Λίγο πριν από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το κομμουνιστικό κράτος ήταν τόσο απελπισμένο για την Pepsi που αντάλλαξαν με την αμερικανική εταιρεία περίπου 20 πολεμικά πλοία για το γνωστό αναψυκτικό, κάνοντας το Pepsi Navy το έκτο μεγαλύτερο στον κόσμο εκείνη την εποχή.
Το 1959, δύο χρόνια μετά τη δοκιμή του πρώτου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου (ICBM) οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση αναγκάστηκαν να επανεκτιμήσουν την προσέγγισή τους στην πυρηνική αποτροπή. Ο τότε αντιπρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον και ο Σοβιετικός πρωθυπουργός Νικίτα Χρουστσόφ παραβρέθηκαν στην Αμερικανική Εθνική Έκθεση στο πάρκο Sokolniki στη Μόσχα. Καθώς οι δύο άνδρες αντάλλασσαν σπόντες για την αποτελεσματικότητα του οικονομικού μοντέλου που θα ακολουθούσε η κάθε χώρα, ο επικεφαλής της Pepsi Ντόναλντ Κένταλ αποφάσισε να σπάσει τον πάγο προσφέροντας λίγο από το διάσημο αναψυκτικό της εταιρίας.
Ο Σοβιετικός πρωθυπουργός Νικήτα Χρουστσόφ πίνοντας Pepsi δίπλα στον -τότε- αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον
Το αναψυκτικό άρεσε στον Χρουστσόφ και η εταιρία έκλεισε συμφωνία με τους Σοβιετικούς αποστολής του. Ήταν η πρώτη συμφωνία μεταξύ μιας καπιταλιστικής αμερικανικής εταιρείας και της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης. Όμως, υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα. Τα σοβιετικά χρήματα ήταν ουσιαστικά άχρηστα έξω από τα σύνορα της χώρας.
Όμως, ενώ οι Σοβιετικοί μπορεί να είχαν έλλειψη σκληρού νομίσματος, είχαν κάτι άλλο να εμπορευθούν: την βότκα. Έτσι, η Pepsi και ο Χρουστσόφ συνήψαν μια συμφωνία: Η Pepsi θα έστελνε το αναψυκτικό και σε αντάλλαγμα, η Σοβιετική Ένωση θα παρείχε την κρατική βότκα Stolichnaya, για μεταπώλησή της στις ΗΠΑ.
Για κάτι λιγότερο από μια δεκαετία, η συμφωνία μεταξύ των δύο συνεχιζόταν χωρίς κανένα πρόβλημα. Όμως, το 1980, η γεωπολιτική απέκλεισε τη συμφωνία. Η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλει στο Αφγανιστάν και οι ΗΠΑ απάντησαν μποϊκοτάροντας τα προϊόντα που προέρχονταν από τη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της Stolichnaya. Μέσα σε λίγα χρόνια, οι πωλήσεις της Stolichnaya είχαν πέσει τόσο πολύ που η Pepsi δεν θεωρούσε πλέον τη συμφωνία αξιόλογη.
Για κάτι λιγότερο από μια δεκαετία, η συμφωνία μεταξύ των δύο συνεχιζόταν χωρίς κανένα πρόβλημα. Όμως, το 1980, η γεωπολιτική απέκλεισε τη συμφωνία. Η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλει στο Αφγανιστάν και οι ΗΠΑ απάντησαν μποϊκοτάροντας τα προϊόντα που προέρχονταν από τη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της Stolichnaya. Μέσα σε λίγα χρόνια, οι πωλήσεις της Stolichnaya είχαν πέσει τόσο πολύ που η Pepsi δεν θεωρούσε πλέον τη συμφωνία αξιόλογη.
Το Ναυτικό της Pepsi περιμένει να διαλυθεί
Όμως, η αγάπη των Σοβιετικών για το αμερικάνικο αναψυκτικό ήταν πολύ δυνατή, οπότε οι Σοβιετικοί αξιωματούχοι άρχισαν να αναζητούν άλλους τρόπους για να αποζημιώσουν την Pepsi. Μέχρι το 1989, είχαν βρει την λύση. Σε αντάλλαγμα, οι Σοβιετικά πρόσφεραν ένα πραγματικό Ναυτικό. Η Pepsi συμφώνησε και έλαβε 17 ντιζελοκίνητα υποβρύχια, ένα καταδρομικό, μια φρεγάτα και ένα αντιτορπιλικό, κάνοντάς την αμέσως το 6ο μεγαλύτερου (κάποιοι λένε 7ο) ναυτικό στον πλανήτη.
Ωστόσο, το νεοσύστατο ναυτικό της Pepsi δεν ήταν έτοιμο για μάχη. Ο στόλος των υποβρυχίων βρισκόταν σε μια τρομερή κατάσταση ερείπωσης, πολλά από αυτά είχαν γύρει στη μία πλευρά και σχεδόν όλα τους είχαν σημάδια σοβαρής σκουριάς. Τα πλοία επιφανείας δεν ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Ίσως μόνο ένα ήταν πραγματικά αξιόπλοο και ακόμη ένα αλλά που απαιτούσε συνεχή άντληση υδάτων.
Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένη βλέποντας μια εταιρεία να διαθέτει ξαφνικά αρκετή δύναμη ναυτικού πυρός. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Pepsi Κένταλ απάντησε στο αμερικανικό Πεντάγωνο ότι είχε κατάφερε να μειώσει σημαντικά τον αριθμό των σοβιετικών πλοίων.
Λίγο αργότερα, η Pepsi πούλησε και τα είκοσι πλοία σε μια σουηδική εταιρεία scrap προκειμένου να κάνει απόσβεση του κόστους της αποστολή του προϊόντος της στην ΕΣΣΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου