“Δεν θα σταματήσω ποτέ να ξεσηκώνομαι ενάντια στην διδασκαλία που ζητά σεβασμό προς τους νόμους..σεβασμό οφείλουμε μόνο στους δίκαιους νόμους”: Σαν σήμερα, 13 Ιουλίου 1793, ο “Φίλος του Λαού” Ζαν Πολ Μαρά, ηγέτης της Γαλλικής Επανάστασης, δολοφονείται απο την Σαρλότ Κορντέ, όργανο των αριστοκρατών.
Γεννήθηκε το 1743. Γιατρός στο επάγγελμα, ασχολήθηκε με την πολιτική και στο τέλος και με τη δημοσιογραφία. Επηρεασμένος από τις ιδέες των Γάλλων Διαφωτιστών, άρχισε να ασχολείται με τη μελέτη των κοινωνικοπολιτικών
προβλημάτων.Με σκοπό να βοηθήσει τα λαικά στρώματα και τους επαναστάτες εξέδωσε το 1790 την εφημερίδα “Φίλος του Λαού”. Την έγραφε εξολοκλήρου ο ίδιος και μέσα από τις στήλες της έγραφε ενάντια στην αριστοκρατία, τους κυβερνητικούς παράγοντες και τη μοναρχία, την εκμετάλλευση των φτωχών, την διαφθορά.
Αναγκάστηκε πολλές φορές να διακόψει την έκδοση την εφημερίδας του και να καταφύγει στο εξωτερικό για να αποφύγει τη σύλληψή. Κάποια περίοδο μάλιστα κρυβόταν στους υπονόμους του Παρισιού και έγραφε από εκεί τα κειμενά του. Από τους υπονόμους αυτούς πρέπει να κόλλησε και τη βαριά χρόνια δερματοπάθεια που θα τον ταλαιπωρούσε μέχρι τον θανατό του.
Επιπλέον, ο Μαρά, μέσα από την εφημερίδα του προέτρεπε τον Λαό να επαναστατήσει απέναντι στην μοναρχία και συγκεκριμένα του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄.
Η δράση του τον έκανε θρύλο για τα λαικά στρώματα. Με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στις 22 Σπτεμβρίου 1792 εξελέγη βουλευτής των Ιακωβίνων και μαζί με τον Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο και τον Ζωρζ Νταντών υπήρξε ένας από τους τρεις πολιτικά ισχυρότερους άνδρες της Δημοκρατίας μετά την πτώση των δεξιών Γιρονδίνων.
Ο Μαρά ήταν από τους πιο ανυποχώρητους ηγέτες της επανάστασης και από εκείνους που επέμεναν ότι η επανάσταση δεν θα πρέπει να σταματήσει μόνο επειδή αποκατέστησε την αστική τάξη στην εξουσία μετά την πτώση της φεουδαρχίας και της μοναρχίας. Για αυτό ήρθε σε σύγκρουση με αρκετούς αστούς επαναστάτες που υποστήριζαν μια περιορισμένη αλλαγή μέσα από τις ανατροπές που επέφερε η επανάσταση. Με την εφημερίδα του πίεζε στο να προχωρήσει η επανάσταση και στη λύση των κοινωνικών ζητημάτων που έθεταν οι λαϊκές μάζες.
Γνωστός για την αδιαλλαξία του στην υπεράσπιση των θέσεων του, ο Μαρά κατηγορήθηκε για τυφλή βία εναντίον των εχθρών της Επανάστασης. Μπήκε στο μάτι της αντίδρασης. Ο λαός τον στήριζε ενεργά με διαδηλώσεις. Οι Γιρονδίνοι κατόρθωσαν να τον στείλουν σε πολιτική δίκη τον Απρίλη του 1793 όπου όμως αθωώθηκε πανηγυρικά. Έτσι αποφάσισαν να τον δολοφονήσουν.
Μια νεαρή οπαδός τους, η Σαρλότ Κορντέ,ανέλαβε να φέρει σε πέρας το σχέδιο εξόντωσής. 13 Ιούλη 1793 μπήκε στο διαμέρισμα του Μαρά προφασιζόμενη πως χρειαζόταν την προστασία του. Τον βρήκε στο μπάνιο, όπου βρισκόταν συχνά λόγω δερματοπάθειας και τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου. Ήταν 50 χρονών.
Η δολοφονία του τον κατέστησε μάρτυρα της επανάστασης. Το όνομά του δόθηκε σε πολλές πόλεις της χώρας, ενώ ενέπνευσε και τον σπουδαίο ζωγράφο Ζακ-Λουί Νταβίντ, που, λίγες μέρες μετά τη δολοφονία, δημιούργησε τον περίφημο πίνακα “Ο Θάνατος του Μαρά”.
Η αστική τάξη, στην Γαλλία και σε όλες τις χώρες (και στην Ελλάδα) όταν σταθεροποίησε την εξουσία της ξόρκισε τις ιδέες των μεγάλων επαναστατών, συμβιβάστηκε με το παλαιό καθεστώς, πήρε την θέση του στην εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Πολλές απο τις ριζοσπαστικές και δημοκρατικές ιδέες του Μαρά παραμένουν επίκαιρες μέχρι σήμερα, παρακαταθήκη για μια κοινωνική οργάνωση και εξουσία των εργαζομένων και του λαού, που δεν θα αντικαταστήσει τους παλιούς εκμεταλλευτές με νέους αλλά θα καταργήσει συνολικά την ταξική εκμετάλλευση, την αιτία που κάθε φορά τους δημιουργεί./
https://praxisreview.gr/jean-paul-marat-%ce%b7-%cf%84%ce…/
Από το olympia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου