμονή πως ζούσε κλειδωμένο σε μια απομονωμένη πτέρυγα του κάστρου, παρόλο που ήταν ο νόμιμος διάδοχος και ουσιαστικός κληρονόμος της επιφανούς οικογένειας, καθώς ήταν ο πρωτότοκος υιός.
Το 1870, η διάσημη τραγουδίστρια και συνθέτης της εποχής, Virginia Gabriel, επισκέφτηκε το κάστρο και καθώς περιφερόταν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του, συναντήθηκε αναπάντεχα με το “τέρας του Γκλάμις”. Άρχισε να ουρλιάζει και όταν εξήγησε στους πανικόβλητους συγκεντρωμένους τι ήταν αυτό που την τρομοκράτησε, περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια το ειδεχθές και φρικαλέο πλάσμα.
Γενικά, το περιέγραφαν ως γιγαντόσωμο, με πυρόξανθα μαλλιά, με κόκκινα μάτια, καμπουριασμένο και ζαρωμένο, να ομοιάζει με τον βάτραχο. Λεγόταν πως υπήρχε μια απαγορευμένη και απομακρυσμένη σάλα, όπου αν έμπαινε κάποιος κατά λάθος, δεν τον ξαναέβλεπαν ποτέ.
Ιδιαιτέρως κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Βασίλισσας Βικτώριας, φημολογούνταν ότι οι εχθροί του στέμματος κλειδώνονταν σ’ ένα μυστικό δωμάτιο του Κάστρου Γκλάμις, όπου και χάνονταν τα ίχνη τους δια παντός, αφήνοντας να εννοηθεί πως δίνονταν ως βορά στο τέρας.
Αν και το νεογέννητο αγόρι βαφτίστηκε Χριστιανός τις πρώτες στιγμές μετά τη γέννησή του και πήρε το όνομα Thomas Lyon-Bowes, όπως ακριβώς και του πατέρα του, δε βρέθηκε ποτέ ο τάφος του. Επομένως, δε μπορούσε να πιστοποιηθεί ότι όντως το βρέφος πέθανε και θάφτηκε κατά τις χριστιανικές αρχές και παραδόσεις, την ίδια κιόλας μέρα που ήρθε στη ζωή.
Αυτό από μόνο του, πυροδότησε την πεποίθηση ότι διατηρήθηκε ζωντανός, αλλά αποκομμένος από την οικογένειά του και από την κοινωνία, εξαιτίας του φόβου να στιγματιστούν οι οικείοι του από την τερατόμορφη εμφάνισή του. Κάπως έτσι, εξωθήθηκε το παραμορφωμένο πλάσμα να αποκτήσει ζωώδη ένστικτα και να αποποιηθεί την ανθρώπινή του διάσταση.
Λέγεται ότι πέθανε κυριολεκτικά χτισμένος μέσα σ’ ένα μπουντρούμι του πανέμορφου κάστρου, ανάμεσα σ’ ένα σωρό από κρανία κι από τότε στοιχειώνει τους επισκέπτες του Γκλάμις, όπου έζησε μια πιο απαίσια ζωή από το πρόσωπό του κι έναν πιο αισχρό θάνατο από το παρουσιαστικό του.
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ”, στις 10/02/1948…
Από το strangepress
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου