Του Strange Attractor
Εδώ και αρκετά χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα δεινά που ταλανίζουν τη χώρα, πέρα από όλα τα άλλα, είναι και η ατιμωρησία.
Και μάλιστα η θεσμοθετημένη.
Μια οι «ανθρωπιστικές» απόψεις που κυριαρχούν στις κοινωνίες, μια ο Σύριζας και τα «φιλάνθρωπα» νομοθετήματά του, μια ο περίφημος
νόμος Παρασκευόπουλου, και δεν ήθελε πολύ για την εγκληματικότητα να θεριέψει, και να φτάσει στα επίπεδα που έφτασε, αφού ουσιαστικά δεν τιμωρείται κανείς.Κι’ αυτό το ξέρουν καλύτερα απ’ όλους οι επαγγελματίες κακοποιοί.
Και όσοι τιμωρούνται, και διαβαίνουν τις πύλες των φυλακών, απολαμβάνουν άδειες κάθε τρεις και λίγο, ενώ οι ονομαστικές τους ποινές δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές, που αποτελούν ανέκδοτο.
Μάλιστα, τις περισσότερες φορές, όσοι συλλαμβάνονται για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα αφήνονται ελεύθεροι, και τέλος πέφτουν στα μαλακά όποτε (και αν) γίνει δικάσιμος. Χώρια τα ανασταλτικά αποτελέσματα, χώρια οι εφέσεις…
Έτσι, έχει καταντήσει ανέκδοτο το «ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος».
Οι αστυνομικοί κάνουν ότι μπορούν, αλλά όπως λένε (κατ’ ιδίαν) τους κακοποιούς που συλλαμβάνουν τους αφήνουν ελεύθερους οι δικαστικές αρχές.
Γι’ αυτό και υπάρχουν κάθε τόσο περιπτώσεις κατά συρροή ληστών κλπ. που συλλαμβάνονται κάθε τόσο, αλλά στο ενδιάμεσο παραμένουν ελεύθεροι για να δρουν όπως θέλουν.
Χαρά στο κουράγιο και στην όρεξη των αστυνομικών δηλαδή.
Από την άλλη οι δικαστικοί λένε ότι είναι δεμένα τα χέρια τους από την ισχύουσα νομοθεσία.
Και μπορεί να έχουν και δίκιο.
Έλα όμως που προχθές είχαμε μια είδηση η οποία πέρασε στα ψιλά, και η οποία (αν ισχύει) ανατρέπει όλα όσα ξέραμε, ή τουλάχιστον ήξερα εγώ.
Τι συνέβη;
Αντιγράφω από ειδησεογραφικό σάιτ:
Στη φυλακή οδηγήθηκαν δύο αδέλφια για αναρτήσεις στο διαδίκτυο εναντίον εισαγγελικού λειτουργού με υβριστικό και συκοφαντικό περιεχόμενο.
Πρόκειται για έναν άνδρα και μία γυναίκα, που καταδικάστηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης σε φυλάκιση 4,5 ετών ο καθένας για συκοφαντική δυσφήμιση και εξύβριση.
Μέχρι στιγμής όλα καλά. Ιδού όμως το κλου:
Το δικαστήριο τους δίκασε με την αυτόφωρη διαδικασία, ενώ η ποινή δεν ανεστάλη ούτε μετατράπηκε και υπό αυτές τις συνθήκες οι κατηγορούμενοι πήραν το δρόμο για τις φυλακές. Ο ίδιος ο μηνυτής, εξεταζόμενος ως μάρτυρας στο δικαστήριο, μίλησε για επίθεση στον θεσμό της Δικαιοσύνης, τονίζοντας ότι το επίμαχο υλικό που είχε αναρτηθεί δεν στρεφόταν μόνο εναντίον του αλλά και εναντίον συναδέλφων του δικαστικών λειτουργών.
Όπα… τι έγινε ρε παιδιά;
Μέχρι τώρα άλλα ξέραμε.
Ότι αν έχεις λευκό ποινικό μητρώο, ή αν δεν αποτελείς κίνδυνο για τη κοινωνία, ή αν δεν είσαι ύποπτος φυγής στο εξωτερικό, και άλλα τέτοια που ακούμε καθημερινά για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, τότε δεν προφυλακίζεσαι, ούτε καν για σοβαρά αδικήματα, πόσο δε μάλλον για … συκοφαντική δυσφήμηση στα σόσιαλ μύδια.
Άρα; Γιατί αυτή η σπάνια, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω παρακολουθώντας τα αστυνομικά και δικαστικά ρεπορτάζ, σκληρή αντιμετώπιση των εν λόγω «συκοφαντών»;
Τι το ιδιαίτερο είχε το συγκεκριμένο αδίκημα;
Ούτε όπλα χρησιμοποιήθηκαν, ούτε πήγε κανένα θύμα αιμόφυρτο στο νοσοκομείο, κλπ κλπ.
Αυτόφωρο, και βαρβάτη ποινή μη μετατρέψιμη και χωρίς αναστολή, με απ’ ευθείας εγκλεισμό στη φυλακή!!!!!
Άρα ο νόμος δίνει δυνατότητα στον δικαστή να μπουζουριάζει κακοποιούς.
Τότε τι είναι όλα αυτά που μας λένε όταν καθημερινά αφήνουν ελεύθερους μπαχαλάκηδες, καλασνικοφόρους, διαρρήκτες, χούλιγκαν, ληστές, και άλλα τέτοια λουλούδια του νεοελληνικού μπαξέ ορίζοντας τακτική δικάσιμο του Αγίου Φούφουτου;
Τι δεν καταλαβαίνω;
Επαναλαμβάνω: Ποια η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου αδικήματος, που στα ξαφνικά «αγρίεψε» τους δικαστές;
Μήπως εδώ ισχύει κάτι άλλο;
Μήπως έπαιξε ρόλο η ιδιότητα του μηνυτή;
Δεν θέλω να το πιστέψω.
Δυο μέτρα και δυο σταθμά στον βασικό πυλώνα της δημοκρατίας μας; Στην δικαιοσύνη;
Είναι δυνατόν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου