Ο μοναδικός μονογαμικός αυτοκράτορας της Κίνας

Πορτρέτο ενός αυτοκράτορα της δυναστείας Μινγκ, που πιστεύεται ότι απεικονίζει τον Χονγκ-τσι 

 Ο αυτοκράτορας Χονγκ-τσι της δυναστείας Μινγκ στην Κίνα ορκίστηκε μονογαμία όταν δολοφονήθηκε η μητέρα του.

 Σε όλη την ιστορία, οι Κινέζοι αυτοκράτορες ήταν ευρέως γνωστό ότι είχαν πολλές συζύγους -για να εγγυηθούν έναν κληρονόμο- και εκατοντάδες άλλες συντρόφους στα παλάτια τους. Όμως, ο αυτοκράτορας Χονγκ-τσι, ο οποίος βασίλεψε μεταξύ του 1487 και του 1505 κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, φαίνεται ότι επέλεξε οικειοθελώς -έστω και εσκεμμένα- μια μονογαμική σχέση, κάτι που συνδεόταν με τη στενή σχέση που είχε με τη μητέρα του.

Σε μια ταραγμένη εποχή όπου οι πολιτικές υποθέσεις χαρακτηρίζονταν από ζήλια και αγώνα για την εξουσία, η δυναστεία των Μινγκ ήταν, κατά καιρούς, η απόλυτη... σαπουνόπερα. Η φημισμένη κινεζική δυναστεία, η οποία διήρκεσε 276 χρόνια, μνημονεύεται σήμερα για την εύρυθμη διακυβέρνηση και τις κομφουκιανές αξίες της. Ωστόσο, ήταν επίσης γεμάτη από φόνους και απιστίες.

 

Οι περισσότεροι αυτοκράτορες είχαν πολλές συζύγους, όπως αυτές του αυτοκράτορα Τσιανλόνγκ, που εικονίζονται εδώ

Στην ύστερη αυτοκρατορική Κίνα, όταν ένας άνδρας αποκτούσε κάποιο αξίωμα, ήταν αναμενόμενο να έχει μια -ή και περισσότερες- ερωμένη. Σύμφωνα με το νόμο των Μινγκ, αν ένας άνδρας έφτανε τα 40 χωρίς και δεν είχε αποκτήσει γιο, μπορούσε να έχει και μια δεύτερη -δευτερεύουσα- σύζυγο, που την επέλεγε η πρώτη -οι παλλακίδες και οι σύζυγοι θεωρούνταν και οι δύο δευτερεύουσες σύζυγοι και δεν πρέπει να συγχέονται με τις εταίρες, οι οποίες ήταν ιδιαίτερα καλλιεργημένες πόρνες.

Οι αυτοκράτορες είχαν πρόσβαση σε πάνω από 10.000 συζύγους. Όσον αφορά με το πόσες πραγματικά είχαν σχέσεις, ο μέσος όρος ήταν περίπου μερικές δεκάδες, με πέντε ή έξι γυναίκες να έχουν την εύνοιά του ανά πάσα στιγμή.

Όχι όμως ο Χονγκ-τσι. Ο γεννημένος με το όνομα Τζου Γιουτσένγκ, δεν είχε παιδιά εκτός του γάμου του με την αυτοκράτειρα, και σύμφωνα με τη επικρατούσα άποψη, δεν είχε ούτε εξωσυζυγικές σχέσεις. Αυτό που μπορεί να ρίξει λίγο φως σε αυτό είναι το πώς ο Χονγκ-τσι επέζησε από τις ίντριγκες του παλατιού στην παιδική του ηλικία.

 

Ο αυτοκράτορας και η αυτοκράτειρά του, καθώς και οι παλλακίδες και οι ευνούχοι, ζούσαν στην Απαγορευμένη Πόλη του Πεκίνου, αποκομμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία

Ο πατέρας του, ο αυτοκράτορας Τσενχούα, κυβέρνησε από το 1464 έως το 1487. Μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας, η αγαπημένη σύζυγος της Τσενχούα, η κυρία Γουάν, σχεδίασε το δρόμο της προς την κυριαρχία. Τροφοδοτούμενη από την έντονη ζήλια και την πείνα για εξουσία, η Γουάν δολοφόνησε όσα μωρά του αυτοκράτορα μπορούσε να βρει, με δηλητήριο και εκτρώσεις, σκοτώνοντας συχνά και τις μητέρες τους. Ο Τσενχούα ήταν τόσο άσωτος που φαινόταν να μην μπορεί να ελέγξει τα παιδιά του. Ωστόσο υπήρχε ένα μωρό που διέφυγε της προσοχής, τόσο του ίδιου του όσο και της Γουάν. Και αυτό ήταν ο Χονγκ-τσι.

Η μητέρα του, μια άλλη σύζυγος ονόματι κυρία Τζι, είχε αφήσει το μωρό της στα έμπιστα χέρια ενός ευνούχου, ο οποίος, με τη βοήθεια της αυτοκράτειρας του Τσενχούα, κατάφερε να το κρατήσει ασφαλές για πέντε χρόνια. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο αυτοκράτορας, εξαιτίας της κυρίας Γουάν, ήταν ακόμα άτεκνος, κάτι που τον πείραξε πολύ. Φανταστείτε λοιπόν τη μεγάλη του ανακούφιση όταν ένας από τους ευνούχους της αυλής του τον ενημέρωσε ότι είχε έναν γιο. Μόλις ο Τσενχούα ονόμασε τον Χονγκ-τσι κληρονόμο του, ακόμη και η μοχθηρή Γουάν δε θα μπορούσε να ξεφύγει από τη δολοφονία του. Ωστόσο, κατάφερε να σκοτώσει τη μητέρα του Χονγκ-τσι για... παρηγοριά.

Με απλά λόγια, καθώς ο Χονγκ-τσι μεγάλωνε, η εμπειρία του από την πολυγαμία ήταν ότι ήταν δολοφονική -απίστευτα επικίνδυνη για όλους τους εμπλεκόμενους. Ήθελε να ζήσουν τα μωρά του και η σύζυγός του, και δεν ήθελε να ανησυχεί για το αν θα σκότωνε ο ένας τον άλλον. Σκέφτηκε λοιπόν να μείνει μόνο με μια σύζυγο.

Ο πατέρας του δεν ήταν η καλύτερη επιρροή. Βυθισμένος μέσα στα εγχειρίδια του σεξ και εμμονικός με την πορνογραφία, λάτρευε τους Ταοϊστές μάγους και παρασυρόταν από φίλους που του έκλεβαν χρήματα. Ως αποτέλεσμα, οι κυβερνητικές υποθέσεις κατέληξαν κυρίως στα χέρια της Γουάν, η οποία -τι έκπληξη!- έκανε κατάχρηση της εξουσίας της. Απομονωμένη στο παλάτι μακριά από την κοινωνία, η πολιτική της αυτοκρατορίας ήταν συχνά νεποτιστική και μικροπρεπής, με τις συντρόφους και τους ευνούχους να ασκούν δυσανάλογη επιρροή.

Έτσι, όταν στον θρόνο ανέβηκε ο Χονγκ-τσι, ήταν πρόθυμος να καθαρίσει την αχαλίνωτη διαφθορά και να προωθήσει την κομφουκιανή ηθική. Το να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή και να δώσει το καλό παράδειγμα, ήταν σημαντικό μέρος της εκστρατείας του κατά της διαφθοράς και της παρακμής. Μπορεί η περίοδος της βασιλείας του να αποκαλείται "Αργυρή Εποχή του Χονγκ-τσι", αλλά θεωρείται ο "πιο ξενέρωτος και άχρωμος από όλους τους αυτοκράτορες των Μινγκ".

Ωστόσο, υπάρχει και ένας ακόμη παράγοντας, που συχνά παραβλέπεται. Στον Κομφουκιανισμό, εκτιμάται η αφοσίωση. Οι Κινέζοι της εποχής επαινούνταν επειδή αρνούνταν να εγκαταλείψουν τις προηγούμενες αρραβωνιαστικές τους, ακόμη κι αν τις είχαν ξεπεράσει σε καθεστώς ή είχαν γίνει ανάπηρες. Αυτές οι αξίες, που τις ήξερε πολύ καλά ο Χονγκ-τσι, ήταν σίγουρα στο μυαλό του. Επιπλέον, τόσο στον Ταοϊσμό όσο και στις ιατρικές συμβουλές της εποχής, πίστευαν ότι το πολύ σεξ εξαντλεί την ενέργεια του αρσενικού, το τσι (ch'i).

Η βασιλεία του Χονγκ-τσι μπορεί να ήταν η χειρότερη περίοδος για παλλακίδες και συζύγους

Πάντως, πρακτικά μιλώντας, αν ο σκοπός των συζύγων ήταν να παρέχουν απογόνους, τότε το Χονγκ-τσι δεν χρειαζόταν καμία επιπλέον, καθώς είχε δύο γιους και τρεις κόρες από την αυτοκράτειρά του -"κληρονόμο και εφεδρικό", όπως λένε. Πέθανε το 1505 σε ηλικία 35 ετών, μη γνωρίζοντας ότι, σύντομα, ο γιος του, ο αυτοκράτορας Τζενγκ-τε, θα περικυκλωνόταν από γυναίκες, θα πέθαινε άτεκνος και θα άφηνε την διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας ερείπιο.

από: atlas obscura

Από το 3otiko