Ο Robert Hansen ήταν ένας ενθουσιώδης κυνηγός που διακοσμούσε το σπίτι του με τρόπαια από το κυνήγι ζώον... και όχι μόνο
Οι αρχές βρήκαν έναν χάρτη στο σπίτι του Robert Hansen με μικροσκοπικά "Χ", τα οποία έδειχναν πού είχε σκοτώσει και θάψει τα θύματά του ο "Butcher Baker", όπως τον αποκαλούσαν.
Στο διήγημα του 1924 "The Most Dangerous Game" (Το πιο επικίνδυνο θήραμα), ο συγγραφέας Richard Connell αφηγείται την ιστορία ενός πλούσιου Ρώσου αριστοκράτη ο οποίος, βαριεστημένος από το να παγιδεύει ζώα, δελεάζει έναν κυνηγό στο νησί του και τον κυνηγά για τη διασκέδασή του.
Από τότε που δημοσιεύθηκε η ιστορία, η διεστραμμένη ιδέα του ανθρώπου να κυνηγάει ανθρώπους έχει σαγηνεύσει πολλούς. Η ιδέα έχει εμφανιστεί πολλές φορές σε μυθιστορήματα, τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες.
Ωστόσο, στη δεκαετία του 1970, ο Robert Hansen, γνωστός ως "Butcher Baker", μετέτρεψε αυτήν την υπόθεση σε μια τρομακτική δεκαετή πραγματικότητα. Αν και ο Hansen είχε καλή φήμη στην πόλη, η καλά κρυμμένη σκοτεινή πλευρά του έτρεχε στα δάση της Αλάσκας. Καθ' όλη τη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Hansen στόχευε πόρνες και στριπτιζέζ, τις απήγαγε και τις άφηνε στο δάσος, για να τις κυνηγήσει σαν ζώα.
Από τότε που δημοσιεύθηκε η ιστορία, η διεστραμμένη ιδέα του ανθρώπου να κυνηγάει ανθρώπους έχει σαγηνεύσει πολλούς. Η ιδέα έχει εμφανιστεί πολλές φορές σε μυθιστορήματα, τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες.
Ωστόσο, στη δεκαετία του 1970, ο Robert Hansen, γνωστός ως "Butcher Baker", μετέτρεψε αυτήν την υπόθεση σε μια τρομακτική δεκαετή πραγματικότητα. Αν και ο Hansen είχε καλή φήμη στην πόλη, η καλά κρυμμένη σκοτεινή πλευρά του έτρεχε στα δάση της Αλάσκας. Καθ' όλη τη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Hansen στόχευε πόρνες και στριπτιζέζ, τις απήγαγε και τις άφηνε στο δάσος, για να τις κυνηγήσει σαν ζώα.
Robert Hansen, ο "Χασάπης Φούρναρης" της Αλάσκας
Ο Hansen με το μονοκινητήριό του στο Άνκορατζ της Αλάσκας
Σε αντίθεση με τον φανταστικό ομόλογό του, ο Hansen δεν ήταν αριστοκράτης. Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1939, στο Estherville της Άιοβα. Ο πατέρας του ήταν ένας Δανός μετανάστης φούρναρης που απαιτούσε αυστηρή πειθαρχία. Η παιδική του ηλικία δεν ήταν εύκολη. Από νεαρή ηλικία, εργαζόταν πολλές ώρες στον φούρνο της οικογένειας. Αν και ήταν αριστερόχειρας, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει το δεξί του χέρι, κάτι που του άφησε ένα δια βίου τραύλισμα. Ως έφηβος ήταν ντροπαλός, είχε ακμή και τον κορόιδευαν επειδή τραύλιζε. Τα αγόρια τον κορόιδευαν και τα κορίτσια που του άρεσαν τον απέρριπταν. Συχνά, τον περιέγραφαν ως μοναχικό.
Ως απόκληρος της κοινωνίας, περνούσε τον χρόνο του μόνος του. Με την πάροδο του χρόνου, έγινε ένθερμος κυνηγός, διοχετεύοντας την οργή του και τις φαντασιώσεις για εκδίκηση κυνηγώντας ζώα.
Ακόρεστη δίψα για εκδίκηση
Η φωτογραφία κατά τη σύλληψή του
Το 1957, στα 18 του, κατατάχτηκε στον στρατό των ΗΠΑ, ελπίζοντας να αφήσει πίσω του την ταραγμένη εφηβεία του και να φτιάξει κάτι για τον ίδιο. Για λίγο, τα κατάφερε. Αφού υπηρέτησε έναν χρόνο, έγινε βοηθός εκπαιδευτή τρυπανιών και παντρεύτηκε μια νεαρή που γνώρισε εκεί.
Όμως, συνέχισε να νιώθει ότι η κοινότητα τον κακομεταχειριζόταν και ήθελε αντίποινα. Το 1960, στα 21 του, έπεισε έναν νεαρό να τον βοηθήσει να κάψει ένα γκαράζ σχολικών λεωφορείων. Όταν αργότερα το αγόρι ομολόγησε, ο Hansen συνελήφθη. Η σύζυγός του τον χώρισε, αφήνοντάς τον μόνο και στην φυλακή. Αν και είχε καταδικαστεί σε τριετή φυλάκιση, αφέθηκε ελεύθερος μόλις 20 μήνες μετά. Αργότερα, φυλακίστηκε μερικές ακόμα φορές για μικροκλοπές. Ωστόσο, ξαναπάντρευτηκε.
Τελικά, αποφάσισε ότι δεν άντεχε άλλο τις ΗΠΑ. Το 1967 μετακόμισε σε μια μικρή κοινότητα στο Άνκορατζ της Αλάσκας, όπου με τη σύζυγό του απέκτησαν δύο παιδιά και μια ήσυχη ζωή. Έγινε γνωστός και άνοιξε έναν μικρό φούρνο.
Αν και οι κάτοικοι της πόλης πίστεψαν την εικόνα του ευτυχισμένου αρτοποιού, με την καλή οικογένεια και το κυνήγι για χόμπι, μερικές πράξεις του έδειξαν τον βρώμικο εσωτερικό του κόσμου. Το 1972 συνελήφθη δύο φορές: μία φορά για την απαγωγή και απόπειρα βιασμού μιας νοικοκυράς και μια άλλη για τον βιασμό μιας πόρνης. Χωρίς να το γνωρίζουν οι αρχές, η δολοφονική του μανία ξεκίνησε το 1973. Πιθανότατα ενθαρρύνθηκε όταν αφέθηκε ελεύθερος μετά από τους βιασμούς. Το 1976, συνελήφθη ξανά και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια για κλοπή ενός αλυσοπρίονου. Ωστόσο, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος -ενώ συνέχισε να κυνηγάει στριπτιζέζ και πόρνες τις οποίες ανάγκαζε να κάνουν πράξη τις διεστραμμένες φαντασιώσεις του.
Η τυχερή απόδραση της Cindy Paulson
Aεροφωτογραφία του Άνκορατζ, όπου ο Hansen έζησε κατά τη διάρκεια της 12χρονης δολοφονικής μανίας του
Το 1983, περισσότερο από μια δεκαετία αφότου ο Hansen μετακόμισε στο Άνκορατζ, μια 17χρονη πόρνη, η Cindy Paulson βρέθηκε να τρέχει αφηνιασμένη στους δρόμους, χωρίς παπούτσια και με χειροπέδες στα χέρια.
Ένας οδηγός την πήρε μαζί του και την πήγε στην αστυνομία όπου η Paulson είπε τι είχε συμβεί. Περιέγραψε ότι την κρατούσε όμηρο ένας άντρας που της πέρασε χειροπέδες στο αυτοκίνητό του, την την απείλησε με όπλο και την πήρε στο σπίτι του όπου την αλυσόδεσε από το λαιμό. Ο άντρας την βίασε και την βασάνισε επανειλημμένα, πριν προσπαθήσει να την βάλει σε ένα αεροπλάνο και την μεταφέρει στην καλύβα του στην κοιλάδα Matanuska-Susitna, περίπου 35 μίλια βόρεια του Άνκορατζ. Ενώ εκείνος ετοίμαζε το αεροπλάνο για την απογείωση, η Paulson κατάφερε να δραπετεύσει, αφήνοντας τα παπούτσια της ως στοιχείο.
Ο Hansen ταίριαζε απόλυτα με την περιγραφή του απαγωγέα. Η Paulson περιέγραψε ακόμη και το τραύμα του και αναγνώρισε το αεροπλάνο του. Όμως, η αστυνομία ήταν ακόμη απρόθυμη να τον συλλάβει. Άλλωστε, αν και ήταν γνωστός στις Αρχές, ήταν δημοφιλής στην κοινότητα. Ο Hansen παραδέχτηκε ότι γνώριζε το κορίτσι, αλλά ισχυρίστηκε ότι του έστησε παγίδα επειδή αρνήθηκε να της πληρώσει υπέρογκες απαιτήσεις. Όταν είπε στην αστυνομία για το ισχυρό του άλλοθι, το οποίο παρείχε ένας φίλος του, αφέθηκε ελεύθερος.
Το FBI εντοπίζει τον Butcher Baker
Οι Pat Kasnick και Leon Steele βοήθησαν στην έρευνα για τα σώματα των αγνοουμένων πόρνων και στριπτιζέζ
Εν τω μεταξύ, οι Alaska State Troopers ήταν πεπεισμένοι ότι κυκλοφορούσε ελεύθερος ένας εγκληματίας δολοφόνος. Αρκετές εργάτριες του σεξ και χορεύτριες είχαν εξαφανιστεί και οι αστυνομικοί άρχισαν να βρίσκουν πτώματα. Όταν δύο από αυτά ανακαλύφθηκαν στην κοιλάδα Matanuska-Susitna, και ένας κάλυκας 0,223 χιλιοστών, πρωταρχικός ύποπτος έγινε ο Hansen. Όμως, η αστυνομία χρειαζόταν αποδείξεις.
Αυτό οδήγησε στη συμμετοχή του FBI, συμπεριλαμβανομένου του πράκτορα John Douglas -ο χαρακτήρας στον οποίον βασίστηκαν οι χαρακτήρες Jason Gideon και David Rossi της σειράς Criminal Minds και του οποίου η ιστορία απεικονίζεται στη σειρά Mindhunter του Netflix. Ο Douglas συνέταξε το ψυχολογικό προφίλ του δολοφόνου με βάση τις λεπτομέρειες της υπόθεσης και τα τραύματα που είχαν τα σώματα που βρέθηκαν. Θεώρησε ότι ο δολοφόνος ήταν ένας έμπειρος κυνηγός, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και ιστορικό απόρριψης από τις γυναίκες -και ότι πιθανότατα τραύλιζε. Σχεδόν απόλυτα, ο Hansen ταίριαζε στο προφίλ. Επίσης, είχε αεροπλάνο και καλύβα στην κοιλάδα Matanuska-Susitna.
Σύντομα, η αστυνομία πήρε ένταλμα για να ερευνήσει το αεροπλάνο, το αυτοκίνητο και τα σπίτια του. Αυτό που βρήκαν τους συγκλόνισε. Η φρίκη που υπέστησαν τα θύματά του ήταν σχεδόν υπερβολική για να την πιστέψει κανείς.
Κυνηγούσε τα θύματά του όπως τα θηράματα
Ερευνητές κοσκινίζουν το χώμα για στοιχεία κατά μήκος του ποταμού Knik στην Αλάσκα
Στο Άνκορατζ, ο Hansen ήταν ένας σεβαστός ιδιοκτήτης επιχείρησης, γνωστός για την ικανότητά του στο κυνήγι. Το καθιστικό στο σπίτι του ήταν διακοσμημένο με τρόπαια και ζώα από το κυνήγι τοποθετημένα στους τοίχους.
'Όμως, αυτό που κανείς δεν ήξερε είναι ότι για περισσότερο από μια δεκαετία, ο κυνηγός είχε συλλέξει και "τρόπαια" εκτός κυνηγιού. Ο Hansen στόχευε κυρίως εργάτριες του σεξ και στριπτιζέζ γύρω από το Άνκορατζ. Τις απήγαγε και τις πήγαινε στην καλύβα του στο δάσος με το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο του.
Αν οι γυναίκες δεν αντιστέκονταν, τις βίαζε και τις γυρνούσε στην πόλη, απειλώντας τες για να μη μιλήσουν. Όμως, όσες δεν συνεργάζονταν, υπέφεραν. Ομολόγησε ότι σκότωσε 17 γυναίκες και βίασε άλλες 30. Στην ερημιά της Αλάσκας -η αγαπημένη του τοποθεσία ήταν κατά μήκος του ποταμού Knik-, ο Hansen τις άφηνε ελεύθερες. Για μια στιγμή, είχαν ελπίδα ότι θα μπορούσαν να ξεφύγουν. Καθώς λοιπόν έτρεχαν να σωθούν, τις εντόπιζε, με τη ησυχία του, κυνηγώντας τες σαν ζώα. Οπλισμένος με ένα κυνηγετικό μαχαίρι και ένα τουφέκι, τις βασάνιζε για ώρες ή, μερικές φορές, ακόμα και μέρες, μέχρι να εντοπίσει το θήραμά του και να το πυροβολήσει.
Δείτε επίσης: H ψυχή δεν πεθαίνει: Ταξιδεύει σε άλλο Σύμπαν (vid)
Η ιστορία της φρικτούς 12ετούς δολοφονικής μανίας του Hansen έγινε το θέμα της ταινίας Frozen Ground (Υπό το Μηδέν) του 2013 με πρωταγωνιστή τον Τζον Κούσακ ως Ρόμπερτ Χάνσεν και τον Νικόλαο Κέιτζ ως τον αστυνομικό που ερευνάει τις δολοφονίες.
Το σημείο "X"
Η αστυνομία, ενώ ακόμα έψαχνε το σπίτι του Hansen, βρήκε, κρυμμένο στο κεφαλάρι του κρεβατιού του, έναν χάρτη αεροπλοΐας της περιοχής. Με μικροσκοπικά "Χ" είχε σημειώσει τα μέρη που είχε σκοτώσει και θάψει τα θύματά του. Μερικά από τα σημάδια ταίριαζαν με το μέρος όπου η αστυνομία βρήκε πτώματα. Υπήρχαν συνολικά 24 "X".
Επιπλέον, στο ψυχολογικό προφίλ του δολοφόνου, ο Douglas είχε προβλέψει ότι ο δολοφόνος θα κρατούσε αναμνηστικά από τα θηράματά του. Πράγματι, στο υπόγειο του σπιτιού του, η αστυνομία βρήκε μια στοίβα από κοσμήματα, μεταξύ των οποίων υπήρχε και ένα κολιέ που ανήκε σε ένα από τα θύματα.
Αντιμέτωπος με αποδεικτικά στοιχεία το 1984, ο Hansen ομολόγησε ότι δολοφόνησε 17 γυναίκες και βίασε άλλες 30 σε μια περίοδο 12 ετών. Το 1984, καταδικάστηκε σε 461 χρόνια φυλάκισης συν ισόβια χωρίς δικαίωμα αποφυλάκισης υπό όρους. Πέθανε φυλακισμένος το 2014.
Ως μέρος της συμφωνίας, ο "Butcher Baker" κατηγορήθηκε μόνο για τέσσερις από τις 17 δολοφονίες που ομολόγησε -αν και ορισμένοι πιστεύουν ότι σκότωσε περισσότερες από 20 γυναίκες. Σε αντάλλαγμα, συμφώνησε να βοηθήσει την αστυνομία στον εντοπισμό των υπολοίπων σωμάτων που είχε μαρκάρει στον χάρτη του. Πέντε από αυτά δεν έχουν βρεθεί μέχρι και σήμερα -και ίσως δε θα βρεθούν ποτέ.
Ως μέρος της συμφωνίας, ο "Butcher Baker" κατηγορήθηκε μόνο για τέσσερις από τις 17 δολοφονίες που ομολόγησε -αν και ορισμένοι πιστεύουν ότι σκότωσε περισσότερες από 20 γυναίκες. Σε αντάλλαγμα, συμφώνησε να βοηθήσει την αστυνομία στον εντοπισμό των υπολοίπων σωμάτων που είχε μαρκάρει στον χάρτη του. Πέντε από αυτά δεν έχουν βρεθεί μέχρι και σήμερα -και ίσως δε θα βρεθούν ποτέ.
από: ati
Από το 3otiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου