Ανάμεσα στις φτέρες ενός μαγεμένου δάσους με ψηλά δέντρα και το κάλεσμα των άγριων πουλιών τριγύρω, πέτρινα μάτια παρακολουθούν τη γη από κάτω. Ένα με τη φύση, κολλημένα στους βράχους και τους κορμούς των δέντρων, τα μυστηριώδη γλυπτά ενός ιθαγενούς λαού βρίσκονται παντού, φυλάσσοντας και προστατεύοντας για πάντα τον παράδεισό τους.
Βρισκόμαστε στις οροσειρές Dandenong της Βικτώριας, στα περίχωρα της Μελβούρνης της Αυστραλίας. Έξω από το πεπατημένο μονοπάτι, φωλιασμένο σε ένα καταπράσινο ξέφωτο, βρίσκεται το ιερό του William Ricketts (William Ricketts Sanctuary), του ανθρώπου πίσω από σχεδόν 100 πήλινα γλυπτά, χωμένο μέσα στο τροπικό δάσος. Κατεβαίνοντας μονοπάτια που οδηγούν σε μικρές σπηλιές καλυμμένες με βρύα, πρόσωπα ανδρών, γυναικών και παιδιών εμφανίζονται σε βράχους ή παρατηρούν από κάποιο δέντρο.
Ο Ricketts δεν ήταν ιδιαίτερα έμπειρος αγγειοπλάστης, αλλά επέλεξε την τέχνη και τη γλυπτική για να εκφράσει τον σεβασμό του για τους ιθαγενείς, έναν πολιτισμό από τον οποίο, για πολλά χρόνια, έμαθε πολλά και αλληλεπίδρασε μαζί του. Αν και δεν ήταν ιθαγενής εξ αίματος, θεωρούσε τον εαυτό του υιοθετημένο από τους αρχαίους κατοίκους της Αυστραλίας. Στη δεκαετία του 1950, πήγε να ζήσει με τις φυλές Pitjantjatjara και Arrernte στην κεντρική Αυστραλία, εξερευνώντας και ανακαλύπτοντας τον τρόπο ζωής τους. Σε πολλά από τα γλυπτά του, απεικονίζει τον εαυτό του δίπλα στους αιθέριους προστάτες του τροπικού δάσους.
Ο Ricketts έζησε και εργάστηκε σε αυτό το μέρος από τη δεκαετία του 1930 μέχρι το θάνατό του το 1993, δημιουργώντας τα γλυπτά του σε μια μικρή καλύβα που, ακόμα και σήμερα, βρίσκεται στο ιερό μέρος, με ένα από τα τελευταία ημιτελή έργα του ακόμα ανέγγιχτο.
Καθ' όλη τη διάρκεια των ταξιδιών του, ο εξερευνητής και καλλιτέχνης άφησε ίχνη της δουλειάς του σε όλη την Αυστραλία, είτε ως δώρα είτε ως έργα κατά παραγγελία. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα γλυπτά που άφησε πίσω του από την εποχή που ζούσε στην ύπαιθρο έχουν βανδαλιστεί ή καταστραφεί και έχουν απομείνει μόνο φωτογραφικά αρχεία που φυλάσσονται στα αρχεία των βιβλιοθηκών της Αυστραλίας. Το δε ιερό μέρος στην Βικτώρια, κάποια στιγμή, καταστράφηκε από πυρκαγιά, αν και -ως εκ θαύματος- οι ζημιές δεν ήταν πολύ εκτεταμένες. Τελικά, στη δεκαετία του 1960, η πολιτειακή κυβέρνηση αγόρασε το πάρκο και το άνοιξε ξανά για το κοινό. Το 2021, μια σφοδρή καταιγίδα στις οροσειρές Dandenong προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές στο καταφύγιο και πολλά κτίρια και γλυπτά υπέστησαν ζημιές από πεσμένα δέντρα και κλαδιά.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Ricketts δεν έγινε ποτέ πλούσιος από τα γλυπτά του, αλλά έπαιξε σημαντικό ρόλο ως υπερασπιστής των ιθαγενών, για τους ίδιους και την πατρίδα τους. Τα μυστηριώδη έργα τέχνης του είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση μιας ιδιαίτερης σχέσης που έχουν οι αυτόχθονες με τη μητέρα φύση, μια σχέση που ίσως φαίνεται να έχουμε χάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου