Ένα τρισδιάστατο κομμάτι απολιθωμένου δέρματος, το οποίο ξεπερνά σε ηλικία οποιοδήποτε άλλο, κατά τουλάχιστον 21 εκατομμύρια χρόνια, ανακάλυψαν οι επιστήμονες. Το κομμάτι είναι τρισδιάστατο, δηλαδή έχει βάθος, και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα πώς ήταν το δέρμα του ζώου που το είχε.
Είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη γιατί μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για την εξέλιξη των ζώων και για το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν.
Αυτό το αρχαίο δέρμα, το οποίο
κοσμούσε ένα πρώιμο ερπετό της παλαιοζωικής εποχής, διαθέτει μια χαρακτηριστική γρανιτένια υφή που μοιάζει με βότσαλο, η οποία έχει εντυπωσιακή ομοιότητα με το δέρμα του σύγχρονου κροκόδειλου.Αυτή η ανακάλυψη σηματοδοτεί το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα διατήρησης επιδερμίδας σε χερσαία ερπετά, πτηνά και θηλαστικά.
Υπογραμμίζει την εξελικτική σημασία των ειδών, καθώς δείχνει ότι τα πρώτα ζώα που βγήκαν από το νερό και προσαρμόστηκαν στη ζωή στην ξηρά έπρεπε να αναπτύξουν μια διαφορετική επιδερμίδα για να επιβιώσουν.
Το απολιθωμένο δέρμα, μαζί με άλλα δείγματα, βρέθηκε σε ένα σύστημα σπηλαίων ασβεστόλιθου Richards Spur στην Οκλαχόμα, ένα μέρος που φημίζεται για τις πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Οι συνθήκες αυτές εμποδίζουν τα απολιθώματα να αποσυντεθούν, γι’ αυτό και το δέρμα είναι σε τόσο καλή κατάσταση.
Το σύστημα σπηλαίων Richards Spur είναι μια σπάνια τοποθεσία όπου η φυσική διάβρωση και η δράση των μικροοργανισμών έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον ιδανικό για τη διατήρηση απολιθωμάτων. Η θερμοκρασία και η υγρασία στο σύστημα σπηλαίων είναι σταθερές και χαμηλές, γεγονός που εμποδίζει την αποσύνθεση των απολιθωμάτων. Επιπλέον, το σκοτεινό περιβάλλον του σπηλαίου προστατεύει τα απολιθώματα από τη φωτόλυση, μια διαδικασία που προκαλεί την αποικοδόμηση της οργανικής ύλης.
Ο Ethan Mooney, μεταπτυχιακός φοιτητής παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και πρώτος συγγραφέας της μελέτης, εξέφρασε τον ενθουσιασμό του.
«Κάθε τόσο έχουμε μια εξαιρετική ευκαιρία να κοιτάξουμε πίσω στον χρόνο», είπε ο Mooney. «Αυτές οι ανακαλύψεις μπορούν πραγματικά να εμπλουτίσουν την κατανόηση και την αντίληψή μας για τα ζώα που έζησαν πριν από εκατομμύρια χρόνια».
Γιατί είναι σημαντική η ανακάλυψη
Η σπανιότητα της απολίθωσης μαλακών ιστών καθιστά αυτή την ανακάλυψη ιδιαίτερα σημαντική. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός λεπτών αργιλικών ιζημάτων, διαρροής πετρελαίου και ενός περιβάλλοντος στη σπηλιά που ήταν φτωχό σε οξυγόνο στο Richards Spur έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση του δέρματος.
Ο Mooney περιγράφει πως τα ζώα θα μπορούσαν να έχουν πέσει στην τρύπα του σπηλαίου κατά τη διάρκεια της πρώιμης Πέρμιας εποχής, περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα ζώα αυτά θα είχαν καταλήξει στο λεπτό στρώμα αργίλου, το οποίο θα είχε αποτρέψει την άμεση επαφή με το νερό και τους μικροοργανισμούς που θα μπορούσαν να τα αποσυνθέσουν.
Το στρώμα αργίλου θα είχε επίσης βοηθήσει στη διατήρηση της θερμοκρασίας και της υγρασίας γύρω από τα ζώα, δημιουργώντας ένα ιδανικό περιβάλλον για τη διατήρηση των μαλακών ιστών τους.
«Ωστόσο, το εκπληκτικό είναι ότι αυτό το σύστημα σπηλαίων ήταν επίσης μία ενεργή τοποθεσία διαρροής πετρελαίου κατά την Πέρμια περίοδο, και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ υδρογονανθράκων στο πετρέλαιο και την πίσσα είναι πιθανό να ήταν αυτές που επέτρεψαν να διατηρηθεί αυτό το δέρμα».
Παρά το μικρότερο μέγεθός του – μικρότερο από ένα νύχι – το απολιθωμένο δέρμα αποκάλυψε λεπτομερείς επιδερμικούς ιστούς κατά τη μικροσκοπική εξέταση από τη συν-συγγραφέα Tea Maho του Πανεπιστημίου του Τορόντο Μισισάουγκα.
Αυτοί οι ιστοί είναι χαρακτηριστικό των αμφίβιων, μιας ομάδας χερσαίων σπονδυλωτών που περιλαμβάνει ερπετά, πτηνά και θηλαστικά, που εξελίχθηκαν από προγόνους των αμφιβίων κατά τη διάρκεια της ανθρακοφόρου περιόδου.
«Ήμασταν εντελώς σοκαρισμένοι με αυτό που είδαμε γιατί είναι εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε θα περιμέναμε», λέει ο Mooney.
«Η εύρεση ενός τόσο παλιού απολιθώματος δέρματος είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να κοιτάξουμε στο παρελθόν και να δούμε πώς μπορεί να ήταν το δέρμα μερικών από αυτά τα πρώτα ζώα».
Προϊστορική χρονοκάψουλα στο απολιθωμένο δέρμα
Τα χαρακτηριστικά του απολιθωμένου δέρματος περιελάμβαναν μια βοτσαλωτή επιφάνεια παρόμοια με το δέρμα του κροκόδειλου και αρθρωτές περιοχές ανάμεσα σε λέπια που θυμίζουν φίδια και σκουλήκια.
Αυτά τα διακριτά χαρακτηριστικά υποδηλώνουν μια ομοιότητα τόσο με τα αρχαία όσο και με τα σημερινά ερπετά. Ωστόσο, λόγω της απουσίας σχετικών σκελετικών υπολειμμάτων, παραμένει άγνωστο το είδος του ζώου στο οποίο ανήκει, καθώς και η περιοχή του σώματος από το οποίο προέρχεται το δέρμα.
Αυτή η ομοιότητα υπογραμμίζει την εξελικτική σημασία τέτοιων δομών του δέρματος για την επιβίωση σε χερσαία περιβάλλοντα.
«Η επιδερμίδα ήταν ένα κρίσιμο χαρακτηριστικό για την επιβίωση των σπονδυλωτών στην ξηρά», λέει ο Mooney. «Είναι ένα κρίσιμο εμπόδιο μεταξύ των εσωτερικών διεργασιών του σώματος και του σκληρού εξωτερικού περιβάλλοντος».
Η ομάδα υποθέτει ότι αυτό το δέρμα μπορεί να αντιπροσωπεύει την προγονική δομή για τα χερσαία σπονδυλωτά στα πρώιμα αμφίβια, ανοίγοντας τον δρόμο για την εξέλιξη των φτερών των πτηνών και των τριχοθυλακίων των θηλαστικών.
Τo σύστημα Richards Spur
Ο Bill και η Julie May, δια βίου λάτρεις της παλαιοντολογίας, συνέλεξαν το απολίθωμα του δέρματος και άλλα δείγματα στο Richards Spur.
Δείτε επίσης: Το ντους με κλειστά μάτια έχει μια απροσδόκητη επίδραση στην υγεία του εγκεφάλου
Το σπήλαιο στην Οκλαχόμα είναι ένα πολύ καλό μέρος για να βρεις απολιθώματα ζώων που έζησαν πριν από πολύ καιρό. Αυτό συμβαίνει επειδή οι συνθήκες στο σπήλαιο είναι πολύ σταθερές και δεν επιτρέπουν στα απολιθώματα να καταστραφούν.
Αυτά τα δείγματα εκτίθενται στο Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο, παρέχοντας ανεκτίμητες γνώσεις για τον αρχαίο κόσμο και τους κατοίκους του.
Αυτό το εύρημα μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να δούμε πώς τα ζώα προσαρμόστηκαν στη ζωή στη στεριά και πώς εξελίχθηκαν σε διαφορετικά είδη.
Η πλήρης μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Biology.
Πηγή: Fox Report
Από το anaskafi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου