Αγαπητοί φίλοι, οφείλω να ομολογήσω ότι τον τελευταίο καιρό ήμουν σε μια φάση λίγο περίεργη μια και προσπαθούσα να ξεκαθαρίσω μια σημαντική λεπτομέρεια την οποία και θα μοιραστώ μαζί σας αφού πια όλα είναι ξεκάθαρα. Αρχίζω.
Όπως ξέρουμε ο Οδυσσέας μετακινούμενος με την σχεδία από την Ωγυγία ως την Σχερία έπρεπε να έχει στο αριστερό του το χέρι την Μ.Άρκτο. Με δεδομένο αυτό θα πρέπει να συμπληρώσουμε την εικόνα του ταξιδιού του Οδυσσέα λέγοντας ότι
η σχεδία δεν έχει μηχανή αλλά πανί. Αυτό σαν δήλωση όσο περίεργη και αν φαίνεται είναι σημαντική γιατί όλοι όσοι διαβάζουν την Οδύσσεια το θεωρούνε αυτονόητο και στην συνέχεια το ξεχνάνε μια και δεν τους κάνει εντύπωση.
Γιατί όμως είναι τόσο κρίσιμο! Γιατί απλούστατα αγαπητοί αναγνώστες μας δίνει τον τρόπο που καθόταν ο Οδυσσέας στην σχεδία. Ρώτησα λοιπόν μια φίλη μου, καπετάνιο ιστιοφόρου, για να μου εξηγήσει το που θα καθόταν σε μια ενδεχόμενη σχεδία. Η απάντηση ήταν κοντά σχετικά στο τιμόνι και σε αντίθετη πλευρά από την πλευρά που φουσκώνει το πανί. Κάπως έτσι δηλαδή.
Αν και στην συγκεκριμένη εικόνα (παρακάτω) βλέπουμε δύο άτομα ωστόσο η θέση τους δεν είναι διαφορετική από αυτήν που θα είχε ένα άτομο. Ο άνεμος φυσάει από πίσω τους και φουσκώνει τα πανιά του και αυτοί κρατώντας τα σχοινιά και με την θέση του σώματός τους, το βάρος τους δηλαδή, προσπαθούν να πλοηγούν το σκάφος τους. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαν να καθίσουν από την απέναντι πλλευρά ή από πίσω. Το γιατί είναι εμφανέστατο. Μια μικρή ακόμη επισήμανση. Οι συγκεκριμένοι ιστιοπλόοι,όλως τυχαίως, έχουν και το εξής χαρακτηριστικό. Το αριστερό τους χέρι βρίσκεται προς την πλώρη του πλοίου.
Για να έχει λοιπόν αυτός, αν υποθέσουμε έκανε ανάλογο ταξίδι, την Μ.Άρκτο στο αριστερό του χέρι θα πρέπει η Μ. Άρκτος να βρίσκεται μπροστά του και να κατευθύνεται ουσιαστικά προς αυτήν. Η απλή αυτή παρατήρηση δείχνει και το πόσο σημαντική ήταν αυτή η πληροφορία μια και δεν θα μπορούσε να δει αστερισμούς που βρίσκονταν στην πλάτη του αλλά και απέναντί του να τους είχε πάλι δεν θα τον βοηθούσαν αφού μόνο με την Μ.Άρκτο, τον αστερισμό που είχε στην πλώρη του μπορούσε να χαράξει σίγουρη πορεία.
Για να συμπληρώσουμε την εικόνα του Οδυσσέα που πάνω σε μια σχεδία με παρόμοιο τρόπο θα προσπαθούσε να την οδηγήσει, όντας πολύπειρος ναυτικός, θα πρέπει να βρούμε από που φυσούσε ο άνεμος. Εδώ να τονίσουμε ότι επειδή τα θαλάσσια ρεύματα και οι άνεμοι είναι αλληλένδετα γεγονότα μπορούμε να ισχυριστούμε,χωρίς να κάνουμε λάθος, ότι μπορούμε να βρούμε τις κατευθύνσεις των ανέμων σε μια θαλάσσια περιοχή αν γνωρίζουμε την κίνηση των ρευμάτων.
Αν πάμε υποθετικά στο Ιόνιο πέλαγος τότε θα δούμε ότι η κίνηση των ρευμάτων είναι η εξής:
Υπάρχει ένα ρεύμα κοντά στις ακτές που ανεβαίνει προς Αδριατική και ένα ρεύμα στο υπόλοιπο τμήμα του Ιονίου που κατεβαίνει προς την Μεσόγειο.
Άρα λοιπόν όποιος θα ήθελε να διασχίσει το Ιόνιο με κατεύθυνση από Ιταλία προς Ελλάδα και φυσικά με σχεδία, θα έπρεπε να έχει την πλάτη του στον Βορρά και να κινείται από την Δύση προς την ανατολή έχοντας στην πλώρη του αστερισμούς που βρίσκονται κοντά στο επίπεδο του ουράνιου ισημερινού που σημαίνει ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαν να είναι αειφανείς. Η μόνη περίπτωση θα ήταν να ξεκινά κάποιος από την περιοχή της Σικελίας ώστε να υπάρχει η πιθανότητα να δει κάποιους αειφανείς αστερισμούς αλλά στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να βρούμε το ανύπαρκτο νησί αλλά και πάλι θα προέκυπτε το εξής λογικό πρόβλημα! Γιατί δεν πήγε στην Σικελία ή την Κάτω Ιταλία όταν αυτές, λογικά, θα ήταν ορατές από αυτό το υποθετικό νησί;
Φυσικά ο Οδυσσέας είναι σ’ ένα νησί που κοντά του δεν έχει ίχνος ξηράς άρα δεν θα μπορούσε να είναι στο Ιόνιο αλλά άντε να το καταλάβουν οι ειδικοί αυτό. Ένα ακόμη ερωτηματικό είναι γιατί δεν είδε ούτε πλοία να περνάνε μια και το Ιόνιο έσφυζε πάντα από ζωή. Είπαμε ειδικοί. Ειρρήσθω εν παρόδω να πω ότι το τελευταίο διάστημα πολλοί δίνουν διαλέξεις για τα θέματα της ομηρικής γεωγραφίας, δυστυχώς πολύ μακριά από την πόλη μου. Το τι ανοησίες λέγονται δεν περιγράφεται. Φυσικά πάντα με ύφος χιλίων Καρδιναλίων.
Συνεχίζουμε όμως με την σχεδία μια και τα υπόλοιπα τα έχουμε ξαναπεί. Η επίσημη εκδοχή δεν καλύπτει την λογική σε καμιά της έκφανση.
Ένας τώρα ταξιδευτής στο Νότιο ημισφαίριο ταξιδεύοντας από δεξιά προς τ’ αριστερά με σχεδία θα βρισκόταν σε ανάποδη θέση από αυτή που περιγράψαμε πριν στο Ιόνιο. Θα είχε την πλάτη του στον Νότο και άρα μέτωπο στο Βορρά, αριστερό χέρι προς την πλώρη και φυσικά σε μια όχι πολύ Νότια περιοχή θα μπορούσε να βλέπει, το κατάλληλο χρονικό διάστημα την Μ. Άρκτο στην πλώρη.
Αγαπητοί αναγνώστες, στο πρώτο μέρος αναφερθήκαμε στο γιατί δεν μπορεί να έβλεπε την Μ. Άρκτο ταξιδεύοντας στο Ιόνιο. Εδώ θα δούμε και το χρονικό πρόβλημα που υπάρχει σε αυτό. Για να είμαι αξιόπιστος θα σας παρουσιάσω όπως πάντα στοιχεία και μόνο στοιχεία που μπορεί ο καθένας σας να βρει και να κρίνει. Ξεκινώ με έναν γνωστό χάρτη που δείχνει την μετάπτωση των ισημεριών και την μετακίνηση στον χρόνο του βόρειου μαγνητικού πόλου.
Εδώ λοιπόν με ευκολία παρατηρεί κάποιος ότι γύρω στο 1200 πχ συμβαίνουν τα εξης ακόμη και αν δεχτούμε ότι υπάρχει ένα ανύπαρκτο νησί κάπου στην περιοχή κοντά, ή μακριά, στην Σικελία και θέλει από εκεί κάποιος να πάει στην Ιθάκη ή την Κέρκυρα.
Το 1200 πχ ο Βόρειος μαγνητικός πόλος βρισκόταν κάτω, περίπου, από το δέλτα (δ) της Μ. Άρκτου. Άρα κάθε ένας που κινούνταν από Ιταλία προς Ελλάδα, έστω υπό γωνία θα είχε στην πλώρη του το πολύ ήτα(η) της Μ.Άρκτου και φυσικά δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει αν αυτό ανήκει στην Μ. Άρκτο ή σε άλλο αστερισμό μια και θα είχε τον Βορρά και άρα την Μ.Άρκτο στην πλάτη του και δεν θα την έβλεπε (βλέπε 1ο μέρος).
Αντίθετα κάποιος στο Νότιο ημισφαίριο, σε λίγες μοίρες Νότια, ή στο βόρειο αλλά με την αντίθετη ακριβώς κίνηση θα έβλεπε την Μ. Άρκτο στην πλώρη του. Μάλιστα αυτό θα γινόταν καλύτερα αντιληπτό αν η ημερομηνία του ταξιδιού ήταν κοντά στο 2000 πχ.
Όπως βλέπετε λοιπόν και μόνοι σας κανένας χειριστής σχεδίας, εκτός αν είχε εξωλέμβια μηχανή επάνω, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την Μ.Άρκτο ως σημείο αναφοράς του ταξιδιού Ιταλία-Κέρκυρα γιατί απλά δεν θα την έβλεπε!!!
καλές σκέψεις
Παυσανίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου