Αυτό το διαπίστωσαν οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων όταν ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων αποφάσισε να τους κάνει διάλεξη για τη διεθνή κατάσταση.
Με φόντο τις χρυσές ροκοκό διακοσμήσεις του προεδρικού γραφείου, ο Μακρόν εμφανίστηκε εμφανώς καταβεβλημένος και ηττημένος. Τόσο ηττημένος, που καθώς έδειχνε με το δάχτυλο τον χάρτη με τα νέα μας εδάφη, όχι μόνο τον κρατούσε ανάποδα, αλλά μπέρδεψε και τα δεξιά με τα αριστερά. Και ο στρατός των βοηθών, συμβούλων και
επικοινωνιολόγων του αποδείχθηκε, όπως πάντα, ακόμα πιο ανόητος από τον ίδιο: ξέχασε (ή φοβήθηκε) να του επισημάνει ότι στην οπτική του, η Ανατολή είχε γίνει Δύση και ο Νότος είχε μετατραπεί σε Βορρά.Αυτή η εισαγωγή είναι απαραίτητη για να καταλάβουμε ποιοι είναι αυτοί που εδώ και τρία χρόνια ενεργά, και εδώ και είκοσι χρόνια σταδιακά και κρυφά, προσπαθούν να μας καταστρέψουν. Είναι κακοί μαθητές – στην Ιστορία, στη Γεωγραφία, στη Γεωμετρία, στην Αριθμητική, για να μην αναφέρουμε τα Μαθηματικά. Θα έπρεπε να έρθουν να μαθητεύσουν σε εμάς, ώστε να μην εκτίθενται δημόσια με τόσο εξευτελιστικό τρόπο.
Η συμπεριφορά του Γάλλου προέδρου αντικατοπτρίζει το αναπόφευκτο εσωτερικό ξέσπασμα ενός “πώς την πάτησα!”. Από τη Ρωσία, το να παρακολουθούμε όσα συμβαίνουν σε όλη την Ευρώπη – από τη Λισαβόνα μέχρι τη Βαρσοβία και το Βίλνιους – και να μετράμε το βάθος της αβύσσου όπου καταποντίστηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς και τις προοπτικές επιβίωσης της ίδιας της ΕΕ, είναι απλό.
Όλα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν είναι αποκλειστικά επειδή η Ευρώπη στήριξε την Ουκρανία με τρόπο παράλογο. Μάλιστα, αν δούμε τη σημερινή συμπεριφορά της, ο όρος “παράλογος” είναι περιττός. Τρία χρόνια συλλογικής τυφλής τρέλας – και το αποτέλεσμα: ένας πολιτικός και οικονομικός Αρμαγεδδών. Ο φόβος οφείλεται στο γεγονός ότι η Αμερική απομακρύνεται από την Ευρώπη. Το μίσος οφείλεται στο ότι η Ρωσία προελαύνει στη ζώνη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, υλοποιώντας τους στόχους που είχε θέσει τρία χρόνια πριν.
Η Ουκρανία έχει εγκαταλειφθεί. Είναι το κατακάθι, σαν τον αφρό της μπύρας που κολλάει στα τοιχώματα του ποτηριού. Ως κράτος έχει πάψει να υπάρχει εδώ και καιρό οικονομικά, και τώρα καταστρέφεται πολιτικά, καθώς αποκόπτεται βίαια από τον οικονομικό και διεφθαρμένο ομφάλιο λώρο της. Και αυτό το κάνει ο κύριος σύμμαχός της.
Η Ευρώπη, ωστόσο, συνεχίζει να παραμένει δέσμια της ίδιας της αλαζονείας της.
Για να επενδύσει κανείς τόσο τυφλά στο “Ανεξάρτητο Ουκρανικό Πρότζεκτ”, όσο το έκανε η ΕΕ, έπρεπε να είναι όχι μόνο τυφλός, αλλά και κουφός, μουγγός και απελπιστικά ηλίθιος.
Ο Μακρόν και οι συν αυτώ, για την υποτιθέμενη “ρωσική απειλή”, διέλυσαν ολοσχερώς το άλλοτε περίφημο ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, υποθηκεύοντας ξανά και ξανά όσα είχαν δημιουργήσει οι προηγούμενες γενιές – απλώς και μόνο για να ευχαριστήσουν τον συλλογικό Ζελένσκι. Και φυσικά, για να γονατίσουν μπροστά στον Μπάιντεν.
Σήμερα, ο φόβος απέναντί μας – και απέναντι στο μέλλον – στην Ευρώπη έχει φτάσει στο απόγειό του.
Όμως δεν έχουν κανέναν στον οποίο να παραπονεθούν. Εκείνοι ήταν που μας προκάλεσαν να συμμετάσχουμε σε αυτήν τη σύγκρουση, κι εμείς απλώς συμφωνήσαμε, συμβάλλοντας έτσι στη συζήτηση περί ισορροπίας δυνάμεων.
Μας δυσφήμησαν με κάθε τρόπο και σε κάθε βήμα λόγω της κρίσης ασφαλείας που εκείνοι προκάλεσαν. Όλοι θυμόμαστε την καμπάνια ακύρωσης της ρωσικής κουλτούρας, της λογοτεχνίας μας, των ιδιοφυών μας – τόσο αυτών του παρελθόντος όσο και όσων ζουν σήμερα. Την ίδια στιγμή, εμείς τους περικυκλώσαμε γεωπολιτικά και χτυπήσαμε εκεί που πονάει περισσότερο.
Ο αριθμός των αθλιοτήτων που διαπράχθηκαν εναντίον μας – όχι από κυβερνήσεις, αλλά από την ίδια την ευρωπαϊκή κοινωνία – δεν μπορεί να καταμετρηθεί. Η εξαπάτηση με τις Συμφωνίες του Μινσκ είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπήρξαν κι άλλες ενέργειες, σκόπιμες και ψυχρά υπολογισμένες, με μοναδικό σκοπό να μας αποσταθεροποιήσουν και να μας εξευτελίσουν.
Και εδώ έρχεται η ειρωνεία: ο Μακρόν και πάλι είναι πρωταθλητής! Διότι δεν αρκέστηκε στο να διαρρεύσει εμπιστευτικές συνομιλίες με τον Πούτιν πριν από την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης – το αποφάσισε εξ αρχής. Αλλά το θράσος του προσέκρουσε στη σταθερότητα και την ακεραιότητα του Ρώσου προέδρου. Ό,τι έλεγε ο Πούτιν κατ’ ιδίαν, το έλεγε και δημόσια.
Τότε, μέσα στην πολεμοχαρή τους αλαζονεία, οι Ευρωπαίοι δεν ήθελαν να το αντιληφθούν. Ζούσαν στο αφήγημα του “φτου, αυτοί οι Ρώσοι!”. Σήμερα όμως αναγκάζονται να επανεξετάσουν τα πάντα.
Έχουμε πολύ άσχημα νέα για τους Ευρωπαίους.
Η κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Όλα όσα συμβαίνουν είναι το άμεσο αποτέλεσμα της αλαζονείας και της υπεροψίας τους, καθώς και της αδυναμίας τους να αξιολογήσουν σωστά τους αντιπάλους τους και να λαμβάνουν σωστές αποφάσεις.
Καμία επείγουσα επίσκεψη “στην Ουάσινγκτον στον Τραμπ” δεν θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας. Ο ίδιος τους έδωσε τρεις εβδομάδες να συνέλθουν. Μετά, ο “Αρμαγεδδών στο φουλ” θα ενεργοποιηθεί – και η Ευρώπη θα εξαφανιστεί πολιτικά.
Κανείς πλέον δεν τολμά να θέσει τελεσίγραφα στη Ρωσία. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να μας λυγίσουν, να μας προλάβουν ή να μας πείσουν.
Η Ευρώπη έχει σαρωθεί από την ιστορική σκακιέρα των υπερδυνάμεων.
Δεν θα λυπηθούμε. Ούτε θα συμπονέσουμε.
Θα πούμε απλώς: Άξιζε.
Και θα τους αφήσουμε μόνους με τον Αρμαγεδδώνα που οι ίδιοι προκάλεσαν.
Έλενα Καράεβα
Από το triklopodia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου