Μια εκστρατεία προπαγάνδας κατά της μαριχουάνας στην δεκαετία του 1930 στις ΗΠΑ ξεκίνησε έναν πανικό που διαρκεί ακόμα.
Τρελά όργια, συνομιλίες με τον Σατανά, μόνιμη παραφροσύνη και δολοφονίες.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, αυτά τα δεινά -θα- μπορούσαν να προκληθούν στους χρήστες μαριχουάνας, σύμφωνα με την προπαγάνδα κατά της μαριχουάνας. Αυτή η υστερία ήταν -τουλάχιστον εν μέρει- προϊόν της επίθεσης που εξαπέλυσε ο Επίτροπος του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ναρκωτικών (Federal Bureau of Narcotics) Harry J. Anslinger το 1930, μια εκστρατεία που καλούσε τον κόσμο "στα όπλα" κατά του ναρκωτικού.
Η σταυροφορία του Anslinger
Ο Harry Anslinger ήταν ο πρώτος που διορίστηκε στη νεοσυσταθείσα θέση του Επιτρόπου και ήταν αποφασισμένος να φτιάξει το όνομά του. Πρωταρχικός του στόχος ήταν το αλκοόλ. Από το 1920, οι ΗΠΑ ήταν "στεγνές" από αλκοόλ (τουλάχιστον κατ' ευφημισμό), και ο Anslinger είχε σκοπό να επιβάλει την απαγόρευση. Όμως, σύντομα, ξέμεινε από "σκοπό". Το 1933, μόλις τρία χρόνια μετά το διορισμό του Anslinger, η Ποτοαπαγόρευση καταργήθηκε και η αρμοδιότητα του Γραφείου άρχισε να συρρικνώνεται.
Η επιχείρηση του τμήματός του περιορίστηκε στα ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη και η ηρωίνη -ναρκωτικά των οποίων οι χρήστες ήταν πολύ μικρό ποσοστό. Το κυνήγι τους λοιπόν δε θα του απέφερε σύντομα φήμη ή δόξα. Έτσι, αποφάσισε να τερματίσει όλα τα ναρκωτικά στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της κάνναβης, κάνοντας χρήση προπαγάνδα κατά της μαριχουάνας.
Ήταν μια δύσκολη πρόταση, μιας και υπήρχαν δηλώσεις του που χαρακτήριζε γελοίο τον κίνδυνο της μαριχουάνας και την ιδέα ότι μπορεί να οδηγήσει σε τρέλα ή βίαιη συμπεριφορά ως μια "παράλογη πλάνη". Όμως, η προσπάθειά του για εξουσία και ο μεγαλύτερος προϋπολογισμός του τμήματος, τον οδήγησαν να αντιστρέψει τις δηλώσεις του και άρχισε να βασίζεται στους φόβους που κάποτε περιφρονούσε. Αναγνώρισε τη μαριχουάνα ως εθιστικό ναρκωτικό που, αναμφίβολα, οδηγούσε σε βίαιη συμπεριφορά.
Η προπαγάνδα κατά της μαριχουάνας που πανικόβαλε μια ολόκληρη χώρα
Για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του, ζήτησε και έλαβε έναν αριθμό αμφίβολων ατεκμηρίωτων περιστατικών βίας που είχαν προκληθεί εξαιτίας της χρήσης μαριχουάνας. Ανέφερε ιστορίες όπως εκείνη του Victor Licata, ο οποίος φέρεται να δολοφόνησε την οικογένειά του με τσεκούρι ενώ ήταν φτιαγμένος από κάνναβη -παρ' όλο που, αργότερα, αποδείχτηκε ότι ήταν ψυχικά άρρωστος και δεν είχε ιστορικό χρήσης ναρκωτικών. Αυτό δεν σταμάτησε τον Anslinger -ούτε την ιατρική κοινότητα. Όταν 29 στους 30 γιατρούς και φαρμακοποιούς με τους οποίους ήρθε σε επαφή του είπαν ότι το ναρκωτικό δεν ήταν πηγή σοβαρού κινδύνου για τον κόσμο, εκείνος επέλεξε να συστρατευθεί με τον μοναδικό που διαφώνησε με τους υπόλοιπους.
Εκείνη την εποχή, η χρήση μαριχουάνας δεν ήταν ευρέως διαδεδομένη, αλλά ο Anslinger περιέγραφε στα ΜΜΕ μια επιδημία. Είπε ότι ήταν "ένας σύντομος δρόμος για τρελάδικο" και θα μπορούσε να κάνει "δολοφόνο τον πιο ήπιο άνθρωπο δολοφόνο επειδή θα λατρεύει να σκοτώνει".
Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο απλά. Η προπαγάνδα του κατά της μαριχουάνας είχε ισχυρές φυλετικές πινελιές. Καταδίωξε μουσικούς της τζαζ, λέγοντας η μαριχουάνα τους έκανε να φτιάχνουν τη μουσική του διαβόλου. Υπό την επιρροή του, ο όρος "κάνναβη" (cannabis) αντικαταστάθηκε από την ισπανική λέξη "μαριχουάνα" (marijuana), μια αλλαγή που έκανε για να συνδέσει το ναρκωτικό και τη χρήση του από τους Λατίνους.
Χάρη στη στρατηγική χρήση που έκανε των ΜΜΕ και των πρωτοσέλιδων τίτλων με ρατσιστική χροιά, η προπαγάνδα κατά της μαριχουάνας εξαπλώθηκε τάχιστα, ενώνοντας μια κατά τα άλλα διχασμένη χώρα σε έναν αγώνα κατά του ναρκωτικού.
Ο ζήλος κατά της μαριχουάνας κλιμακώθηκε στη διάρκεια του τελευταίου μισού του 20ού αιώνα, και αφού, το 1971, ο Πρόεδρος Νίξον κήρυξε επίσημα πόλεμο κατά των ναρκωτικών και η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξόδεψε περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια μαχόμενη -κατ' ευφημισμό και πάλι- το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών.
Αν και το 2013 ο Γενικός Εισαγγελέας Eric Holder τάχθηκε εναντίον αυτής της αποτυχημένης προσπάθειας και οι νόμοι για τη μαριχουάνα γίνονται όλο και πιο χαλαροί, θα χρειαστούν πολλά περισσότερα για να αλλάξει η κουλτούρα του τρόμου για ένα ναρκωτικό σαν την μαριχουάνα.
Λίγα πράγματα αποτυπώνουν καλύτερα το πνεύμα αυτού του πανικού από vintage ταινίες προπαγάνδας κατά της μαριχουάνας, όπως μιας της δεκαετίας του 1960.
από: ati
Από το 3otiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου